Ondergrondse Post: briefje aan Horace Cohen

19-09-20, 22:42 Geschreven door Yvette Neuschwanger

Ha die Horace!

Wat een raar einde hè? Ben heel benieuwd naar volgende week. Heb zomaar het gevoel dat jij nog niet helemaal uitgespeeld bent. Al is het alleen al om dat rare ‘wordt vervolgd’ en het ontbreken van een vooruitblik naar volgende week. Als jij inderdaad dan gewoon weer rond blijkt te lopen, dan zou dat een spoiler van formaat zijn, dus ik snap wel dat ze dat niet willen riskeren.

Maar goed, ik speel het spelletje wel gewoon even mee hoor. Jeetje, wat jammer dat je eruit bent man! Je bent juist één van de smaakmakers! En laten we eerlijk zijn…eigenlijk is er maar één iemand die het verdient om naar huis te gaan toch? Maar ja, die verdomde gunfactor hè….

Kom, we blikken even terug samen terwijl we wachten op ‘het vervolg’.

Die begon feestelijk, met een proost op de overlevers. En vooruit, ook een beetje op Nadja. Grappig dat 2 personen zich niet door alcohol lieten verleiden; Nikkie en Ron zaten aan de koffie. Kan me voorstellen dat de mol ook graag nuchter blijft, dus beiden een streepje achter hun naam. Of nee, alleen Nikkie, want Ron heb ik inmiddels écht afgeschreven. Gunfactor of niet, hij wordt steeds meer een irritatiefactortje nu (disclaimer: behalve wanneer hij echt de mol blijkt te zijn, dan is dit een briljante tactiek. Dat dan weer wel).

Maar ja, het is bij jullie nooit lang gezellig want al gauw gaat het gesprek weer over geld. En wie dat dan mag beheren. Gelukkig wist jij de discussie in goede banen te leiden en kwam je met een stemsysteem waar ze qua onduidelijkheid in Amerika nog wat van kunnen leren. Te moeilijk om bij na te denken, aldus Nikkie. Hoe dan ook, vanaf nu beheert Ellie de pot. (en nu niet met flauwe woordgrappen beginnen hè) Achter de schermen drong Jeroen zich vervolgens direct op aan Ellie. Niet omdat hij geld rook, maar hij wilde graag een bondje. Zij liet ‘m nog even in onzekerheid achter. Leuke tactiek wel. Ach, het is voor haar ook even wennen dat er twee mannen achter haar aan zitten, zo gaf ze zelf al aan.

Sleutelbos

Volgens goed Nederlands gebruik binden mensen hun hond aan de boom als ze op vakantie gaan (zei ik mensen? Ik bedoel natuurlijk schoften). De redactie draaide het dit keer om: jullie werden dit keer op vakantie aan de boom gebonden. Met vierdubbel slot, just in case. Gelukkig had iedereen een sleutelbos met wel 1000 lopers. Als je je los kon maken had je net voldoende lengte om geld te pakken voor een ander, zodat je dat weer door kon geven aan de goede kandidaat. Tygo stond in het midden en had daarmee een sleutelpositie (leuke woordgrap in deze). Ik ga deze opdracht niet kapot analyseren. Het was één grote Houdini act, waarbij Elly maar toch vooral Ron heel veel moeite had om los te komen. Hoe moeilijk is het om een sleutel in een gat te steken denk ik dan. Maar goed. Wel veel geleerd, toch? Bijvoorbeeld dat je voor € 100 eyeliner kunt aanschaffen bij Nikkie. Of dat de briefjes van € 100 niet van heel goede kwaliteit zijn, want er scheurde er eentje toen Jeroen iets te enthousiast het biljet aanpakte van Tygo. Alleen kwam dit briefje gek genoeg niet meer op tafel na afloop….mmmmm. Sowieso bleef er € 700 ‘ongebruikt’ en dat is best veel. Kunnen niet alleen de 3 kokers van Ron en dat briefje van Jeroen zijn geweest. Toch?

Zal ik je eens wat verklappen Horace? Jeroen had dat briefje dus gewoon in zijn Björn Borg gestopt. Soort van zwart geld (of bruin inmiddels….) zeg maar. Hij wilde verdacht overkomen en ging dus doelbewust mollen. En nou niet zeggen dat dat kinderachtig is, want jij had toen ook nog steeds € 250 in je zak zitten uit aflevering één. Jij bent net zo erg. Enfin, Tygo hapte en het werd en doldwaze discussie aan tafel.

Meer of min

Opdracht twee was ook hilarisch weer. Al was het maar vanwege het wisselende weertype (sorry, leedvermaak blijft toch de beste vorm van entertainment). Jij mocht samen met Ellie, Tygo en Ron alvast 2000 euro in ontvangst nemen om daarna ervoor te zorgen dat er niet al te veel geld meer af zou gaan. De luiken in het dorp met – € 200 moesten daarvoor opengezet worden. Jij en Ellie stuurden Jeroen en Nikkie aan en Tygo en Ron moesten Peggy en Patrick de goede kant op wijzen. Hilarisch begin met Nikkie die in de portofoon begon te zingen. Volgens mij kreeg ze daarna backstage een donderpreek van Ellie, want ze liep plots over van de etherdiscipline daarna.

Ik hoorde jou (of was het Tygo?) letterlijk zeggen dat je de rest naar de rand van de afgrond zou leiden. Best verdacht op zich. Maar goed, de duo’s lieten zich goed sturen, gebruikten een bezem waar het moest en deden meerdere invallen bij onschuldige Italiaanse families. Met succes, want overal gingen er wel luiken open. Ook in de hemel, want de regen stortte naar beneden. Waar ik er dan normaal gelijk uitzie als een dronken panda (mascaratechnisch gezien), zag Nikkie er nog steeds uit om door een ringetje te halen. Mag ook wel als je eyeliner draagt van 100 euro, maar dit geheel terzijde. Peggy had nog een opvallende uitspraak over hoe zij met haar ‘modderpoten’ zomaar een huis binnenkwam. En ik hoorde echt ‘mollenpoten’. Of ik wilde het te graag horen, kan natuurlijk ook. Enfin, terwijl er door iedereen hard werd gewerkt, was Ron zich vooral aan het ergeren. Stuurlui, wal…je kent het spreekwoord. Het maakte hem er niet sympathieker op. Uiteindelijk waren er 7 luiken geopend, maar óf Rik heeft last van discalculie, of jullie hadden windje tegen of de mol heeft hier en daar nog een luikje dichtgedaan. Want in totaal kregen jullie maar voor 5 luiken uitgekeerd. Jammer joh.

En Ron zag dat het goed was….

Laatste opdracht dan maar. De opdracht waarbij Ron voor mij echt een beetje heeft afgedaan zeg ik heel eerlijk. Maar ook dé opdracht waarbij je helemaal los mocht gaan als ridder Horace. Fort Radicofani! Een omgekeerde escaperoom, zeg maar. Waar jullie met een stormram je weg naar binnen moesten vechten. Iedereen behalve Ron dan, die keek vooral toe. Eenmaal binnen moesten er 4 opdrachten gespeeld worden waarmee schilden verdiend konden worden. Ik heb even gemist of jullie écht in twee teams moesten gaan spelen. Ik hoop het maar, want anders vind ik het echt onverklaarbaar dat het andere team (yes, dat van Ron) met vier man een vaas aan het vullen was met water. Op zich kan één iemand dat prima af (en omdat het widm is geldt natuurlijk wel het vierogenprincipe, maar dan nog konden twee mensen verder). Natuurlijk de opdracht werd behaald en Ron heeft hele mooie foto’s van het uitzicht kunnen nemen.

Het andere team moest darten met brandende fakkels en dat was ook bijna gelukt. Maar bijna telt helaas niet. Er werd nog een wipje gemaakt, waarbij Ron zijn balans én zijn laatste restje geloofwaardigheid verloor. En er werd een ladder in elkaar gezet. Al met al een score van 6 uit 8 qua schilden. Deze schilden werden netjes neergezet en toen was het Ron’s moment om te shinen. Want hij had nét iets te hard geroepen dat hij heel goed was met pijl en boog. Maar ja, de zuignapvariant van de Intertoys is net even iets anders dan het serieuze werk. En dus ging hij ook hier glorieus ten onder. Ook Ellie stelde teleur, want tja…als je iets leert op de politie academie dan is het wel schieten met pijl en boog toch Peggy? Enfin, hadden jullie allemaal maar net als Patrick gewoon vooraf even geoefend op de Boerendag in Rijsbergen. Hij schoot zijn eerste pijl er gewoon gelijk in. Net als de tweede. Wat zeg ik, zelfs Nikkie (de Jager…hahaha) met haar nagels schoot uiteindelijk raak. Net als Peggy, Jeroen en jij. Missie geslaagd, toch even lekker 1200 euro voor de pot.

Verwarring alom

Een mooi moment ook om gelijk dat briefje van 250 euro tevoorschijn te halen. Goede timing heb je man, Patrick was helemaal van de leg. En dat zo vlak voor een executie! Hilarisch! Wat minder hilarisch was de executie zelf, waarbij de één na de ander direct kon vertrekken na een groen scherm. Totdat jij, Ron en Patrick overbleven. Wat er daarna gebeurde kregen we (bewust?) niet in beeld. Tuurlijk zagen we een rood scherm en ik geloof ook echt wel oprecht dat het jouw scherm was (hebben we niet expliciet in beeld gezien/gehoord). Maar ik denk dat er daarna een aanbod is gedaan. Aan jou of aan jullie drie. En dat er een besluit is genomen (toevallig ook de titel van deze aflevering). Makkelijk ook, want de groep was al weg.

En nu weten alleen Patrick, Ron en jij hoe de vork in de steel zit. En worden wij opgescheept met een ‘wordt vervolgd’. Drie busjes die drie verschillende richtingen opreden en één kandidaat van wie -zo lijkt het- afscheid is genomen. En ja, mijn punten zijn in de app ook verdwenen (sorry voor het wantrouwen). Maar toch denk ik zomaar dat jij volgende week weer opduikt. Als een molletje uit de grond zeg maar. Al was het maar om Ron te vertellen dat het nu echt tijd wordt om mee te gaan doen en zich niet als een ontdooide frikadel te gedragen. (sorry hiervoor, ik vind Ron echt heel leuk, maar deze aflevering….nee)

En daarom geef ik je toch nog één ding mee. We kregen twee straatnamen in beeld, vrij vertaald de straat van de liefde en de straat van fortuin. Fortuin, zo heette de laatste opdracht. En wie wenste bij zijn vertrek de rest van de groep alle liefde toe?

Ik zeg verder niks. Tot volgende week Horace.

Tot volgende week.

Yvette