Kroongetuige: de øverdracht

17-09-17, 12:12 Geschreven door Yvette Neuschwanger Laatste update: 17-09-17, 12:13

Driemaal is scheepsrecht, zo luidt het gezegde. En ik heb het daarom ook drie afleveringen volgehouden. Maar als je je verheugt op het einde van een aflevering zodat je zelf met de app van de serie aan de slag kunt, dan moet je concluderen dat deze serie toch niet helemaal voldoet aan jouw verwachtingen.

Natuurlijk blijf ik met een schuin oog kijken (anders kom ik in de app niet mee...), maar ik haal er geen inspiratie meer uit voor volgende blogs. Of het komt door het copycatgehalte van Wie is de Mol?  dat blijft overheersen of door het ongeorganiseerde geschreeuw van de kandidaten, ik weet het niet. Ik weet wel dat ik stop op deze plek en het onderzoek bij deze overdraag aan Fatima Moreira de Melo. Want als er één een bijtertje is, dan is zij het wel.

Maar voordat ik dat doe, neem ik jullie nog één keer mee door het dossier tot nu toe.

Scène 1

We zijn op de begrafenis van Thomas. In één van de voorste bankjes zit de jongen die we vorige week nog op de verlaten visafslag met de Russen hebben zien smoezen. Hij kijkt om naar Malin, Pelle en Pernilla, die daar op hun beurt weer bloednerveus van worden.

Het onderzoek

Monic geeft aan dat de aanwijzingen die op de eerste twee slachteroffers zijn gevonden ('5' en '4: ongelovige thomas') erop duiden dat er ook een 3, 2 en 1 moet zijn (who needs a heel team, when she can figure it out all by herself?) Sterker nog, de drie andere potentiële slachtoffers hebben speciaal voor de kandidaten hun GPS-pakjes aangetrokken naar de begrafenis, zodat ze makkelijk te volgen zijn als ze de kerk verlaten. Aan de rechercheurs om én de namen én de adressen van deze drie mensen te achterhalen. Eén basisteam volgt vanaf het bureau de GPS-puntjes op de kaart (voor de moeilijkheidsgraad lopen er nog 3 willekeurige Zweden met GPS rond, dus het wordt gøkken welke te volgen), terwijl de andere twee teams alvast doelloos rond gaan rijden.

In afwachting van instructies van het bureau spotten Bram en Thijs een dame op straat die ze al kennen van de vorige aflevering. Het is Malin, die op haar dooie gemak langs restaurant de Vergulde Krakeling slentert. Ook Fatima en Frits spotten haar zelfs. Thijs maakt een foto, maar omdat er geen instructies  vanuit het bureau volgen (en de mensen daar DE HELE TIJD telefonisch onbereikbaar zijn) rijden ze verder. Ze spotten een andere blondine en ook die wordt gefotografeerd. Bram en Thijs lijken wel twee modellenscouts on wheels. Of hele vieze mannetjes, dat kan natuurlijk ook. Ze houden de wacht bij de supermarkt waar de laatste blondine, want hun onderbuikgevoel zegt dat ze haar moeten hebben). En dat klopt, want het is Pernilla, ook al krijgen ze vanuit het bureau geen enkele vorm van bevestiging. Ondanks wat verdacht gedrag van Thijs lukt het hen om haar te volgen, terwijl Frits en Fatima Malin aan het stalken zijn. Beide dames blijken op hetzelfde adres te wonen, Langatan 40 (als een ware molloot noteer ik dus dit soort dingen, maar dat blijkt in dit programma helemaal niet nodig).

Lang verhaal kort: de communicatie met het bureau (Marcel, Monica, Tooske en Esmée) is ronduit köt, Bram noemt Fatima een ‘brutale aap’, Esmée en Monica bekvechten elkaar het bureau uit en Frits probeert zich onzichtbaar te maken want ook al is hij wel wat gewend in politiek Den Haag, dit gekonkel en gekrakeel gaat zelfs hem te ver.

Met maar één adres en twee namen is er wederom een onderzoek niet succesvol afgerond. En dus taaien de rechercheurs af naar de plaatselijke supermarkt om hun verdriet en frustraties weg te vreten. Vooral Bram blijkt een professioneel emo-eter.

Scène 2

Malin en Pernilla pakken hun tassen en slaan op de vlucht. Het is hun ernst want ze nemen niet alleen hun tandenborstels maar ook de appels mee (?). In een auto met kenteken NGM-227 (WIDM-tik galore) maken ze zich uit de voeten.

Onderzoek 2

De oude Volvo van Thomas Forsberge (het 2^e slachtoffer) is geborgen. Uit de ster in de ruit valt op te maken dat er iets of iemand is aangereden met deze auto. Aan de rechercheurs om bewijsmateriaal te vinden dat deze voorruit ooit wel heel was. Dit, in combinatie met een datum zou moeten leiden naar ‘de route naar succes’.  De concrete opdracht is om, met bovenstaande instructies in gedachten,  binnen de tijd terug op het bureau te komen met een attribuut dat de vingerafdrukken van de moordenaar bevat. Gratis aanwijzing hierbij: STC-875.

Het bewijsmateriaal moet worden gezocht in het huis van Malin en Pernilla en in het huis van Pelle (het adres dat ze bij de eerste opdracht niet hebben gevonden). Bij Malin en Pernilla staat het raam open (dat zijn ze in de haast vergeten dicht te doen) waardoor team 1 naar binnen kan. Al vrij snel vinden ze polaroids in het nachtkastje, die Monica uitspreidt om er een foto van te maken. Ze heeft niet door (of juist wel!) dat op één van de foto’s de Volvo staat mét de voorruit nog in tact en dat er op de andere foto een datum (23/4) staat gekrabbeld. Gelukkig is daar Bram, die de boel redt. “We hebben het”, aldus zijn conclusie.

Ondertussen is team 2 op het andere adres. Daar vinden ze een sleutelbos in de bloempot bij de voordeur én een trapleer. Logischerwijs neem je dan de trap. Fatima klautert naar boven, door het open raam en doet daarna de voordeur over voor de rest. Ook zij gaan, gewapend met blauwe handschoentjes door het huis heen. Ze maken wat foto’s van foto’s (ook polaroids van de vriendenclub) maar horen al snel dat het andere team heeft gevonden wat er gevonden moest worden. En door…. Alhoewel de camera (bewust?) nog even een spel kaarten in beeld brengt. Een verwijzing naar pokerkoningin Fatima?

Enfin, beide teams gaan richting de Volvo van Thomas. Frits maakt nog even een tussenstop bij het plaats delict van de 1^e moord (de boel bewust vertragen? Hier waren in aflevering 1 al foto’s gemaakt….) maar uiteindelijk arriveert iedereen bij de garage waar de auto staat. Bram stelt gelijk een sigaret veilig die zich achter de ruitenwisser bevond, maar net zo makkelijk verdwijnt dit stukje bewijsmateriaal wat het slechtste in Bram losmaakt. STOP HET SPEL. IEDEREEN DE ZAKKEN LEEG! Marcel laat zich gewillig fouilleren, anderen maken hun zakken leeg, maar pas als Esmée haar lichaam aanbiedt aan Bram om haar onschuld aan te tonen is hij in staat om zijn verlies te nemen en door te gaan met het spel. Op de TomTom van de Volvo wordt gekeken welke routes er gereden zijn op 23 april, de datum van de polaroids. Er worden 3 routes gevonden, die de teams besluiten te gaan rijden. Het team zonder verdere route informatie gaat voorop. Lekker logisch.

Een hoopmiscommunicatie en Max Verstappeninhaalacties later, rijden de twee teams over een weg door het bos waar in de berm een auto geparkeerd staat met het kenteken….juist STC-875. Nog voordat de voorste auto stilstaat gooit Thijs zijn deur al open, waardoor Frits (chauffeur uit auto 2) bijna de deur én Thijs aanrijdt. WAT. EEN. REACTIEVERMOGEN. Bijna nog een moordzaak erbij.

Goed. Achterin de auto ligt een flesje water met het etiket ‘Wilma’ (onthoud die naam), dat is zeer waarschijnlijk het attribuut waar Monic om vroeg. Stomtoevallig ligt er én een grote kei én een wollen dekentje in de berm waarmee de ruit wordt ingeslagen. Flesje pakken en klaar. Denkt iedereen behalve Fatima. Die gaat nog even door het dashboardkastje en vindt daar twee briefjes die ze ook maar meenemen.

Terug op het bureau blijkt het flesje inderdaad hét attribuut te zijn en ook de twee briefjes kunnen later nog van pas komen, aldus Monic. (het blijken gecodeerde telefoonnummers, aldus de voice over die dit voice overt terwijl Fatima en Monica de nummers bellen). Goed. Het bewijsmateriaal wordt opgeborgen, de koffers worden gepakt, de hoteldames worden gezoend, de proces-verbalen worden gemaakt en de kluisceremonie begint weer. En Bram is de løl. Hij moet naar huis.

Scène 3

Op de verlaten visafslag worden dozen uitgeladen door ‘de Russen’ die in ruil daarvoor aan de jongen die we al eerder zagen een tas met geld geven. Die geeft ‘m weer door aan ‘de capuchon’ (laten we deze onbekende voor het gemak maar even zo noemen). Deze capuchon lurkt aan een flesje Wilmawater (!), loopt ietwat mank (hé…misschien ooit aangereden?) en besluit nog even te gaan pissen. Niet met zijn rug naar de bebouwing, wat logisch zou zijn, maar precies andersom. En dus ziet hij de filmde oude visser. Een schreeuw, schoten en een hoop paniek volgen. Is de oude visser dood? Zijn de beelden bewaard gebleven? We weten het (nog) niet.

Wat ik wel weet is dat er op de achterbank een teddybeertje ligt, het kenteken van de blauwe auto UZK-798 is en ik onwijs zin heb in een nieuw seizoen Wie is de Mol?

Tot dan!