Ondergrondse post: briefje aan Vincent

Ondergrondse post: briefje aan Vincent

Geschreven door Yvette Neuschwanger Laatste update:

Hé die Vincent,

Wat flik je me nou? Besluit ik al vrij snel na het instarten van de eerste aflevering van Wie is de Mol? van dit jaar om mij eerste brief aan jou te richten, blijkt het gelijk een afscheidsbriefje te worden. Wat jammer! En dat meen ik oprecht, want op basis van wat ik deze eerste aflevering te zien kreeg, leek je me nou juist een hele leuke speler. En ik had ook zo graag willen weten wat voor soort speler je nou eigenlijk was...eentje die ging voor verwarring en chaos of iemand die gewoon continue hardop zegt wat hij denkt (en dat zorgt dan onbewust dan ook voor verwarring...).

Maar goed, ik zal het niet te weten komen want je mocht direct al weer naar huis. Zullen we samen even terugkijken op deze eerste aflevering?Het begon allemaal nogal mistig...prachtige beelden, in nevelen gehuld. Heerlijk, de WIDM sfeer zat er bij mij gelijk al in! Tot er plots overgeschakeld werd naar het paaseieren zoeken voor volwassenen. Het meeste simpele spel in de WIDM historie ooit volgens mij. Verstop 4 helitickets in een donker bos, stuur tien overenthousiaste en bloedfanatieke kandidaten al kwispelen datzelfde bos in en laat de regisseur een paar Blair Witchachtige (wannabee)effecten/shots hiervan maken. Zodat het toch nog spannend leek.

Tuurlijk, het is zoeken naar een speld in een hooiberg, maar verre van spannend. Dat moet je toch met mee eens zijn? Ach, het gaf mij de gelegenheid om de kandidaten gelijk even goed te 'checken'. Zo viel het me op dat Diederik zei dat hij 'zich vooral focuste op de grond' (typische moluitspraak?) of dat Jeroen al vrij snel last had van verlatingsangst. Nu duurde dat niet zo heel lang, want toen hij het laatste ticket vond was de eenzaamheid spontaan verdwenen. Gelukkig maar. Samen met jou (you lucky basterd!), Roos en Thomas mocht hij per heli naar Portland reizen. De rest ging per busje.

Eén groot vraagteken

En terwijl jullie genoten van het prachtige uitzicht kregen zij in twee drietallen ook een opdracht. Op zoek naar enveloppes met geld en één enveloppe met een vraagteken erop. De locaties waar gezocht moest worden stonden op hun briefje én, mooie bijkomstigheid, vrijwel iedereen in de USA spreekt Engels. Appeltje, eitje dus. Ik heb met bijzondere interesse gekeken naar deze zes mensen. Omdat het mijn overtuiging is dat de mol als het even kan aan de grond blijft, moet hij of zij wel in dit groepje hebben gezeten. Jochem is het naar alle waarschijnlijkheid niet denk ik. Want hij is (en dat zei hij zelf ook al) én te fanatiek én te open om het spel goed te kunnen spelen. Ben ik het niet helemaal mee eens, want hij kwam deze eerste afleveringen met een paar verdomd goede inzichten/voorstellen. Zo was hij er fel op gebrand om toch vooral het eerste op zoek te gaan naar het vraagteken en kreeg op slinkse wijze zijn zin door de 'we werken van buiten naar binnen'-methode te opperen.  Goed gedaan Jochem!

Maar goed, even terugspoelen. Terwijl zij op zoek gingen naar de enveloppes (wat best moeilijk bleek, want al bijt een enveloppe Emannuele in haar kont, dan nog ziet ze hem niet....verdacht, verdacht) waren jullie vieren op een dak afgezet waar jullie met slechts één verrekijker op zoek moesten naar een locatie en een wachtwoord. En daar ging jij los hè, Vincent. Overal zag je wachtwoorden, theorieën (het station! op het station hebben ze kluisjes! Oh nee, we staan op een pijl, we moeten de richting van de pijl volgen....) terwijl jullie dus gewoon twee -snel even bij Vistaprint gemaakte- WIDM spandoeken moesten spotten. Met daarop locatie én wachtwoord. Het leven is zo simpel. Soms. Ik had trouwens bij het zien van de verrekijker toch even een referentiemomentje met Jeroen Kijk in de Vegte....vergezocht, maar dat doet dit spel nu eenmaal met me.

Enfin, jullie  gingen richting Hawtorn bridge (die verdacht veel weg heeft van De Hef uit Rotterdam. Hé woont daar niet Emanuelle?) om op spectaculaire wijze een kistje te openen waarin vier vrijstellingen op jullie lagen te wachten. Het leek er trouwens op alsof er nog een pakje in lag, was dat ook zo? Het leek allemaal vrij eenvoudig te gaan, net als dat het de andere zes eenvoudig lukte om alle enveloppes (€ 2500 en het vraagteken) te bemachtigen. Jeee...reünie, groepsknuffel en doorrrrrr.

WIDM = full time naai-atelier

Diederik gaf al aan dat hij bij het spel direct het gevoel had dat iedereen elkaar full time liep te naaien. En hij had gelijk hè Vincent? Want jullie besloten allevier te liegen over de verworven vrijstellingen. En ondanks dat Diederik zijn antennes uit en zijn onderbuikgevoel open (hè gatver) had staan, merkte hij niet dat Roos glashard namens jullie aan het liegen was. Terwijl het zo goed zichtbaar was, wat jij al opmerkte. Als Roos liegt, verandert ze in Wickey de Viking. Dan wrijft ze net iets te vaak met haar vingers onder haar neus. Maar goed, los daarvan, wat is dat trouwens, dat als er vier mensen zijn, de vrouw uit het gezelschap naar voren wordt geschoven om het liegen voor haar rekening te nemen? Welk vooroordeel wordt daarmee bevestigd?

Jij had het geluk om de hotelkamer te mogen delen met Yvonne. en je kon niet wachten om hem tevoorschijn te halen en te laten zien hè? Die vrijstelling bedoel ik dan natuurlijk, wat dacht jij? Terwijl dat helemaal niet nodig was, want de volgende dag werd de vrolijke, vrijgestelde vier apart genomen door Art om het nog eens over die vrijstellingen te hebben, terwijl de andere zes in bioscoop Bagdad (oh wat klinkt dat lekker fout) op het grote doek konden meekijken. Ze hoorden dat jullie een vrijstelling hadden en hoe jullie deze konden inleveren voor een groepsvrijstelling. Ja, ik vertel het je hier nog maar een keer, want je zei zo snel en zo vaak en zo overtuigd 'NEE', dat ik me afvraag of je het wel goed had meegekregen. Enfin, het was snel duidelijk dat jullie niet allevier hieraan mee zouden werken. Maar....er zat ergens nog een groene aap in een mouw, aldus Diederik.

Het vraagteken mocht worden ingezet en daarmee kon één vrijstelling ongedaan worden gemaakt. En toen je dat hoorde, Vincent, toen wist je het eigenlijk al hè? Ze hadden jou keihard NEE horen zeggen en daarmee had je je eigen glazen al ingegooid. Het enige dat je nog zou kunnen redden was als je alsnog voor die groepsvrijstelling zou gaan. Het inleveren van jouw vrijstelling was een laatste wanhoopsdaad, maar het mocht niet baten. Je had het goed ingeschat, ze zouden voor jouw vrijstelling zijn gegaan. En helaas voor jou...je kreeg het rode scherm. Volgens mij wist jij het trouwens al vrij snel dat je niet ver zou komen in dit programma. Want waar de rest van de kandidaten met een rugzak liep te zeulen, liep jij met een kleine handtas rond. Een tandenborstel en één schone onderbroek bleken meer dan genoeg.

Paranoia galore!

Jammer, maar aan de andere kant kun je nu wel meekijken en meespelen vanaf de andere kant van het scherm. Net als ik duiken in de complottheorieën en hints die helemaal geen hints blijken te zijn. Zoals het tot twee keer toe terugkomen van het getal 353 (op de heli en op één van de gebouwen). Als je dit vertaald naar ABC staat er CEC, wat een wetenschappelijke hint richting Diederik zou kunnen zijn. Zag je ook die poster van de musical Sweeney Todd voorbij komen? Wist je dat Sanne ooit een rol heeft gespeeld in deze musical? Bij mij gaan dan gelijk de alarmbellen af. Net als het feit dat Emanuelle haar molboekje in het Surinaams bijhoudt zodat niemand kan lezen wat er in staat. Jaja, misschien staat er ook helemaal niets in. Omdat dat gewoonweg niet nodig is. En verwijst dat Moltown in de leader naar Motown en daarmee dus een beetje naar haar. En hé..zij is op 1 april geboren en dus gewend om mensen in de maling te nemen. Toch?

Doe je mee Vincent? Aan So You Think You Can Doorslaan? Op elke hoek een hint spotten, genieten van hoe de regie profiteert van groepsdruk en het isoleren van een gedeelte van de groep, kwijlen bij de mooie locatieshots en de spaarzame momenten dat Art in zijn kekke jackje  verschijnt. Of nou wacht, dat laatste doe ik wel alleen.

Het was kort Vincent, maar krachtig. Ik heb enorm genoten van jou, de rest van de kandidaten en van deze eerste aflevering. Ga nu terugkijken op zoek naar losse eindjes en aanknopingspunten. Niet omdat het moet, maar omdat het kan.

Groetjes,

Yvette

Foto: AVROTROS / Michel Schnater

Bekijk Wie is de Mol op TVblik.nl/wie-is-de-mol