Het Perfecte Plaatje Op Reis: Zandhappen
Geschreven door Sandra GroenescheijFotograaf Sandra van Focus Fotografie bekijkt Het Perfecte Plaatje Op Reis door háár lens.
Deze week begonnen de deelnemers vol goede moed aan de nieuwe shoots. De eerste shoot stond volledig in het teken van het goede doel, de MAMAS. En dat was te merken ook. Zouden ze allemaal ook een stukje script hebben meegekregen, waarin ze benoemen hoe belangrijk het is om te doneren? Natuurlijk heb ik niets tegen het steunen van een goed doel, zoals zo veel nederlanders, doen wij dit ook elk jaar. Maar het ging me op gegeven moment gewoon ietwat tegen staan. Neemt niet weg dat ze uiteraard een super goed doel hebben en zorgen dat het weer een beetje beter leefbaar is voor alle kinderen en gehandicapten, die dat zo hard nodig hebben. Wanneer je er bij stil staat, zijn we in Nederland toch gewoon rijk, met alle zorg die we hier kunnen krijgen.
Maar goed, het ging vandaag om het fotograferen en in dit geval, was dat in documentaire stijl. Nu lijkt dat erg makkelijk, want je legt simpelweg vast wat er gebeurd, maar zo makkelijk is dit niet. Wanneer er nauwelijks actie is, wanneer er niets gebeurd, dan zul je toch in de beperkte tijd moeten zorgen voor deze actie. Wildebras had het erg lastig, maar ik denk vooral met zichzelf. Ik zie hier een perfectionist in terug, die de lat erg hoog legt voor zichzelf en daardoor enorm last krijgt van prestatiedrang. Van zijn commentaar wordt ik zelf ook een beetje hyper, want hij straalt het tegenovergestelde uit van rust. Numidia leek echter de rust zelve te zijn, terwijl juist zij diepe emoties moest voelen bij dit project. Heel mooi, hoe ze een super laag standpunt aan nam voor de foto en dat ze al zo goed ziet, wanneer er extra licht toegevoegd moet worden dmv een reflectiescherm. Dat geeft toch wel een beetje het niveau weer.
Bij de MAMAS en PAPAS
Dat documentaire fotografie niet mijn tak van sport is en ik hier ook niet zo veel mee heb, zorgt ook dat ik alle foto's niet zo heel erg bijzonder vond. Hier en daar was de emotie in het moment heel mooi vastgelegd, maar de algehele stijl moet je echt liggen. Persoonlijk vind ik dat de foto van Rick de winnaar had kunnen zijn, als hij net iets verder weg van het onderwerp had gezeten. Nu was er een halve vrouw afgesneden, wat zonde is, want de blik van dat jongetje, sprak boekdelen. Numidia was wel de terechte winnaar, omdat het gehele plaatje klopte. Blijft gewoon lastig.
De volgende shoot was er 1 vol met actie, waarbij enkelen letterlijk zand hebben gehapt. Waarschijnlijk is Tatum achteraf heel erg blij geweest, dat zij niet 1 van de zandsurfers heeft getroffen. Want zeg nu zelf, eigenlijk is het niet helemaal eerlijk, wanneer ze er niets van kunnen. Hoe hard je dan ook je best doet, hoe goed je inmiddels ook bent geworden, je kunt niet aan de opdracht voldoen, als je onderwerp dat niet doet. En dat was eerlijk gezegd voor beide fotografern wel het geval. En als je dan ook nog eens ondersteboven word gezandboard, waardoor je moet stoppen met je shoot, is dat niet helemaal fair. Helaas is dat het risico van het vak, zullen we maar zeggen.
Foute keuzes
Tijdens het nabewerkingsproces zagen we enkele andere foto's naar boven komen, van onder andere Leonie. Zo jammer dat zij niet voor de bewuste foto is gegaan, waar de buggy bovenop de zandduinen reed, met de ondergaande zon er achter en het wiel los van de grond. Schitterende actie foto. Ook Rob had zeker een betere keuze kunnen maken, dan degene die hij nu gemaakt heeft en ik vraag me oprecht af, waarom hij voor deze foto heeft gekozen. Hij was aan het begin van de shoot zelf al heel duidelijk over de hoogspanningslijnen en hoe hij die kon vermijden in de foto. Maar uiteindelijk kiest hij toch voor deze? Jammer! Het lijkt me ontzettend gaaf om dit vast te mogen leggen en volgens mij heeft iedereen, behalve Wildebras en Numidia, ontzettend genoten van deze shoot.
Maar er kan er maar 1 de winnaar zijn en helaas ook maar 1 de verliezer. En wat vind ik het jammer, dat dat Jaap moet zijn. Vind ik het terecht, nee, niet helemaal. De cijfers liegen er niet om, maar toch vind ik hem best een goede fotograaf en had ik hem gewoon graag nog langer in het programma gezien. De heerlijk rustige tegenhanger voor Wildebras. Rick heeft naar mijn iedee echt wel terecht gewonnen. Op naar volgende week.
Meepraten en je eigen perfecte plaatjes delen? Word lid van onze Facebook-groep!