Ondergrondse post: briefje aan Ellie

10-01-16, 00:50 Geschreven door Yvette Neuschwanger Laatste update: 11-01-16, 19:51

Beste Ellie,

Wat ben jij een bijzonder portret zeg! Ik heb echt ademloos naar je zitten kijken vanavond, wat mij betreft speelde je de hoofdrol in deze (toch wel beetje -sorry dat ik het zeg- saaie) aflevering van Wie is de Mol. Met je etherdiscipline, weer een nieuw scrabblewoord voor mijn verzameling. Love it. Wist je trouwens dat jij voor veel mensen hoofdverdachte nummer één bent? En dat er zich een interessante theorie de ronde doet?

Omdat er wel erg vaak wordt herhaald dat het spel zich 'achter je rug' afspeelt, wordt er gefluisterd dat er een 'extra' kandidaat/mol is. Iemand die je niet ziet, omdat hij/zij achter jullie rug om opereert. En diegene zou dus jouw tweelingzus moeten zijn. Interessante theorie....het spel speelt zich niet voor je gezicht af (dus niet jijzelf molt, Ellie) maar achter je rug (je hebt je zus meegesmokkeld in je koffer en zij is de mol).

Ik vind het allemaal wat ver gezocht om heel eerlijk te zijn. Dus ik houd het maar, net als vorige week, gewoon even op Rop voor nu. Zullen we samen even de aflevering doorlopen anders?

De aflevering heette 'het laatste woord letterlijk'. Tja, daar kun je dus alle kanten mee op. Ik vermoed dat het iets te maken heeft met de laatste opdracht, maar goed dat komt straks wel. Laten we bij het begin beginnen. Op de zoutvlaktes. Wat een allemachtig mooi decor! Jammer dat jullie hier niet van konden genieten, want jullie moesten vol aan de bak. Binnen drie kwartier een paar karren vullen met respectievelijk zeezout, keukenzout, strooizout en mineraalzout. Succes! Het viel me trouwens op dat in het eerste shot je twee keer twee mannen met twee karren zag lopen (dubbel zien, tweelinghint?). Die deden dat overigens een stuk vlotter dan jullie moet ik zeggen. En jij en ik weten allebei wel waar dat aan lag hè? Het gebrek aan etherdiscipline! Altijd dat gepruts met die porto's.

En dan heb ik het nog niet eens over Tim en Taeke die even een wandeling richting horizon gingen maken of Klaas die in een verkeerde stapel zout stond te scheppen. Tel Remy daarbij op die een volle kruiwagen met zout omgooit en zoom even in op het laid back duo Marjolein en Klaas die in een 'don't worry, be happy' tempo zeezout stonden te scheppen alsof het een yoga oefening was en je weet dat het een mission impossible is. Helaas pindakaas. Aan jou lag het in ieder geval niet hoor Ellie, jij probeerde nog een soort van bruggetje te bouwen van wat waaibomenhout om de opdracht weer op de rails te krijgen, maar het was tevergeefs.......

Tafelinstructies

Goed. Tijd voor wat eten bij al dat zout. Gezellig met zijn allen een hapje eten bij Pat's Palo (Spaans voor stok....wapenstok?). Ik hoorde jou zeggen dat jullie 'heel erg leuk met elkaar hadden gegeten' en barstte in lachen uit. Het klonk niet heel erg gemeend. Eerder alsof je het oplas. Maar nu moet ik zeggen (niet boos worden Ellie) dat ik dat eigenlijk met alles vind wat je doet. Alsof je continu een opsporingsbericht aan het voordragen bent. Met een strak uitgestreken gezicht en op één een dezelfde toon. Boeiend. Nog boeiender vond ik jou LOI cursus etherdiscipline. Had je door dat er kandidaten bij waren die je uit zaten te lachen, Ellie? Het was ook eigenlijk wel dolkomisch hè, de rest van de club een beetje in hun vork laten praten. Ik moest er in ieder geval enorm om lachen. En ik wil natuurlijk niet gelijk al jouw hoop de grond in boren, maar geloof me....het gaat niet goedkomen qua portogebruik. Het is namelijk nog nooit goed gekomen met porto's in Wie is de mol?

Goed, de volgende dag. Tijd voor een polaroid momentje. Grappige opdracht wel, een groepsfoto reconstrueren met al gauw honderd man/vrouw erop. Een kleurrijk gezelschap. Volgens Cécile, veel kleurige maar synthetische (en dus stink-) kleding. Mij viel eerder op dat de vrolijke stofjes op de strohoeden veel weghadden van de blouse van Remy één dag eerder. Maar goed. Remy kreeg van jullie de leiding, wat zoveel inhield als dat iedereen tegen hem aan begon te schreeuwen/kletsen/overleggen. Op voorstel van Rop namen jullie allemaal één vak om te onthouden en Marjolein werd aangewezen als de grote observator. Ze is as we speak waarschijnlijk nog aan het opzoeken wat dat betekent, want ze wist wel dat ze het overzicht had gekregen (dat riep ze tenminste) maar niet hoe ze dat moest houden. Of hoe ze haar mond moest houden. Want ze stoorde natuurlijk wel hè, toen jullie allemaal je eigen vakje aan het memoriseren waren. Cécile had een handig foefje, waarbij ze één van de locals tot banaan met schoenen omdoopte. Maar goed dat ze geen Nederlands spraken. Enfin, de helft van de rijen hadden jullie goed en dus werd er € 700 voor de pot verdiend. Had meer kunnen zijn als mijn molletje Rop er zich niet mee had bemoeid en jullie gewoon de rijen hadden onthouden in plaats van vakken. Maar ja.... Even nog één ding wat mij opviel; boven aan al die rijen stonden twee ijskarretjes met twee parasolletjes. Twee...als in dubbel. Als in tweeling. Ik zeg verder niks.

CSI Dominicaanse Republiek

Als kijker werden we daarna meegenomen in verbondjes-land, al moet ik zeggen dat ik op Tim & Taeke na, nog niet het idee heb dat er echt al verbondjes zijn gesloten. Al denkt Annemieke wel dat zij en Rop 'iets' hebben. Rop zelf denkt daar anders over. Enfin, toen het donker werd mochten jullie in duo's bij Art langs. Hij stond op de stoep van het St. Francis Klooster en stelde ieder duo voor dezelfde keuze. Eén iemand mocht 10 minuten het donkere klooster in, de ander zou in plaats daarvan twee jokers ontvangen. Twee personen tegelijk naar binnen mocht ook, maar dan maar 5 minuten en niemand kreeg een joker. In het klooster was het mysterieus mooi en had de AvroTros genereus met fakkels gestrooid (betekent Ellie trouwens niet ook fakkel? Of zelfs God is mijn licht? mmmm...fakkels in een klooster. Ik weet het niet.) Her en der stonden wat witte koppen waarop de gezichten van ex-mollen werden geprojecteerd. Van Susan Visser tot aan Kees Tol, van Dennis Weening tot aan Margriet van der Linden. Ieder met een eigen advies c.q. open deur. Ik heb zoveel voorbij horen komen dat ik het lastig vond om her en der het laatste woord uit te filteren (ivm de titel van deze aflevering dus 'het laatste woord letterlijk'). Alleen bij Remy viel me op dat zowel het woord 'mol' als 'jezelf' als laatste woorden voorbij kwamen.

Goed. Even alles en iedereen op een rijtje. Tim & Taeke deelden informatie en jokers. Net als Remy en Airen. Cécile en Klaas vertrouwden elkaar niet en gingen samen naar binnen, alwaar Cécile een black out kreeg die best goed met haar jurk matchte. Annemieke ging niet naar binnen, Rop wel. En dat deed hij met een rugzak om. Waarom? het spel speelt zich achter je rug af. NIEMAND had een tas of iets anders bij zich, moest Rop alle spullen van de hele groep dragen? Ik vraag het jou als politieagente, Ellie...een man alleen in een verlaten klooster met een rugzak om dat is toch verdacht? Nou vond jij alles verdacht, want jij ging á la CSI Dominicaanse Republiek op handen en voeten het klooster in. Je begon te wroeten, te rechercheren, spoorzoeken.....ik heb er heel erg om moeten lachen. Zoekingen met de klok mee. Bloedserieus. De onderste steen kwam letterlijk boven. Opvallend ook hoe vaak je aan het graven was. Had je eigenlijk wel een huiszoekingsbevel? Uiteindelijk vond je niets, geen vrijstelling, geen jokers, geen informatie. Snap nu waarom je voorlichtster bent geworden. Veldwerk is niet zo jouw ding ;-)

Bye Bye Airen

Bij het ontbijt werd alle informatie van die avond/nacht nog even onderling uitgewisseld (wat een domme, domme groep....transparantie is nou niet echt een goede eigenschap binnen dit programma. Rare strategie.) En daarna mocht de test worden gemaakt in het museum voor moderne kunst. (kunst = ook muziek. Muziek = ook Remy). Bij de shots tussendoor vielen me twee dingen op. Remy die aangaf 'het spel in het spel te spelen' en het shot van het zilveren hoofd dat in beeld kwam, vlak voordat Klaas zijn test ging maken. Een beetje net zo'n hoofd als die hoofden in het klooster.

Airen kreeg als tweede (twee! Dit getal betekent volgens mij iets hoor...) haar scherm te zien en dat was zo rood als het schilderij dat een stuk verderop hing. Helaas pindakaas, Airen is de eerste afvaller. En jij blijft nog even, met of zonder je zus (ik blijf het een leuke theorie vinden). En dat is maar goed ook, want ik vermoed zomaar dat er nog wel wat opdrachten met porto's aan zullen komen, dus je bent onmisbaar.

Succes met het speurwerk en tot volgende week!

groet Yvette

PS: wie is Bubba? En waarom hou je van 'm?