Ondergrondse post: briefje aan Rob

15-02-20, 23:42 Geschreven door Yvette Neuschwanger

Hé die Rob!

Opgelucht? Of overheerst het gevoel van afscheid nemen? Gek hè, hoe jouw groene scherm het rode scherm van de ander is. Tja, de één zijn ‘dood’, is de ander zijn brood zegt men wel eens. Zo is het leven. Maar ik snap wel dat je even een traantje moest laten hoor.

Zal ik je anders even wat afleiding bezorgen? Door nog even deze aflevering door te lopen op gekke, opvallende en bijzondere dingen bijvoorbeeld? Zoals die bonsau in Rik’s oor aan het begin, of de Chinese DHL-tuktuks? Er was genoeg te lachen en te ontdekken deze week wat dat betreft. Dus…let’s go!

Net als Léonie probeer ik elke week weer een open blik te houden. Wat op zich best moeilijk is als je al zover in een tunnel zit als ik op dit moment. Want alles in mijn schreeuwt dat Miljuschka dit jaar de mol is. Maar zoals gezegd, ik probeer mijn oren en ogen continue open te houden. Bij iedereen. En, ook al heb ik weer heel veel verschillende ‘hints’ ontdekt die mijn verdenkingen ondersteunen, ik heb ook heel veel rare dingen gezien die naar anderen verwijzen. Ja, ook naar jou Rob.

Want het zou heel goed kunnen dat jij onder één hoedje speelt met de widm-redactie. Dat jij bij alle opdrachten al van de hoed en de rand weet voordat je er überhaupt aan begint. Zo. Dat waren mijn hoedengrappen, hebben we die maar gelijk gehad. Want even hoor, hoeveel hoeden heb je in vredesnaam mee? En: waarom? Nou ja, het stond wel heel tof bij de opdracht in het graanveld. Alsof je daar hoorde bijna.

Zoeken naar een speld telefoon in een hooiberg tarweveld

Want wat een hilarische opdracht was dat. Zes mensen die in doodse stilte het geluid van een telefoon proberen op te vangen zodat ze de mobiel kunnen lokaliseren. En alsof dat al niet genoeg mooie beelden opleverde, zag ik vervolgens een enthousiaste Nathan door de wuivende graanhalmen huppelen. Met de soundtrack van de Sound of Music eronder nu al mijn favoriete feel good-gifje.

Ik ga niet heel de opdracht hier herhalen, iets met afstanden tussen telefoons en hoe die achter elkaar een telefoonnummer opleverden waarmee Rik gebeld kon worden. En dus geld verdiend. Wat niet lukte. Duh. Lag het aan Nathan (mijn reservemol) die de meeste telefoon vond en ze dus makkelijk een trap naar voren had kunnen geven voordat hij ze opraapte? Of was het Buddy, die niet zo handig bleek met het meetlint? Of was je het misschien zelf? Aangezien jij betrokken was bij dat ene nummertje dat niet klopte…. Opvallend was de correctie van Miljuschka in het begin, die ervoor zorgde dat het eerste nummer wél klopte. Misschien een goede afleiding én makkelijk te doen omdat anders jullie er zelf wel achter waren gekomen omdat dat het landennummer van China was. Mmmmm….geen geld, maar wel een peptalk van Nathan. Man wat is hij trots op jullie als team! Daar doe je het voor. En oké, voor dat huppeltje natuurlijk.

Tussendoortje

Tussen twee opdrachten door ontbood Miljuschka Buddy voor een audiëntie (zo leek het) waarbij ze nog even hun rollenspel evalueerden. Je weet wel, dat good cop/bad cop dingetje dat ze proberen vol te houden voor de groep. Je hebt er verder niets aan gemist, het was voor Mil vooral even een bevestiging dat ze Buddy nog stevig onder de duim heeft zeg maar.  Ook verscheen er weer een witte kat in beeld. Nu had ik daar vorige keer al een theorie over, maar nu blijkt dat Miljuschka vroeger een kat heeft gehad die Witje heette! Toeval bestaat niet. Toch?

Moest ook erg lachen om jouw verweer toen Léonie je nog even aansprak op jouw zwarte vrijstellingactie van vorige week. “We zitten niet in de Efteling”, aldus jouw respons. En zo is het ook. Nog een wijsheid/gratis tip: nat haar droogt niet als je je hoed ophoudt. Deel het maar even, doe ermee wat je wilt. Grappig wel hoe ondanks de poging tot een stevig gesprek de sfeer zo goed blijft in de groep. Léonie noemt dat opvallend en heel knap. Ik noem het Nathan. Sfeerbewaker, teamplayer en 200% positivo. Probeer maar een ruzie te maken met zo iemand in de buurt.

Mastermind maar dan anders

Goed, de volgende opdracht heette vak werk. Ja, met spatie, dat begreep ik ook niet zo goed. Net als dat ik de uitleg niet begreep, maar jullie ook niet zag ik. Alsof er een proef van Expeditie Robinson werd uitgelegd. Zonder herhaling. Zelfs tijdens de opdracht werd het nergens écht duidelijk. Ja, jullie moesten je, samen met een kudde Chinese vrijwilligers, in een bepaalde volgorde (vakken) opstellen. Maar wat de logica daarbij was…het ontgaat me nog steeds.

Het was wel hilarisch om te zien. En ook precies wat de Chinezen op dit moment goed kunnen gebruiken volgens mij: een beetje positieve PR. Wat een vrolijke mensen. En dan zo’n Nathan als ‘ganzenhoeder’ die al dansend de focus vasthoudt van zo’n groep: love it. Vele wissels later stond er een bedrag van € 1040 op de teller die jullie besloten te cashen. Léonie mocht dat doen, want die was toch niets waard. Niets bleek uiteindelijk een tientje te zijn, maar goed…toch nog € 1030 verdiend. Geen idee hoe en waarmee, maar hé…er zit geld in da pocket!

Ik zie, ik zie….

De tussendoortjes zijn vaak het meest waardevol trouwens. Zo ook nu. Ik zag een shot van een voetbalstadion (Nathan!), moest lachen om het Claes die het geld uit de pot perse wilde sorteren en genoot van de mooie drone beelden. Jullie aten iets in een gebouw waar schilderijen van bananen aan de muur hingen en bij wie lag er een tros bananen op tafel voor haar poezelige neusje? Juist…Miljuschka. Ik zag ook de kussentjes in het restaurant met de Amerikaanse en Engels vlag erop en was al volop aan het speuren of hier wellicht een aanwijzing uit te halen viel. Op Twitter was iemand mij voor, blijkbaar lag het plaatsje Witzenhauzen tijdens de Koude Oorlog op Engels/Amerikaans grondgebied? Ik kan de originele tweet niet meer vinden, maar ik ga daar nog eens induiken. Laten we voor nu maar doorzappen naar de laatste opdracht.

Drakendoolhof

In een dorpje, in de vorm van een draak, waren heeeeel veel enveloppes verstopt. Met op iedere enveloppe de naam van een social media-account van een molloot. (waarom hing die van mij daar eigenlijk niet bij?) Jullie mochten één voor één naar binnen. De eerste vijf als verkenner, de laatste man moest het vuile werk doen: de juiste enveloppes binnenhalen. De verkenners mochten er steeds vijf minuten over doen en eventueel ook kokers zand mee terugnemen. Dat zand was bedoeld voor de zandloper die de tijd van de laatste man zou bepalen.

Nathan werd direct gepromoveerd tot deze sleutelpositie. Vond ik in eerste instantie opvallend, tot ik me bedacht….de verkenners kunnen vrij eenvoudig enveloppes omwisselen, weghalen etc. Zeker de eerste had wat dat betreft vrij spel. Wie was dat ook alweer, die eerste? Oh ja: JIJ ROB! Nu weet ik niet of jij echt enveloppes bent gaan verhangen of verkeerde namen hebt opgenoemd. Ik weet wel dat jij zomaar namen ging noemen over de wallûhkie tallûhkie zonder dat nog iemand door had dat het om enveloppes ging. Of waar die krengen hingen. Heel verwarrend allemaal. En waarom nam je geen koker zand mee?

Enfin, iedereen ging één voor één naar binnen waarbij opviel dat Léonie een spervuur aan informatie eruit gooide, Buddy nog een soort van tactiek had, Claes niet kan tekenen en dat Mil niet weet dat Art Rooijackers ooit WEL een kandidaat was van Wie is de Mol? Ook nam ze 5 kokers mee….dat zou een fanatieke kandidaat ook doen. Of een mol die weet dat de enveloppes toch niet meer goed hangen. Mmm….weet je wat me ook opviel? Dat ze, toen jullie nog niet wisten waar de namen opsloegen, in haar analyse riep dat zij ‘de moedermol’ was. Stond er ook geen ‘mom’ op haar shirt tijdens de opdracht in het graanveld? Oké, ik sla door.

Wat weten we tot nu toe?

We weten dat Nathan zijn best heeft gedaan en twee enveloppes heeft meegebracht (waarom wilde jij risico nemen en hem nog een keer terugsturen?), dat ooghoogte voor Buddy hetzelfde is als bicepshoogte voor Nathan en dat €300 – € 500 uiteindelijk betekent dat er € 200 betaald moet worden aan Rik. En laat Nathan nou net het geld niet bij hem hebben op dat moment. (hoezo dan?? je laat de pot toch niet slingeren?)

Volgens Rik is de Mol in ieder geval heel tevreden. Slaat dat op de 24/7 tevreden Nathan? Of op jouw tatoeage met ‘tevreden’?  Zag trouwens dat de ruimte waarin de test werd gemaakt volhing met gedroogde rode pepers. Heb jij toch ook op je bovenarm getatoeëerd? Enfin, ik dwaal af. De uitkomst van de test is bekend, Claes moest naar huis. Op zich had ik het wel verwacht, hij of Buddy dan, aangezien zij allebei vol op één persoon zaten. Althans, dat willen de makers ons in ieder geval doen geloven. Op zich ook niet zo gek, in deze fase van het spel. Mocht jij de mol niet zijn Rob (geloof ik ook niet), dan moet jij toch ook een keuze gaan maken. Nu zit je nog op 3 personen, maar het wordt tijd om te gaan focussen nu. Desnoods met een dansje. Vraag Nathan maar even of hij het voor wil doen.

Tot volgende week!

groet Yvette

PS: Nabranders. Omdat het kan. Rik beeldt met zijn handen 5 en 1 uit. Kan slaan op rugnummer 6 van Nathan óf letterlijk op ‘5 kandidaten en 1 mol’. Vijf mensen die hun scherm zagen en één niet….jij dus

PS PS Op de site van WIDM zie je als beginscherm de twee ringen op een deur. Lijkt op de ketting van Miljuschka.