Ondergrondse post: schuldbekentenis aan Nathan

Ondergrondse post: schuldbekentenis aan Nathan

Geschreven door Yvette Neuschwanger

Hoi Nathan,

Geen onschuldig kattebelletje dit keer, maar een schuldbekentenis. Ik durf je bijna niet meer recht in de ogen te kijken. De man die symbool staat voor positiviteit en boegbeeld is van Fairplay. Die moet ik nu gaan bekennen dat ik vals heb gespeeld vanavond.

Want dat is hoe de kaarten nu liggen Nathan, ik ben niet eerlijk geweest. Terwijl ik het echt niet van plan was hoor….maar ja, situatie en mogelijkheid deden zich voor en ik kon me echt niet beheersen. Het spijt me echt enorm.

Het is ook allemaal zo verwarrend dit jaar. Ik ben echt al weken overtuigd van het feit dat Miljuschka de mol is. Jou had ik er als reserve een beetje bij. Tot vorige week. Toen wezen zo ontzettend veel pijlen in neonletters jouw kant op…en dan heb ik het nog niet eens over de geniale theorieën over de muziekkeuze tijdens de laseropdracht (echt briljant gevonden) of de morseberichten in de opdrachttitels. Maar die helpen mij wel uit mijn Miljuschkatunnel. En dus was ik vandaag 180 graden geswitcht en heb ik al mijn punten op jou ingezet. Ik weet het zeker.

Ik wist het zeker. Maar nu weet ik het eigenlijk helemaal niet meer. En dus speelde ik vals. Maar laten we maar even bij het begin beginnen….

Spaak lopen

De eerste opdracht bestond uit fijn een stukje fietsen door een drukke binnenstad in China. Op van die koddige lichtblauwe deelfietsjes. Mét mandje. Drie van jullie mochten fietsen en twee kandidaten zouden de fietsers wel even door het drukke Luoyang heen begeleiden. Nu is een navigatiepositie vaak dé positie voor de mol, maar jij riep als eerste dat je wilde gaan fietsen. Miljuschka juist weer niet. Zij bleef samen met Rob bij de kaart om jullie aanwijzingen te geven. Verontrustend, nu ik net haar als verdachte had laten gaan. Dat ze daarna met een rode waaier ging staan zwaaien, ongeveer alles fout deed waaronder een telefoon uitzetten en zichzelf tegenspreken hielp niet.

Ze liet Leonie 3x de tour d’Azië rijden. Gelukkig was Rob jouw chaperonne en die deed meer dan zijn best. Jij ook trouwens, man oh man….40 graden en dan zo de benen uit je lijf trappen. Jaloersmakend. Dat je consequent links bleef rijden, hier en daar wat verkeersregels negeerde en een soort ‘Frogger on wheels’ speelde als je de kruispunten overstak vergeten we voor het gemak maar even. Jij hebt als enige tot tweemaal toe een wisselpunt bereikt en zowel op een blauwe, een rode als een witte fiets gezeten. En elke keer keurig netjes je fiets op slot gezet. Heel verstandig. En je was op tijd binnen. Toch € 250 voor de pot. Niet echt iets dat een mol zou doen, maar goed…zo’n fooitje is verwaarloosbaar.  Je bent dus ook de enige die op een ‘rode’ fiets heeft gezeten, de kleur van de mol. Hou ik me daar maar aan vast.

Verder werd ik niet veel wijzer van deze opdracht. Zowel Buddy als Leonie werden door de politie staande gehouden. Jij ook, althans dat gaf je door, maar dat kwam nergens echt in beeld. Misschien heb jij de politie wel getipt, om de andere twee tegen te houden? Ben je een politiemolletje…. Leonie is er in geslaagd om 1,5 uur te fietsen binnen de 30 minuten (haar woorden) en Buddy fietste zelfs zover dat hij plotseling bij de A2 stond. Daarvoor stond hij trouwens bij rode graffitiletters ‘smol’ met een pijl zijn kant op. Maar ‘i’m not buying it’. Hij is niet de mol. Echt niet.

Gezelschapsspelletje next level

Tijd om even bij te komen, uiteraard met een hapje eten. Al was Leonie helemaal klaar met Chinees eten. Zij wou een hamburger en patat. Wat ze ook al mimespelend probeerde duidelijk te maken. Het werd rijst en noedels. Tot zover haar mimekwaliteiten. Tijdens het eten werd en passant ook nog even het geld uit de pot geteld. Kascontrole. Dat liep alleen niet echt lekker, tellen blijkt toch echt nog wel een kunst. Eigenlijk hadden we toen al de conclusie kunnen trekken dat een rekenopdracht niet echt past bij deze groep. Jammer dat er toch één kwam. Maar niet nu, nu was het eerst tijd voor een spelletje.

Aan een heel grote, presidentiële draaitafel speelden jullie met Rik ‘Luoyang Weekend Miljonairs’. Rik stelde tien vragen. Na elke vraag moesten jullie het antwoord opschrijven en mocht één van jullie kiezen: het eigen antwoord houden, of doordraaien naar een ander. Waarbij iedereen dus plots een ander antwoord voor zich had liggen. Dat kon goed uitpakken, of je kon flink genaaid worden op deze manier. Kortom, Russisch roulette meets poker meets triviant. Of zoiets. Voor de winnaar lag er in ieder geval een groene vrijstelling klaar. Daarmee was je gegarandeerd door naar de volgende aflevering. Of -om in jouw jargon- te blijven ‘level 9’.

Het was vermakelijk om te zien hoe sommige van jullie de anderen met de meest rare antwoorden opzadelden. Uiteindelijk waren de 10 vragen gespeeld en ging het nog tussen Mil en jou. De eerste vraag hadden jullie hetzelfde antwoord, de tweede vraag gaf jij een fout antwoord. Expres wellicht? Althans dat vroeg Mil aan je. Geen idee…wat zou je ermee opschieten als je ‘m weg zou geven. Of heb je ‘m sowieso niet nodig. Enfin, Miljuschka won de groene vrijstelling en daar werd de verleiding mij te groot…..ik ben snel naar de app gegaan en heb alsnog al mijn punten op Mil ingezet. Met de zekerheid van een groene vrijstelling, leek dat me een betere investering. Maar eigenlijk is het natuurlijk gewoon valsspelen. Sorry Nathan. Ik had beter moeten weten.

Je eigen glazen ingooien

Terwijl ik me een potje zat te schamen op de bank, togen jullie met al jullie knuffelbeesten (was er een aanbieding?) richting hotelkamer. Waar ik van Buddy leerde dat jij maar liefst 3 kwartier per dag je tanden poetst. Snap ik ook wel, als je corebusiness bestaat uit glimlachen! Net als jullie twee deelden Mil en Leonie ook samen een kamer net als Rob en zijn hoeden. Waar Leonie een potje ging klaagbedelen om/over de groene vrijstelling. En opbiechtte dat Mil haar mol was. Waarop Miljuschka weer de ‘legendarische’ woorden sprak: “May the best mol win”.  Gnagnagna.

De volgende opdracht was speciaal voor de dames ingelast. Na jarenlang actie voeren tegen het glazen plafond had Rik voor de verandering een glazen brug voor hen geregeld. Boven een kloofje van een paar kilometer diep. Dat dan weer wel. Mooi niet dat Miljuschka daarop ging. Zelfs niet met de wetenschap dat er al kistjes klaarstonden. Zou een mol dat doen? Zich terugtrekken uit een opdracht? Ik weet het niet. Sowieso was het een memorygame met geld en heel veel rekenen, dus eigenlijk hadden jullie er allemaal gewoon niet aan moeten beginnen. Denk ik zomaar.

Ik ga de hele opdracht hier niet eens meer herhalen/toelichten. Iets met kokers doorgeven, geld onthouden en zorgen dat je met het doorgeven van de kokers aan elkaar tot hetzelfde bedrag kwam als in het kistje was aangegeven. Jullie mochten de kokers één keer bekijken en daarna maar raden waar de bedragen bleven. Een soort balletjeballetje dus. Maar dan met kokers. En zonder balletjes…ach je begrijpt wat ik bedoel. Volgens Rob was het een verkapte citotoets rekenen. Waarbij Leonie het verneukte (haar woorden) maar nog liever van de brug sprong dan dat ze dat aan jullie moest vertellen. Alsof het wat uitmaakte….uiteindelijk werd een schamele €80 verdiend. Wat volgens mijn administratie een kistje van Buddy moest zijn. Jij zegt zeker te weten dat je de kokers in het kistje van Rob goed had, dus er is óf gesaboteerd, óf je liegt, óf jullie hebben niet goed gerekend/bedragen onthouden. Wat maakt het uit, het was fout.

Tijd voor de volgende Citotoets: de test. Voor vier van jullie een eenvoudige invuloefening: allemaal vol op Leonie. De groep was nog nooit zo eensgezind. Zij is de mol, zoveel was zeker. Beetje jammer alleen dat ze een rood scherm kreeg. Ach, kan ze eindelijk een hamburger gaan happen.

Jullie moeten allemaal even resetten en de kaarten herschudden. En ik moet eindelijk een keertje echt gaan kiezen. Ga ik voor jou of ga ik voor Mil?

Ik vrees dat jij het wordt Nathan. Alleen zal ik het vanaf volgende week wel eerlijk spelen. Beloofd. Denk ik.

Groetjes,

Yvette

PS: De titel van deze aflevering was ‘Doorgeven’. Volgens mijn dochter (de leukste thuis) had dit te maken met het Coronavirus, maar het zou natuurlijk ook op jou kunnen slaan omdat jij bij de draaitafel als eerste het antwoord mocht doorgeven….