Ondergrondse post: briefje aan Klaas

Ondergrondse post: briefje aan Klaas

Geschreven door Yvette Neuschwanger Laatste update:

Ha die Klaas,

Wat had ik me verheugd op jouw aftocht vanavond, laat ik er maar eerlijk voor uit komen. Natuurlijk, het was een beetje (veel) ijdele hoop, maar wat zou het verfrissend zijn geweest voor het verdere verloop van WIDM. Want man oh man, zoals ik Art vorige week al schreef, wat ben ik er klaar mee.

En dan gaat ook 'mijn' mol Rop nog eens naar huis toe (waar ik dus liever jou had uitgezwaaid). Nee, ik heb geen goeie avond, dat kan ik je wel vertellen. Het is trouwens niks persoonlijks hoor, want ik vind je eigenlijk wel een hele leuke kandidaat. Vooral in de aflevering van vanavond heb ik weer enorm van je genoten. Maar ja....het ligt er zó dik bovenop dat jij de mol bent dat de enige mogelijkheid om het voor mij (en heel veel kijkers vermoed ik) nog spannend te houden een vervroegd afscheid van jou zou zijn. Het spijt me.

Sinds de 'verborgen' hint in aflevering twee heeft menig molloot jou in het vizier. Jouw twerkpoging vorige week tegen de tafel was alleen maar weer een extra bevestiging en ook deze week nam je heel veel twijfel weg. Waarom? Laat ons nou nog een beetje wat te raden over, Klaas. Alsjeblieft. Doe het voor mij, voor ons, voor alle WIDM adepten. Zullen we samen nog even terugblikken? Dan krijg je misschien een beetje idee wat ik bedoel...

Het ligt er nogal dik op....

Jouw opmerking in het begin vond ik al frappant. "Met zijn vijven over is het een stuk overzichtelijker". Ja dat snap ik, minder mensen die je op de huid zitten. Molt toch wat relaxter denk ik. Gelukkig was het eerste spel alles behalve overzichtelijk. Jullie werden all exclusive gedumpt in het spookachtige 'Sand Castle resort'. Man, wat een creepy plek. Art had jullie bagage alvast ingecheckt en jullie mochten zelf op zoek naar je eigen koffer. Even vraagje...was het in het echt net zo eng als dat het er hier thuis uitzag, met die walking dead piccolo's? Kippenvel tot op mijn kruintje. Ik denk dat ik direct weer was uitgecheckt.

Goed, jullie hadden nog een klein beetje de controle in jullie eigen 'control room'. Alwaar Annemiek voor meldkamer speelde met de porto, jij de 12 camaraschermen in de gaten hield en Tim de 4 andere camera's bestuurde. JIJ, Klaas, hield de schermen in de gaten. Dus JIJ, Klaas, had moeten zien dat er per scherm ook een positie vermeld stond. Lekker makkelijk om achteraf Annemieke de schuld te geven, maar jij stond vanaf het eerste moment op key position. Enfin, het werd een dramatische opdracht, waarbij de één na de ander werd ingesloten door die enge piccolo's. Jij mocht als derde en vond (na aanwijzing van je voorganger Taeke) de koffer van Tim. Niet dat Tim die daarna makkelijk vond, maar dat kwam door het dwaalspoor van Annemieke. Toch ook verdacht trouwens.

Maar weet je wat mij opviel, Klaas? Dat jij gewoon een piccolo in de rug liep. En dat zowel jij als hij daar niet op reageerde. Heel vreemd.... Ook zag ik het shot hieronder voorbij komen (de rode pijl heb ik zelf even toegevoegd). Staat daar nou 8 of staat daar het teken voor oneindigheid? (even kantelen....)Of zie ik nu overal spoken....dat kan natuurlijk ook.

Maar dan nog.....als Art jullie dan vertelt dat de opdracht zo goed als mislukt is en jullie slechts 300 euro hebben gewonnen....wat is dit dan voor blik, vraag ik me af.

Is het euforie? Het lijkt er wel op, Klaas. Ik hoorde je nog niet niet nananana neuriën....(de dramatische blik van Rop hier, heeft nu nog meer betekenis gekregen nu hij weg is.....)

Vier op een rij + de mol

Ik wilde er niet te lang bij stilstaan, op naar de volgende opdracht dacht ik alleen maar. Even nog een verjaardagsvlogje opnemen voor Cécile (wat lief van jullie!) en daarna op naar het volgende verlaten pand. Een oude loods c.q. fabriekshal was door de AvroTros omgetoverd tot pop up casino, waar jullie vier op een rij mochten spelen met zeer hoge inzetten. Ik vond het een leuk spel en volgens mij viel hier ook maar weinig bij te mollen. Leuk om te zien dat de enige vrouw in het gezelschap de vloer met jullie aanveegde en een megabuit binnenhaalde. En wat een mazzel dat jij de zwarte vrijstelling te pakken kreeg. (of was dat geen toeval? Was het een vooropgezette strategie?)

Fijn ook voor jou dat Annemieke je er nog even fijntjes op wees dat een kandidaat de vrijstelling sowieso in zou gaan zetten bij de eerstvolgende test. Wist jij gelijk wat je te doen stond om je niet verdacht te maken (alsof dat nog nut heeft).  Maar goed, het was nog geen tijd voor de test, er moest eerst nog wat overzeese horeca ervaring worden opgedaan!

Restaurantje spelen

Met een startkapitaal van 2500 pésos, twee fietsen, Taeke als general manager en Rop als gastheer, mochten jullie een openluchtrestaurant gaan runnen. Wat een kekke pakjes ook! En die schortjes....wat een rare plek voor een print van een vingerafdruk. Enfin Tim's benen en die van jou kwamen er mooi in uit zo op die fietsjes. Jullie waren de koeriers die het eten gingen afhalen bij de lokale leveranciers. En dat alles op basis van een blauwdruk die Rop en Taeke voor jullie hadden gemaakt (lees: kartonnetje met balpenplattegrondje). Ook hier viel niet veel te mollen. Was ook niet nodig....want het Caribische tempo ligt niet zo hoog, dus dat eten liet nog wel even op zich wachten.

En jij je hulp maar aanbieden in de keuken (nooit doen bij een vrouw die al een plan heeft, nooit doen...) De kip was wat droog, maar gelukkig had jij daar een oplossing voor (getverdemme....en toch moest ik lachen...). Jammer alleen dat je fiets was gejat door Taeke (die Nederlanders ook). Ik vond het een hilarische opdracht. Leuk om te zien hoe Tim overal aan het hosselen was om zaken op de pof mee te krijgen, terwijl Rop en Annemieke big Elmo en collega's op het terras tevreden te houden. Zoals Rop al zei, het was de Spaanse versie van Fawlty Towers, briljant. Goed gelukt ook, want jullie verdienden weer eens geld voor de pot, maar liefst € 1060,=. Nou hadden jullie bij de vorige opdracht € 1000 moeten inleveren, dus uiteindelijk is er deze aflevering maar € 360 verdiend voor de pot. Goed gedaan, Klaas!

Tijd voor een nieuwe mol...

Tja en toen de executie. Ik ben er nu nog goed ziek van. Rop, mijn mol, ligt eruit. Nu moet ik dus op zoek naar een nieuwe mol. En ik vertik het om 'op jou te gaan zitten'. Gewoon uit protest. En frustratie. Dus kies ik voor Annemieke. Omdat ik bijna zeker weet dat zij, met haar vrijstelling nog op zak, de finale zal gaan halen. En omdat zij jullie restaurant geen 'Molino' maar 'Molina' noemde. De vrouwelijke variant. Want een vrouwelijke mol. Ik geloof er nu al in.

Ik hoop niet dat je het me kwalijk neemt, maar ik ga gewoon weer duimen dat jij volgnde week naar huis wordt gestuurd Klaas. Nothing personal, maar meer vanuit het spelelement gezien. Want de lol is er anders behoorlijk af.

groetjes,

Yvette