Ondergrondse post: briefje aan Nathan

Ondergrondse post: briefje aan Nathan

Geschreven door Yvette Neuschwanger

Hé die Nathan!

Dat moet wel lekker voelen voor jou hè, dat het hele team nog compleet is? Want jij bent een echte teamplayer, zo kennen we je en je benadrukte het vanavond ook nog eens een keer. Al vraag ik me af of je bij het kiezen voor de groepsvrijstelling ook echt voor het team koos….als mol heb je nl. niks aan jokers en vrijwillig geld in de pot doen, dat slaat natuurlijk helemaal nergens op.

Voordat ik met jou samen nog even de aflevering van vanavond ga doornemen, heb je die creepy reclame voorafgaand aan de uitzending nog gezien? Met een boekenkast, glazen stolp, gouden sleutel en een fluisterstem die sisseltong lijkt te spreken (check Harry Potter als je dit niet begrijpt). Als je die stem achterstevoren afspeelt lijkt hij te zeggen ‘vind de sleutel’. En, omdat jij (samen met Mil) toch best wel hoog op mijn verdachtenlijstje staat, zag ik er gelijk een aanwijzing in….want als je jouw naam achterstevoren uitspreekt, dan hoor je gewoon weer jouw naam!

Slaat natuurlijk helemaal nergens op. Maar het spotje liet me in verwarring achter en ik dacht echt even dat het met widm te maken had. Ook omdat het spotje eindigde met een testbeeld, zoals er in de eerste aflevering een korte verstoring met testbeeld zat. Maar na een snelle Twittercheck lijkt het om een spotje te gaan voor een Netflixserie. Dus die schrap ik meteen weer, maar wilde ‘m toch even noemen. Laten we ‘m snel maar weer vergeten.

Scherven brengen (on)geluk

Want dit was wel jouw aflevering hè, Nathan. Te beginnen bij de pottenbakkerij. Fantastische beelden van een pottenbakkende Zway Li (de Chinese Patrick Swayze) die spuuglelijke Mingvazen á € 75 per stuk aan het kleien was. Pardon, pottenbakken. De galerie waar al het prachtige aardewerk stond uitgesteld was wel een beetje een rommeltje, maar dat bleek ook de bedoeling. Want het was een hindernisbaan waar jullie in duo’s met een houten stellage doorheen moesten lopen. Hoe ingewikkelder de stellage, des te meer geld was hij waard. Eén iemand moest op het einde alleen door het porseleinen doolhof met een object ter waarde van € 750. In eerste instantie keek iedereen hiervoor naar Léonie, want die was volgens Miljuschka ‘het beste gebouwd’. Maar om één of andere reden werd het toch Buddy, want die was het sportiefst aldus de groep. Leuk ook om te horen voor jou, als enige échte sportman van de groep. Maar jij hield je verder stil. Waarom eigenlijk?

Enfin, Johan en Claes mochten als eerste op ‘kruistocht’ met een stok van €150 ieder. En dat ging eigenlijk best goed. Sterker nog, Johan ging onderweg nog even op zoek naar jokers. En stootte daarbij een vaas om. Gelukkig bleef het daarbij. Als tweede gingen Léonie en jij naar binnen. En volgens mij (en de rest van de groep) hadden jullie afgesproken dat jullie voor de duurste stokken zouden gaan. Toch best gek dat jullie allebei kozen voor de stok van € 250. Zeker als ik zie hoe makkelijk jij (als een professioneel curlingspeler bijna) met die stok de boel bij elkaar veegde. Een wereldrecord, zoals je zelf al aangaf. Goed gedaan!

Dikste reet, duurste stok

En toen kwamen Rob en Miljuschka. Die gingen all in met de stokken van € 450. Op zich genoeg reden om voor één keer zijn hoed af te zetten, maar Rob bleek uitermate eigenwijs. En lomp. Dat ook. Wat dat betreft had het familie van me kunnen zijn. Al met al gooide hij maar liefst 3 vazen om. Terwijl Mil, met haar dikke reet (haar woorden) de duurste stok moeiteloos naar de overkant hielp. En toen was het de beurt aan Buddy. Niet alleen was de houten constructie echt superlastig, hij kreeg ook nog eens gratis publiek erbij: jullie. Mooie plek voor een mol om keihard BOE te roepen. Of gewoon andere subtiele geluidjes te maken, zoals jullie deden. Of gewoon buiten het parcours om een vaas te laten stuiteren, zoals Johan. Tja, toen gingen er bij Buddy ook een paar om. Maar goed, al met al toch (afgerond) € 2330 voor de pot verdiend. Oh ja, we zagen trouwens in het paars (die kleur komt wel heel vaak terug!) een os en een konijn tussen de vazen staan. Als we de Chinese Astrologie erop naslaan dan zouden dit hints kunnen zijn naar Mil ( 1985, Os) of Rob (1987, konijn) kunnen zijn. (als je zoals ik wanhopig op zoek gaat naar hints kom je nog wel eens rare dingen tegen. Mijn advies: google niet op ‘paars konijn’)

Ik vond het niet een heel leuke opdracht om naar te kijken als ik heel eerlijk ben. Ik dacht terug aan De Mol België, 2 seizoenen terug, waar de kandidaten moesten inbreken in een museum. Dronken. Dat laatste, dat had bij deze opdracht voor mijn kijkersgenot ook wel gemogen hier. Dan hadden we weer zo’n taxi-momentje als vorige week gehad.

Foutparkeerders

Na een opdracht moet er natuurlijk gegeten worden. Zo ook nu. Waarbij het mij opviel dat ze in China bij het koken nou weer net niet het mondkapje op hebben. Die hangt werkeloos op de kin, zodat ze tussendoor hun geheime ingrediënten in het eten kunnen hoesten vermoed ik. Waarom was jij trouwens zo chagrijnig toen Léonie vroeg hoeveel geld er in de pot zat? Toch een heel normale vraag aan een penningmeester? Met je ‘geef me effe de ruimte’. Vond ik heel raar, zo ken ik je helemaal niet. Of baalde je ervan dat er nog een zwarte vrijstelling in het spel is? Ja, ik weet dat Rob ‘m aan jou en Claes heeft laten zien. Joh, nu weet je in ieder geval dat je voorlopig even niets in moet zetten (als je ergens aan jokers ofzo zou komen)

Nadat ik me een paar minuten had zitten vergapen aan de prachtige natuur (en verbaasd constateerde dat in China blijkbaar gordels niet verplicht zijn in de bus) kwamen jullie aan op de meest keurig aangelegde parkeerplaats ever. Voor mensen met OCD een waar walhalla, er stond geen grassprietje scheef. Er was maar één ding dat niet klopte en dat was het feit dat er 10 auto’s verkeerd geparkeerd stonden. Een klus voor jullie. Waarbij jij (toevallig zeg, dat je nu opeens een sleutelpositie hebt als penningmeester) mocht bepalen wie er achter het stuur ging, wie de pendeltaxi zou gaan rijden en welke twee ‘vrijwillige’ verkeersregelaars zich in een geel hesje mochten hijsen. Opvallend dat Rob direct begon over het feit dat hij alleen maar in een automaat kan rijden. Solliciteerde hij zich hiermee naar een sleutelpositie als verkeersregelaar? Mmmm

Goed. Miljuschka bracht iedereen naar de juiste plek en auto en Rob en Johan zorgden voor de nodige instructies om de auto’s op de goede plek te krijgen. Waarbij Johan er echt effe helemaal geen zin in had. Met zijn affirmative. Ik had ‘m van zijn voetstuk gereden denk ik. Rob leek het wel heel goed te doen, al las hij op een goed moment zijn instructies in een heel andere volgorde op dan dat er op zijn kaartje stond. Ook raar. Al met al werd er over het algemeen wel goed gecommuniceerd met elkaar, zeker als je bedenkt dat het een opdracht met porto’s was. Dan valt het best mee als er maar één keer iets wegvalt in het geheel. Echt. Tja, wat moet ik er verder over zeggen? Claes hield zich vooral bezig met de bekleding van de auto’s (paars. alweer. mmm), bij Léonie zat er een rare vlek op haar auto, Buddy hing een sleutel terug terwijl de wagen al geparkeerd was (waarom?) en jij veranderde ter plekke in een male cheerleader op paddo’s. Met je ‘het begint met een t en eindigt op rots’ en ‘mag ik toestemming om een vreugdedansje te doen’. Blij ei dat je er bent, heerlijk! Van de 10 auto’s waren er uiteindelijk maar 7 op de goede plek geparkeerd, wat een schamele €320 opleverde. Of, zoals jij het zelf zo mooi verwoordde “we hebben hier wel iets laten leggen”.

Groepsdruk

Na wat hilariteit om de gefrituurde kippenkop van Léonie (want jawel…er werd weer gegeten), gingen jullie naar de volgende opdracht. Alleen bleek dat geen opdracht maar test en executie, waar iedereen best even van schrok. Behalve jij dan, wat stond jij er relaxed bij met je handen in je zakken. Opvallend bijna. Weet je wat ook opvallend is? Dat bij het maken van de test bleek dat jij maar bij één iemand op het verdachtenlijstje staat en dat niemand, maar dan ook helemaal niemand Rob verdenkt. NIEMAND! Voor mij reden om hem toch ook wat beter in de gaten te houden, zeker na deze aflevering.

Natuurlijk zat er een addertje onder het gras bij deze vroege test en executie. Want jullie mochten allemaal nog een klein stukje gaan wandelen en een kist uitzoeken. Dat klinkt luguber, maar dat was het natuurlijk niet. Want in de kistjes waar jullie langs liepen was van alles te vinden. Van jokers tot geld tot aan een groepsvrijstelling. Als de meerderheid van de groep zou kiezen voor een groepsvrijstelling, dan zou niemand zijn scherm te zien krijgen. En dan hoefde er dus niemand naar huis! Zo hoor jij het natuurlijk graag, want jij bent bij uitstek een teamspeler. En daarboven op Fuxi Mountain (door Claes heel poëtisch omschreven als ‘koude berg’) moesten jullie op stoeltjes van de plaatselijke Li Bakker jullie lot afwachten. En bleek dat naast jou er nog 3 mensen voor de groepsvrijstelling hadden gekozen, dus er hoefde vanavond niemand naar huis.

Maar ja, je kunt het wel uitstellen, maar uiteindelijk moet er toch weer iemand afvallen straks hè. En iets zegt me dat jij dat voorlopig nog niet bent.

Tot volgende week!

groet Yvette

PS: gooi even wat chocolade in die Johan, die kan wel wat instant blijheid gebruiken geloof ik

PS PS: volgende week geen post vrees ik, geef jij het even door aan de rest?

PS PS PS: nou ja geen post, misschien wel, maar dan met een paar dagen vertraging….