Kroongetuige: gered door de app

10-09-17, 10:48 Geschreven door Yvette Neuschwanger Laatste update: 10-09-17, 11:57

Ik heb het weer geprobeerd, een avondje Kroongetuige. En het moet gezegd, het viel me zwaar. Alles, maar dan ook ALLES, doet aan Wie is de mol? denken, op de B-filmscènes tussendoor na dan. De kandidaten (oh sorry, rechercheurs) hebben zelfs een molkroongetuigeboekje waarin ze hun informatie verzamelen.

Het nadeel hiervan is dat ik, als hardcore widm-fan, tussen alle scènes en spellen door als een debiel op zoek ga naar aanwijzingen die geen aanwijzingen zijn. Maar, er is ook één groot voordeel ten opzichte van mijn all time favorite programma. Ik noemde het vorige week al, ik zeg het nu nog maar een keer: de app van Kroongetuige is geweldig. Daar kunnen ze bij WIDM nog wat van leren. Het neemt mij als kijker mee op verkenning door Öregrund en het verhaal, waarbij ik zelf als digitale rechercheur ook wat opdrachten te doen heb. Ik vind het super. Zo super, dat ik niet kan wachten totdat het programma afgelopen is en ik in de app zelf aan de slag mag.

Dus, voor wat betreft het programma....ik geef het nog even het voordeel van de twijfel. Gered door de app zullen we maar zeggen. Een terugblik op gisterenavond.

Scène 1

Terug naar 23 april 2017. De auto met de vijf vrienden (Thomas, Sven, Pelle, Malin en nog een blondje) heeft een persoon aangereden. Hartstikke død, is hun conclusie. Paniek, tranen en één helder licht die concludeert ''als er geen lijk is, kunnen ze ons ook nergens van beschuldigen". Het kost hem heel weinig moeite om de rest van dit gegeven te overtuigen en gezamenlijk slepen ze de man (mét pet) het bos in. Dat je dan eigenlijk een lichaam moet begraven/verbranden/van een klif afgooien blijkt teveel moeite. Ze laten hem gewoon op een open plek in het bos achter. En natuurlijk verliezen ze daarbij de polaroid waarop ze alle vijf staan afgebeeld (je verzint het niet). En oh ja, er is ook nog een zak met geld. 'Meenemen', vindt Pelle. Hij bewaart het wel. Yeah right.

Nog geen 30 filmische seconden later zien we hoe het licht wordt, de man in het bos wakker wordt (verrek, toch niet død!), hij eerst zijn pet opzet (prioriteiten menschen) en daarna Johanna belt. Je weet wel, de receptioniste van Hotel Flora, waar ook onze rechercheurs verblijven. Ondanks de klap die hij heeft gemaakt ziet hij aan de derde beukenboom links en de vierde kastanjeboom rechts van hem dat hij zich op 300 meter van Sundväge en 300 meter van de eierfabriek bevindt. Ik vind het knap. Nog knapper vind ik het dat Johanna aan deze aanwijzingen genoeg heeft om hem op exact de juiste plek in het bos op te pikken. Het klinkt als een filmscript waar geen regisseur ooit subsidie voor zou hebben gekregen.

Het spel

Ahmed wordt bij Monic geroepen om de 'verdachtenlijstjes' van vorige week in te leveren. Hij krijgt in ruil hiervoor een telefoon en moet een auto meenemen, die hij bij het hotel moet parkeren. Het nut van deze scène ontgaat me volledig, vooral als Monic later via de hoteltelefoon belt voor Bram (waarom? Ahmed heeft toch een telefoon?). Bram wordt verzocht om samen met Esmée, Monica en Ahmed naar het bureau te komen, op basis van de lijstjes worden zij namelijk het meest vertrouwd door de hele groep. Op het bureau worden ze gebriefd voor het eerste onderzoek.

Onderzoek 1

Er moeten huiszoekingön verricht worden. Team 1 (team van Bram) gaat naar het huis van Anders, de eigenaar van de scooter. Team 2 naar het huis waar de twee slachtoffers woonden. Van die laatste hebben ze gelukkig een sleutel, bij de eerste moet 'ingebroken' worden. Terwijl Bram en Ahmed proberen om de achterdeur te forceren, hupst Monica bevallig over het muurtje om de deur voor hen te openen. Girlpowerrrr. Binnen het uur (want waarom een zorgvuldige huiszoeking als het ook afgeraffeld kan worden?) moeten beide teams een naam vinden van een gezamenlijke kennis. Het gaat om Malin, haar naam is in het ene huis op een verjaardagskaart en in het andere huis met lipstick op een spiegel terug te vinden. Terwijl de teams zoeken naar namen (in de ijskast ook? Lekker logisch), zie ik dat the Godfather op zijn Zweeds Godfadern heet en ook de Zweden zelf gewoon Ikea schilderijen in huis hebben hangen. Bram ontdekt dat Anders journalist is voor de plaatselijke krant Upsala en neemt zijn visitekaartje mee. Ook de naam Malin is snel gevonden en dus wil Bram op zoek naar de 2e naam. Welke 2e naam? Hoezo let je niet op bij een briefing? En niet alleen Bram doet verdacht, ook Fatima en Frits maken geen aanstalten om richting het bureau te gaan. Op hun dooie gemakje struinen ze door het huis.

Op het bureau blijkt dat de teams de juiste naam hebben gevonden. Iedereen juicht, behalve Fatima. Die was sowieso niet aan het meeluisteren/met het spel bezig, maar alvast begonnen aan het prikborduurtje dat vlak daarna inging. Waarbij foto's, feiten en volkomen ongegronde aannames (ze ging vreemd met hem) op het bord gepind mogen worden. Waardoor het net echt lijkt. Lijkt vooral.

Scène 2

Anders heeft een rendez-vous in de haven van Öregrund met Algot Poppe (wie kent hem niet), een oude visser. Ze hebben een onsamenhangend gesprek met kreten als 'ik publiceer pas als ik een verhaal heb', 'ik ga kijken of ik in de buurt van hen kan komen' en 'het is geen slechte jongen'. Enfin, Anders geeft de visser iets (ik vermoed geld) en de mannen nemen afscheid waarbij Algot belooft 'beelden te leveren'.

Onderzoek 2

Remember the codes die bij de slachtoffers zijn gevonden? Het is ontcijfertijd! Ahmed en Esmee blijven op het bureau, terwijl de rest zich verzamelt op de begraafplaats bij de kerk. Daar staat namelijk op een grafzerk ook een stukje code. En oh ja, in de kerk zit een man (Algot) die een aanwijzing heeft, waar de rechercheurs op een verbogen plek de sleutel van de code kunnen vinden. Maar....iedereen die de kerk ingaat en daarna het pand weer verlaat, mag niet meer terug naar binnen.

Terwijl vier kandidaten naar binnen gaan, blijven Tooske, Marcel en Thijs buiten om de code op de grafzerk te ontcijferen. Dat kan, omdat Monic hen de Italiaanse vertaling heeft gegeven. Wat volgt is een communicatiecrisis tussen Appie en Tooske en levert naast wat letters ook de Nederlandse vertaling op van de tekst 'Ik hou meer van gisteren, minder dan morgen'.

We zien Fatima keurig een geïmproviseerd kruisje slaan als ze de kerk betreedt, om daarna de kerkgangers lastig te gaan vallen op zoek naar dé aanwijzing. Uiteindelijk is het Bram die uit het kerkboekje van Algot een foto weet te bemachtigen, waarin verwezen wordt naar een vlizotrap boven het kerkorgel. Ze waren niet de eerste die achter deze verborgen ruimte kwamen, getuige de cameraploeg die al ter plekke was. Op zolder staat een bord met de San Lucacode, maar ze mogen hier gek genoeg geen foto van maken dus het moet via hun eigen interne geheugen. De letters worden verdeeld en Fatima stuurt daarna iedereen weg (?), zogezegd zodat bram kon controleren of Frits wel de goede tekens door zou geven. Enfin, lang verhaal nog langer...de code is ontcijferd en levert het volgende op: " vijf" en "vier: ongelovige Thomas".

Het spel

Beide onderzoeken zijn deze week geslaagd en dat levert dus twee letters op voor het wachtwoord. Nu is het tijd voor de rechercheurs om het proces-verbaal op te maken. Met hierin vijf vragen over het misdrijf en vijf vragen over de kroongetuige. Lekker oldskool invuloefening met pen en papier. Opvallend: Esmée schrijft in haar mollenkroongetuigeboekje naast een plant in een kroonvormig potje (hint?). Na het invullen moeten de kandidaten één voor één proberen de kluis te openen met hun vingerafdruk. Lukt het, dan mogen ze een pasje pakken, blijft hij dicht, dan lig je eruit. Is het bij WIDM (sorry ik blijf vergelijken) Art Rooijackers die de spanning opbouwt, hier moeten de kandidaten dat zelf doen. Door eerst 50 seconden met een konijn-in-de-koplampenblik naar de kluis te staren voordat ze hun vingerafdruk achterlaten.

Ook Ahmed doet mee aan deze staarwedstrijd, alleen bij hem blijft de kluis dicht. Omdraaien en wegwezen; hij werd direct naar buiten geloodst door Monic. Ik vraag me af of hij ook de telefoon heeft moeten inleveren die hij aan het begin kreeg. Goed, bye bye, zwaai zwaai, op naar de laatste scène.

Scène 3

We zien een verlaten visafslag, waar twee mannen (Russen, aldus de voice øver) een bootje aan het laden zijn. Een joch met twee honden (die we nog wel vaker zullen gaan zien, aldus alweer de voice øver) komt aangewandeld en maakt een praatje. Ze zijn klaar voor morgen, zo blijkt uit het gesprek. Maar goed, dat kunnen we nog terugluisteren/-zien want onze visser Algot blijkt ook een stiekeme documentairemaker die alles met zijn super8 camera gefilmd heeft.....