Ondergrondse post: afscheidsbriefje

Ondergrondse post: afscheidsbriefje

Geschreven door Yvette Neuschwanger

Beste (mee)lezers,

Sommigen van jullie zitten hier misschien al weken met smart op te wachten, maar het is zover hoor: mijn allerlaatste briefje over dit seizoen van Wie is de Mol.  Aan jullie. Want stiekem schreef ik ze natuurlijk gewoon voor jullie hè.

Afscheidsbriefje inderdaad. Want dit was wat mij betreft de allerlaatste aflevering, dat gesodemieter in het Vondelpark volgende week kijk ik eigenlijk alleen maar omdat dan écht de uitslag bekend wordt gemaakt. Voor de rest hoeft dat van mij niet zo. Vandaar dat dit briefje dus één week voor het einde komt.

Al had het weinig gescheeld of ik had deze aflevering niet gezien hoor, was na vijf minuten Chris en Margriet al hevig hyperventilerend aan het rondzappen om te checken of ik niet per ongeluk op het verkeerde net was beland.

Christus te paard, wie heeft dat dan bedacht? Nog even lekker een minuut of 8 live overschakelen naar Moltalk? Terugblikken op seizoenen van weleer terwijl de finale aflevering al klaar stond? Enfin, ik was gelukkig weer op tijd terug op NPO1. Voor de laatste keer nog één keer samen terugblikken?

Lekker met de meiden...

Het begon idyllisch, daar in Mata de Platano. Alwaar we zagen hoe Merel en Sarah een luxueuze plaggenhut deelden, terwijl Niels helemaal op zichzelf aangewezen was. We begonnen met een scène uit de tandenborstelshow waarbij een fijn stukje ondertiteling best op zijn plek was geweest. Het ging in ieder geval over een badpak. Het schijnt dat de vrouwen elkaar helemaal gevonden hebben, ze lopen de hele dag in hun blote kont rond terwijl ze elkaar van kledingadvies voorzien. Nee, daar zijn geen beelden van, maar ik heb het uit eerste hand. Niels vermaakt zich overigens ook prima, die was vooral blij dat hij nu volop privacy geniet als hij naar het toilet moet. Nu is het wel een openluchttoilet zoals iedereen kon zien, maar dat mocht de pret niet.....

Goed, eerste opdracht. Daarvoor gingen we naar de Rio Don Diego, vernoemd naar het irritante neefje van Dora the Explorer waarschijnlijk. Al met al weer een prachtige omgeving vol met kamerplanten (aldus Merel) en hier en daar een verdwaalde palmboom. Nu denk ik zelf dat juist die kamerplanten verdwaald waren, maar goed, wie ben ik. Mogli Merel ging samen met Sarah en Niels drie torens bouwen van houten schijven. Die waren te vinden aan palen in het water, helaas niet op kleur gesorteerd. Het plan was om de juiste kleur schijven naar het juiste strand te brengen en hier een toren te bouwen. Er mocht gratis meegelift worden op de lokale Spido, die heen en weer voer tussen de strandjes. Stopte overigens nergens, het begrip 'hop on, hop off' moesten de kandidaten vooral heel letterlijk nemen.

Voorafgaand aan de opdracht werd overlegd of het misschien NU een goed moment was om elkaar een beetje te gaan vertrouwen. HAHAHAHA, goeie. Nee dus. Al was er ook niet heel veel ruimte om elkaar goed in de gaten te houden helaas. Sarah nam de eerste de beste shuttleboot naar het 'blauwe strand', Niels ging al pootjebadend zijn vrachtje afleveren op het 'oranje strand' en Merel testte de drijfkracht van haar hoedje. Er werd met boomstronken gegooid (el capitano werd op een haar na gemist), we zagen kandidaten hulpeloos aan een bootje hangen en er dreef een aantal schijven stroomafwaarts. Zes om precies te zijn; vier oranje en twee blauwe. Maar goed nieuws: de groene toren was wel gelukt, toch € 250 voor de pot. Die daarmee nog steeds niet boven de € 10.000 uitkomt, maar goed.

Coconut flashback

Tijd voor het mijmermomentje. Elke laatste aflevering worden de drie finalisten ergens geposteerd, kokosnoot met rietje in de knuistjes geduwd en hup: terugblikken met die handel. Opvallend hierbij vond ik de uitspraak van Sarah, met haar "Ik ken jullie eigenlijk best wel heel goed". Is dat omdat zij vooraf alle dossiers al heeft mogen inzien? Mmmmm. We blikten nog verder terug, zagen Robèrt bij herhaling tegen de rotsen knallen, er kwam weer even een duizendpoot door het beeld kruipen en ook Niels had nog een mooie quote voor ons. "Ik ben trots op één van jullie". Is dat omdat de ander de mol is volgens hem of omdat de ander een loser is in zijn ogen (mocht hij de mol zijn). Ik weet het allemaal niet.

Ik weet wel dat de cocktails goed bevielen en dat het goed was dat ze zich even hadden ingedronken op het strand 's middags. Want in de avond was het tijd voor Sensation White on the beach. Lekker feesten, drinken, dansen. En oh ja, ook de muziek verzorgen. In duo's moesten ze proberen een nummer synchroon af te spelen. Ze kregen vijf kansen, waarvan twee pogingen succesvol bleken. Ik was eigenlijk al heel druk bezig met het analyseren van de nummers die ze moesten afspelen, toen Sarah tussendoor ineens een playbackshow ging weggeven van haar guilty pleasure 'Vision of Love' van Mariah Carey. Ik zou zeggen, check even de songtekst van dit nummer, hieronder zomaar vier regels....

Prayed through the nights
Felt so alone
Suffered through alienation
Carried the weight on my own

Denk zomaar dat ze niet voor niets achter de rode draaitafel stond....

And now….the end is near….

Tja en hoe eindigt dan zo'n laatste aflevering? Met Niels die iemands voicemail aan het volzingen is met 'His name is Frank', Merel die nog snel een Colombiaanse bloem veroordeelt tot een leven als droogbloem en speciaal voor de gelegenheid vuilniszakken met 'Final' erop gedrukt (echt waar, kijk maar terug!). Op de opdracht uit de leader met de drijvende puzzelstukken konden we lang wachten, want die kwam gewoon niet voorbij dus. Geen opdracht maar dus vooral een hint. Er zijn heel veel verschillende theorieën over, check het wereld wijde web zelf maar even. Van heel veel L'en (meer L = Merel) tot de afbeelding van het gezicht van Sarah. Ik weet niet wat ik ervan moet vinden als ik heel eerlijk ben.

De test werd gemaakt: Merel zit op Sarah en Sarah en Niels verdenken Merel. Er werd make up bijgewerkt, de mooiste jurken aangetrokken en de meest feestelijke korte broek (waarom zou je dat doen?) en er was een rendez vous onder de grootste boom die ze konden vinden. Alwaar Rik iedereen nog even persoonlijk toesprak om daarna toch vooral door te verwijzen naar het Vondelpark volgende week. We gaan het zien. Ik zat dit seizoen totaal op het verkeerde spoor dus ik mag er eigenlijk niet meer zoveel van vinden. Ondanks elke week die tsunami aan Avifauna beelden en geluiden, gok ik toch dat Merel het niet is, die heeft van de drie veruit het meeste geld in het laatje gebracht. Niet echt iets wat een mol zou doen toch? Ik ga voor Sarah (minste geld van allemaal, veruit de meest verdachte acties van allemaal) al zou ik het meer dan hilarisch vinden als Niels de mol zou zijn. Onze jokerkoning.

Het was leuk, het was fijn, het is goed zo.

Volgende week ontknoping, we laten ons verrassen. Bedankt voor jullie support weer dit seizoen. En niet vergeten hè....10 maart begint De Mol op Vier. De Belgische equivalent waar ik met de jaren steeds meer fan van ben geworden. Aanrader!

groetjes,

Yvette