Het Perfecte Plaatje: Up close and personal
Bron: RTL / William Rutten

Het Perfecte Plaatje: Up close and personal

Geschreven door Sandra Groenescheij Laatste update:

Fotograaf Sandra Groenescheij van Focus Fotografie bekijkt Het Perfecte Plaatje door háár lens.

We hebben al weer kunnen genieten van de derde aflevering van het perfecte plaatje in Argentinië. Deze keer kregen de fotografen als opdracht een macro foto te maken en een statieportret. De avond van tevoren hebben enkele kandidaten het samen wel heel gezellig, wat in ieder geval zorgt voor een zeer ontspannen sfeer.

De eerste opdracht

Voor de macro foto moeten de fotografen vroeg op om op tijd op de plaatselijke markt te zijn, op zoek naar de mooiste onderwerpen voor de macro foto’s. Tim heeft van te voren al een goed idee om de plantenspuit mee te nemen en zo een mooi effect te creëren op zijn onderwerp. Alleen jammer dat hij er later niets meer mee doet.

Ook in deze aflevering wordt er veel meer aandacht besteed aan de tips vooraf, wat voor de kijker daardoor interessanter is en persoonlijk vind ik het een hele verbetering. Tijdens het zoeken naar het juiste onderwerp op de markt, gaan de meesten toch wel dezelfde kant op, terwijl Tim en Maurice het over een hele andere boeg lijken te gooien.

Maurice gaat op zoek naar een insect om op het onderwerp neer te kunnen zetten, om zo het beeld interessanter te maken, maar het lukt hem niet datgene te vinden dat hij zoekt. Tim daarentegen zoekt iets heel anders en gaat op jacht naar structuur, waarbij hij uiteindelijk de foto weet te maken, waar Maurice naar op zoek was.

De techniek blijft een dingetje, want deze keer is het het statief wat toch wel voor de nodige spanning zorgt. De scherpte is deze week een keer niet ver te zoeken, maar de fotografen gaan hiermee zichtbaar vooruit.

Uiteindelijk weet Maurice een zeer onderscheidend beeld te maken, door een dun plakje van zijn onderwerp onderaf te belichten, wat uniek is ten opzichte van de rest. Thomas gebruikt de plantenspuit van Tim wel, wat een mooi effect geeft op de druiven en uiteindelijk zijn alle beelden wel op hun eigen manier interessant om naar te kijken.

Maurice is de grote winnaar, maar wordt snel gevolgd door Tim en Roxanne, alle drie met foto’s die van mij hadden mogen winnen, vanwege de unieke kijk op het onderwerp. Ik denk dat er voor sommigen nog wel meer uit te halen was geweest, maar vond het een zeer geslaagde opdracht. Jammer alleen voor Jochem, dat hij toch iets lager eindigde dan verwacht.

De tweede opdracht

De tweede opdracht is een statie portret van een plaatselijke ‘held’ een Cartonnero. Na de keuze voor de koninklijke items, komen de plaatselijke helden die op de foto gezet gaan worden.

De taalbarrière is toch wel een dingetje, zeker wanneer je werkt met mensen die het niet gewend zijn om op de foto te gaan en zich daar niet zo fijn bij voelen. Iemand op zijn gemak stellen is dan ook erg lastig, wat je toch enigszins in de foto’s kunt terug zien.

Wederom werd er gewerkt met flitsers, wat nog best een opgave is zo vroeg in het programma. De juiste belichting vinden is erg lastig en flitsen doe je niet zo maar even. Uiteraard is de techniek er achter om dat ding aan te zetten helemaal een dingetje, hè Tim?

Wat we hebben geleerd van de plaatselijke bevolking, is dat het serieuze mensen zijn, die niet graag lachen. Bij 1 model kwam dat door het gebrek aan tanden, waar door Renée heel goed mee omgegaan werd. Het in de waarde laten van je model, is toch wel 1 van de belangrijkste eigenschappen van een goede fotograaf.

Persoonlijk is dit niet mijn soort opdracht, ondanks dat ik zelf ook portretten maak. Vaak ga je toch iets te geforceerd met de opdracht aan de slag om je model op een bepaalde manier weg te zetten, die niet bij hem of haar past.

Ik vond de opdracht dan ook niet super geslaagd, alhoewel de fotografen het wel voor elkaar hebben gekregen om mooie beelden weg te zetten. Jammer van de wegvallende armen, de gigantische ruis in de foto en het net niet verliezen van de vingers hier en daar.

De mooiste foto was ook 1 van de simpelste. Gewoon de persoon zoals ze was, met een lichte vlaag van trots en de omgeving mooi meegenomen in het geheel. Als de ruis niet zo hoog was geweest bij Thomas, had ook hij een goede kans gemaakt verwacht ik.

Tot slot

En dan wordt het spannend, want wie gaat er deze week naar huis? Ik zat met iets meer spanning te kijken deze week, omdat ik stiekem toch wel bang was dat mijn persoonlijke favoriet naar huis moest.

Alhoewel ik Jochem nog niet perse zie als de winnaar van het perfecte plaatje, kan ik zijn visie en humor waarmee hij het benaderd wel erg waarderen en zat ik dus wel een beetje op het puntje van mijn stoel.

Toch vind ik het ook jammer dat het Renée is geworden die naar huis is gegaan deze week. Maar zo zit het programma nu eenmaal in elkaar, elke week nemen we afscheid van 1 van de fotografen die we in de afgelopen weken toch net iets beter hebben leren kennen.

Meepraten en je eigen perfecte plaatjes delen? Word lid van onze Facebook-groep!