Ondergrondse post: briefje aan Rik

Ondergrondse post: briefje aan Rik

Geschreven door Yvette Neuschwanger Laatste update:

[caption id="attachment_61841" align="alignleft" width="275"] Bron foto: beeldbank AVRO Tros[/caption]

Zo Rik.

Heb je genoten vanavond? Met je satanische glimlachje achter de laptop...ik moest me echt inhouden om niet mijn glas naar de televisie te gooien. Het werd het rietje, ik moest toch wat.

Want wat een naaistreek was dit zeg. Uitgerekend de aflevering waarbij ik je bij de executie eindelijk echt op je plek vond en Art een beetje aan het vergeten was (een beetje hè, daar is nog wel wat meer voor nodig), flik je me dit.

Bah. Dit wordt mijn meest zure en kortste widm-blog ever (hoera hoor ik iedereen denken, eindelijk een korte blog....). Ik ben boos.

Maar laten we bij het begin beginnen. Dat was veelbelovend. Toen <del>Jammie</del> Jamie vertelde dat hij geprikkeld wilde worden. En jij begon over verleidingen die niet te weerstaan zijn, maar wel consequenties aan verbonden zaten. Dat, in combinatie met de beelden van een bounty-achtige setting, brachten mijn gedachten overal heen, maar niet naar Mata de Plantano.

<strong>Expeditie Robinmol</strong>

Dat was wel jullie eindbestemming. Een trip naar de kust, waar het welkomstcomité bestond uit patatas frittas en mojito's. Waar <del> Jammie</del> Jamie zelfs nog zijn verontschuldigingen aanbood aan alle afvallers tot nu toe, dat ze dit moesten missen. Alleen een mol verontschuldigt zich, dacht ik nog terwijl ik verdronk in <del> Jammie</del>Jamie's ogen. </span>

Bij de inleidende beelden van de eerste opdracht dacht ik eerst dat mijn televisie per ongeluk op RTL 5 was gesprongen en naar Expeditie Robinson was overgeschakeld. Zee, zon, strand, kisten en kokosnoten. Alleen Dennis Weening ontbrak (maar dat schijnt sowieso definitief te zijn helaas). Maar nee, het was de locatie voor de eerste widmopdracht. De kandidaten werden vastgebonden en klaargemaakt voor een fijn potje kokosnootgooien. De kokosnoten zaten wel met een touw vast aan kisten met geldbedragen erop zodat jullie deze in een soort ketting aan elkaar konden overdragen. Klinkt simpel en eigenlijk was de opdracht an sich dat ook. Aan elke kant moest er € 750 komen te liggen. Appeltje, eitje.

Al weet ik tegelijkertijd ook dat het oud hollands hoofdrekenen het uitsterven nabij is. Met een rekenmachine op je mobiel altijd in je binnenzak doet niemand meer moeite. Rick Paul deed dat wel en spuwde ter plekke rekensommen uit waar het mij van duizelde. Net als Sarah. Jamie ging zich er ook tegenaan bemoeien en toen was ik helemaal de draad kwijt. Zelfs Sinan was niet helemaal meer helder want die wilde per se twee kisten van € 150 in plaats van één van € 300. Logisch. Wat ook niet hielp was het feit dat Sarah nooit op kokosnootgooien heeft gezeten. Toch een minpunt in de opvoeding hoor. Enfin, ook Merel had niet echt de beste technieken. Nu werd de meeste tijd niet besteed aan gooien, maar aan het oh zo Nederlandse polderen. Er werd meer geluld dan gegooid zeg maar. Dat het dan uiteindelijk toch tot een goed einde kwam mag eigenlijk een wonder heten. Maar goed, je mocht weer € 1500 uitdelen Rik, toch ook een keer leuk. Aan je polo te zien was het trouwens toch nog best koud op dat strand, volgende keer vestje mee?

<strong>Fijn een stukje wandelen</strong>

Misschien was je gewoon opgewonden, omdat je wist wat voor een gemeen onderdeel er daarna zou komen. Had je er een soort van satanisch genoegen in. Fijn een potje Russisch roulette spelen met de deelnemers, zou ik me ook op verheugen. Iedereen mocht vooraf kiezen of ze voor het geld gingen of voor één, twee of drie jokers. Dat laatste kostte één, twee of drie enveloppes. Andere optie was nog de tijd van de test stilzetten na 1 seconde. Kosten hiervan? Twee enveloppes pakken. En die enveloppes hè....daar kon dus best een hoop ellende inzitten. Of de vooraf gemaakte keuze (bijvoorbeeld jokers) of € 0, - €500, - € 1000 uit de pot. Of.....en daar komt ie: een enveloppe waarop stond dat er bij de executie twee rode schermen getoond zouden worden. De horror.

Niels en Sinan kozen voor 3 jokers, Rick Paul, <span style="text-decoration:line-through;">Jammie</span><span style="display:inline !important;float:none;background-color:transparent;color:#333333;cursor:text;font-family:-apple-system, BlinkMacSystemFont, 'Segoe UI', Roboto, Oxygen-Sans, Ubuntu, Cantarell, 'Helvetica Neue', sans-serif;font-size:16px;font-style:normal;font-variant:normal;font-weight:400;letter-spacing:normal;orphans:2;text-align:left;text-decoration:none;text-indent:0;text-transform:none;white-space:normal;word-spacing:0;"> Jamie</span> en Merel voor 2 jokers en Sarah (heel veilig) voor maar één joker. Dat laatste is eigenlijk best vreemd. Heeft ze 'm niet nodig? (<em>Was dan de hint met het rode scherm vorige week geen hint naar dat zij de afvaller had moeten zijn, maar dat ze gewoon de mol is?) </em>Na de keuze mochten ze fjjn een stukje gaan wandelen langs 9 bakjes (of mandjes, zoals Merel ze noemde. Ik weet niet waar zij met Pasen haar eieren in doet?) en uit één van de mandjes een enveloppe pakken. Of toch nog geld, mochten ze het te spannend vinden. Had Merel dat nou maar gedaan. Want uitgerekend zij (of was het geen toeval?) pakte de enveloppe met 2 rode schermen. Het feit dat er ook nog 2x € 1000 (Sinan en Sarah) uit de pot werd gespeeld en <span style="text-decoration:line-through;">Jammie</span><span style="display:inline !important;float:none;background-color:transparent;color:#333333;cursor:text;font-family:-apple-system, BlinkMacSystemFont, 'Segoe UI', Roboto, Oxygen-Sans, Ubuntu, Cantarell, 'Helvetica Neue', sans-serif;font-size:16px;font-style:normal;font-variant:normal;font-weight:400;letter-spacing:normal;orphans:2;text-align:left;text-decoration:none;text-indent:0;text-transform:none;white-space:normal;word-spacing:0;"> Jamie</span> en Niels respectievelijk 2 en 3 jokers pakten was even niet meer belangrijk. Er gingen twee mensen uit vanavond. Mokerslagje hoor Rik. Grappig ook dat Niels, die dus 3 jokers pakte, nog even de situatie goed probeerde te praten. Over makkelijk praten gesproken.....

En wat deed dat paard daar eigenlijk? Was jij daarmee gekomen? Of zat dat ook in één van de enveloppes, dat je een stukje paardrijden op het strand kon verdienen ofzo? Mmm....

<strong>YMCA goes banana's</strong>

Voordat we overgaan naar de bananen, begin ik toch weer even over je polo. Want ik weet niet of je onderweg van dat paard bent gevallen of dat je even in de branding was gaan pootjebaden, maar ik zag wat vlekken. Niet heel representatief Rik, was Art nooit overkomen.

Goed, over naar de bananen dus. Met liften moesten de kandidaten de bananen naar het juiste station brengen. Oranje, geel, groen of blauw, de lintjes aan de trossen correspondeerden met de kleur van het station. <span style="text-decoration:line-through;">Jammie</span><span style="display:inline !important;float:none;background-color:transparent;color:#333333;cursor:text;font-family:-apple-system, BlinkMacSystemFont, 'Segoe UI', Roboto, Oxygen-Sans, Ubuntu, Cantarell, 'Helvetica Neue', sans-serif;font-size:16px;font-style:normal;font-variant:normal;font-weight:400;letter-spacing:normal;orphans:2;text-align:left;text-decoration:none;text-indent:0;text-transform:none;white-space:normal;word-spacing:0;"> Jamie</span> en Niels gingen als een soort padvinders die een heitje voor een karweitje mochten doen aan de slag. Af en toe vlogen ze wat uit de bocht, maar er was 100% inzet waar te nemen. Ook Rick Paul deed leuk mee, al had zijn outfit met helm, laarsjes en handschoenen een hoog YMCA-gehalte. Maar dat was nog niets vergeleken met de gele laarsjes van Sinan. Te koddig. Terwijl de mannen dus hard aan het werk gingen en af en toe domme dingen riepen als "hier liggen best wel veel gele" (duh...dan zijn ze rijp!), waren de vrouwen wat minder actief. Sarah had wel eens gelezen dat ene F. Masmeijer goed geld had verdiend met cocaïne, verstopt in bananen en bedacht dat er dan ook best een zwarte vrijstelling in zo'n tros verstopt zou kunnen zitten.

Op een goed moment was iedereen aan het rondwandelen en kregen zowel Merel als Sarah een eenvoudige opdracht. Twee oranje gelabelde trossen moesten naar het station op zo'n 25 meter afstand gebracht worden. Ja, dááág, niemand commandeert the girls! Zeker niet als je weet dat juist in die oranje trossen geld verstopt zat (suggestief dit, maar toch...ik vind het heel toevallig allemaal). Dit laatste vertelde jij pas nadat de tijd om was hè smiecht? Heb je achteraf ook verteld dat er slangen door de plantage glibberden? In totaal was er € 1500 te verdienen, verstopt in de oranje trossen dus. Een zoektocht tussen de 7 binnengebrachte trossen leverde onverwacht toch € 1000 op. Niet slecht. Al deed het camerashot vermoeden dat ook de laatste € 500 was binnengebracht, maar niet gevonden. Niemand die ook even alles controleert hè, zonde hoor.

<strong>Klotevogels</strong>

En dan nu het koddige klapstoel momentje. Knikkende knietjes en schietgebedjes. Voorafgaand aan de executie gebeurden er nog wel een paar rare dingen. Niels die zo lief was om Rick Paul vooraf nog een joker te geven (in dít stadium van het spel! hoe dom!). Of Sinan die <span style="text-decoration:line-through;">Jammie</span><span style="display:inline !important;float:none;background-color:transparent;color:#333333;cursor:text;font-family:-apple-system, BlinkMacSystemFont, 'Segoe UI', Roboto, Oxygen-Sans, Ubuntu, Cantarell, 'Helvetica Neue', sans-serif;font-size:16px;font-style:normal;font-variant:normal;font-weight:400;letter-spacing:normal;orphans:2;text-align:left;text-decoration:none;text-indent:0;text-transform:none;white-space:normal;word-spacing:0;"> Jamie</span> en Niels beschuldigde van een gebrek aan inzet. Ik lach KROM op de bank van het lachen. Toen nog wel. Totdat je <span style="text-decoration:line-through;">Jammie</span><span style="display:inline !important;float:none;background-color:transparent;color:#333333;cursor:text;font-family:-apple-system, BlinkMacSystemFont, 'Segoe UI', Roboto, Oxygen-Sans, Ubuntu, Cantarell, 'Helvetica Neue', sans-serif;font-size:16px;font-style:normal;font-variant:normal;font-weight:400;letter-spacing:normal;orphans:2;text-align:left;text-decoration:none;text-indent:0;text-transform:none;white-space:normal;word-spacing:0;"> Jamie</span> een rood scherm liet zien. En daarna ook nog eens smaakmaker Rick Paul. Al mijn punten kwijt, samen met mijn kijkplezier. Al wist ik het ergens wel toen <span style="text-decoration:line-through;">Jammie</span><span style="display:inline !important;float:none;background-color:transparent;color:#333333;cursor:text;font-family:-apple-system, BlinkMacSystemFont, 'Segoe UI', Roboto, Oxygen-Sans, Ubuntu, Cantarell, 'Helvetica Neue', sans-serif;font-size:16px;font-style:normal;font-variant:normal;font-weight:400;letter-spacing:normal;orphans:2;text-align:left;text-decoration:none;text-indent:0;text-transform:none;white-space:normal;word-spacing:0;"> Jamie</span> tijdens de test nog teveel aan het spreiden was. "Blijkbaar zit iedereen op de verkeerde, dit is echt een goede mol", aldus Sinan die de hele boel analyserend kapot aan het relativerend was. Een schouderklopje voor zichzelf? Of is het toch Niels (NEE....DAT KAN NIET, TE OPZICHTIG!)?

Wil je me één ding beloven Rik? Dat het niet Merel is? Ik bedoel....met Margriet als mol zagen we de hele tijd bloemen, met Susan Visser zagen we alsmaar vissers en dit seizoen....laat ik het netjes zeggen: ik kan geen klotevogel meer zien. Niet leuk als het zo is. Echt niet.

Ik ben teleurgesteld Rik. Teleurgesteld en boos. En ik twijfel of ik volgende week nog wel ga kijken. Nee, dat is niet waar, ik ben er natuurlijk gewoon weer bij. Al is het maar als enthousiaste supporter van de man van de drone. Want wat een fokking mooie beelden weer dit seizoen. Werd ik vorig jaar nog verliefd op Georgië, nu ben ik tot over mijn oren op Colombia. Dus ja, ik ben er volgende week wel weer bij.

Maar nu ga ik eerst even een weekje zwelgen en berusten in mijn lot. Het gemis aanvaarden.

Ga dus maar snel uit mijn ogen voor nu. Op je paard.

groet Yvette