Ondergrondse post: briefje aan Cécile
Geschreven door Yvette Neuschwanger Laatste update:Hoi Cécile,
Beetje bekomen van de schrik? Nee, niet van het vertrek van Ellie, maar van die pisgele, oerlelijke waterschoentjes bedoel ik natuurlijk. De horror....breng je al zoveel offers door tijdens je verblijf op de Dominicaanse Republiek alleen maar platte schoenen te dragen, leggen ze de lat gewoon nog een stukje lager. Waar is de modepolitie als je ze nodig hebt?
Zonder gekheid, ik geniet me suf van jouw eigen(gereid)heid. Net zoals ik dat bij Tim doe, ook zo'n mooi type. En bij Ellie deed....want dat kan na vanavond helaas niet meer. Jammer hoor. Maar gelukkig zit jij er nog bij. Want wat heb ik vanavond met én om jou gelachen....heerlijk!Het begon al met jouw omschrijving van de prachtige omgeving (wederom chapeau hoor, WIDM redactie en cameramensen...wat is het weer prachtig in beeld gebracht!). Alsof je een muurposter in wandelde.... Het was dan ook een bloedmooie omgeving....we zagen palmbomen, parelwitte stranden en een broekje in de branding van onze eigen bountyman Taeke. Prima begin van aflevering vier!
Show me the money!
Heerlijk om te zien wat er gebeurde toen Klaas aangaf zijn functie als penningmeester neer te willen leggen. Geheel volgens verwachting meldden Tim, Ellie en Marjolein zich als vrijwillige opvolgers. En jij, jij had een beetje gekke bui en stak ook je hand op. Briljante actie, want nu zit je mooi met die verantwoordelijkheid opgescheept. Iemand die normaal hier zijn mensen voor heeft, niet kan tellen en liever alleen maar geld uitgeeft. Klinkt als een typische mol. (Maar eigenlijk ook wel als een doorsnee vrouw. Op dat personeel na dan....) Heb je er al spijt van? Of vind je het stiekem wel leuk, die extra macht die deze functie met zich meebrengt? Nou ja, heel veel tijd om er over na te denken had je natuurlijk niet. Want daar was Art alweer. Met die vreselijk lelijke schoenen!
De schoenen, die je normaal nog niet aan zou trekken wanneer iemand een geladen pistool tegen je hoofd zou houden. Waarom dan nu wel Cécile? Omdat Art het vroeg (zou voor mij genoeg reden zijn, ik smelt voor die man..)? Of omdat je je volledig wilt geven voor de groep en het spel? Nou ja, superstoer dat je ze toch aantrok en samen met Rop als eerste de zee op ging. Ieder in zijn eigen kajak. Op zoek naar kokers die geld of mingeld bevatten of gewoon leeg waren. Terwijl Klaas de 'veilige' kokercodes door een megafoon stond te brullen, waren jullie druk aan het peddelen als een echte (ik quote Rop even) Pocahontas en John Smith. Alleen stond er bij Pocahontas geen gopro cameraatje in de kajak. En natuurlijk begrijp ik dat je boven alles er fantastisch uit wilt zien, maar misschien had je voor deze opdracht toch maar beter even een broek aan kunnen trekken. Qua camerapositie en zo.
Kokervisie
Enfin, het lukte John Smith...eh...Rop om twee kokers aan land te brengen, maar jij werd samen met jouw drie kokers omgekieperd door één van de duikers. Helaas pindakaas. Marjolein maakte zich wat druk over het feit dat je nogal lang onder water bleef, maar ik wist wel wat je aan het doen was. Die schoenen dumpen. Afzinken die handel! En gelijk had je. Je was niet de enige die omging, er waren er meer. Er waren ook kandidaten die de strijd aangingen met de Jawsimitator in duikpak, zoals Tim, die zijn peddel multifunctioneel inzette tijdens deze opdracht. Hilarisch. Wat mij overigens nog opviel was dat de kajaks de naam 'jazz' hadden. Is het niet Klaas die uitzendingen verzorgt vanaf het North Sea Jazz festival? Maar goed, ik dwaal af.
Al met al haalden jullie zes kokers binnen, waarvan maar één koker mingeld bevatte. Het eindresultaat voor de pot: € 1000. Je kon gelijk aan het werk in je nieuwe functie!
Annemieke....een wolf in schaapskleren
De tweede opdracht was ook een leuke. In duo's mochten jullie een steenmijn in, op zoek naar allerhande cadeautjes. Eén cadeau per persoon en binnen twee minuten weer terug zijn. Van Art mochten jullie op de inventarislijst kijken wat er allemaal in de etalage lag. Jokers, vrijstellingen, geld, een zwarte vrijstelling etc. etc. Het was al snel duidelijk: deze opdracht was het ieder voor zich. Of, zoals jij al terecht opmerkte: de hitte had het groepsgevoel doen verdampen. Zal ik jou eens verklappen wat iedereen binnen heeft weten te slepen?
Die lieve, onschuldige Annemiek bijvoorbeeld. Die hengelde drie jokers en -€500 binnen om daar vervolgens glashard over te liegen tegen haar duopartner Taeke (en later ook tegenover de hele groep). Klaas had één joker te pakken net als Taeke. Jij had het zelf te druk met andere dingen om je ook echt met de tijd bezig te houden, wat best zonde was, want nu had je niks. Net als Rop. De kistjes en bijbehorende codes waren ook erg tijdrovend, vraag me af of het überhaupt haalbaar was. Goed, Tim pakte informatie die zou kunnen helpen bij de test en Marjolein gaat als enige voor het geld (500 euro). Ellie is slim en neemt de 'pak af' kaart. Waardoor ze van Art vrij spel krijgt om gedurende twee minuten de gehele groep te ondervragen en fouilleren. Wat een heerlijk moment was dat, het bracht de politieagente direct in haar naar boven. Twee minuten waren te kort om Annemieke te ontmaskeren, dus Ellie pakte uiteindelijk de informatie af van Tim.
En terwijl jullie tijdens het diner aan het bespreken waren wie de rat was geweest tijdens de vorige opdracht die had gelogen over de jokers en het mingeld, mochten wij genieten van een glunderende Annemieke die zich toch wel heel erg lekker voelde in haar eenmanszaakje List&Bedrog. WIDM doet rare dingen met mensen.
Ellie, het geheime wapen
Om jou een plezier te doen (want je houdt zo van varen, toch?) werden jullie per boot afgeleverd op een prachtig eilandje. Alwaar ergens hoog op een lavarotswand een kist was opgehangen (ik denk dat de redactie dat door een stagiair heeft laten doen, lijkt me de ultieme vuurdoop!). Jullie mochten 8 raadsels oplossen om sleutels te verdienen. Er waren maar twee sleutels nodig, dus twee raadsels moesten goed worden opgelost. Appeltje, eitje, toch? Ware het niet dat de sleutels wel nog even naar boven gebracht moesten worden. Op die akelig steile rotswand. Eén blik op jouw goed gemanicuurde nagels en je wist genoeg. Dat ging jij niet doen. En gelijk had je hoor, Cécile. Uiteindelijk lukte het de rest van de groep en hé...iemand moest op het geld letten toch?
Er waren wat rare acties van Marjolein (die maar één slot uitprobeerde terwijl er twee waren) en Annemieke, die nadat ze haar linkervoet op een kiezeltje had gezet besloten had dat ze het toch maar niet ging doen. Als laatste stuurden jullie de special forces de helling op: Ellie. Het zou haar laatste heldendaad voor de groep worden. Ze haalde de kist naar beneden en had de eer om hem open te maken. De inhoud? Een schamele € 1500. Minder dan ze dacht (hé....was dat ook niet de titel van deze aflevering? Begin steeds meer te geloven dat de titels inderdaad op de afvallers slaan).
Terwijl Rop nog even het Amsterdamse accent van Ellie imiteerde en zich hardop afvroeg 'wat een mens zonder Ellie Lust zou moeten', had ik al een vaag voorgevoel. De test werd gemaakt op één van de mooiste plekken ever en we kregen van iedereen te horen wie hij of zij verdacht. Behalve bij Elllie. En dat is meestal een voorbode voor een rood scherm. Helaas kreeg ik gelijk. Het is over en uit met de etherdiscipline en zoekacties in de klokrichting. Eén van de smaakmakers heeft het spel verlaten. En jij en Marjolein moeten op zoek naar een nieuwe mol. Als ik jou was zou ik mijn pijlen op Rop zetten. Hij heeft zoveel voorinformatie dat hij tijdens de opnames al een t-shirt van Bowie droeg, nog voordat de goede man was overleden. Ik vertrouw hem niet.
Veel succes Cécile, ik hoop dat jij en Tim er nog lang in blijven want ik geniet met volle teugen van jullie. Enne...als je volgende week weer een paar van die lelijke schoenen wordt opgedrongen, dan zou ik als ik jou was acuut een vrijstelling eisen. Zijn ze nou helemaal besodemieterd!
groetjes,
Yvette
Ondergrondse post: briefje aan Marjolein