BZV 2018: expeditie brandnetel

30-09-18, 22:00 Geschreven door Yvette Neuschwanger Laatste update: 21-10-18, 20:37

Kennen we Bertie nog? Die stoere, zelfstandige boerin die meer dan terecht dé winnaar werd van Expeditie Robinson? De redactie van Boer zoekt vrouw was vast door haar succes geïnspireerd toen ze het programma van de dagdate van Steffi ging opstellen: op survival in het bos.

Goed gegokt, want zowel Steffi als haar mannen zijn niet bang om vuile handen te maken. Met vereende krachten werden takken gesjouwd en versleept om een hut te bouwen. Les nummer één op survivalgebied: altijd starten met het bouwen van onderdak. Zelfs als je vooraf weet dat je helemaal niet blijft overnachten op de Veluwe. Maar gewoon, voor de lol.

En een mooie hut werd het. Nog bijna met vloerverwarming ook, maar gelukkig weigerde Steffi dat aanbod beleefd. Ik had ook gelijk hele onsmakelijke beelden bij de realisatie hiervan, dus ben blij dat dat plan werd geschrapt. Sowieso was dit natuurlijk een simpel klusje met twee hoveniers in het gezelschap. Steffi had wat dat betreft goede keuzes gemaakt, van Roel die er wel van hield om vuil te worden, tot aan Harrold die het wel leuk vindt als een vrouw van ruige dingen houdt. Daar bedoelde hij het survivalelement mee. Hoop ik.

Kortsluiting en vonken

Goed, na gedane arbeid was het tijd voor een lunch. Maar hé, die moet je dan wel eerst vangen plukken. Samen met een natuurgids ging de kudde op pad. Er werden brandnetels geplukt en zevenblad. Heel veel zevenblad. Zoveel zelfs, dat het zakkie van Harrold er een beetje tricky bij hing. (Niet mijn woorden). Ach wat er ook geplukt werd, het kwam wel op….zolang er maar genoeg mayonaise overheen ging. Alleen het nuttigen van een pissebed ging iedereen wat te ver. Kan je familie van een garnaal zijn, dat soort referenties heb je helemaal niks aan op zo’n moment. Voor de brandnetelsoep moest een vuur worden gemaakt, maar dat moment kwam nog net iets te vroeg. Er sloeg namelijk nog niet echt een vonk over. Uiteindelijk lukte het wel, maar toen verpestte Roel het kampvuur-cumbayagevoel door te vertellen dat hij precies de laatste dagen van de logeerweek op vakantie gaat naar Peru. Volgens mij kwam dat Steffi wel goed uit, want bij twee heren had ze al een soort van kortsluitinggevoel (dat is dus een goed iets) en door Roel ook te kiezen kan ze hem zonder schuldgevoel straks de laan uit sturen richting Peru. Blijft zij nog even achter met Harrold en Kevin, die -ja echt waar Steffi- speciaal voor haar een paar dagen vrij gaan pakken om te komen logeren.

Kaasstengels en aardbeien

Wim mocht met zijn dames ook op een soort van expeditie….naar Neeltje Jans. Alle vijf de dames (en Wim) werden in een wetsuit gehesen en mochten het water in om de ochtend door te brengen met een zeeleeuw. Laten we hem voor het gemak even snuitje noemen. Handig zo’n strak pakkie, kan Wim gelijk zien wat iedereen in huis heeft. (en vice versa hè dames!) Sowieso credits voor de vrouwen dat ze niet hysterisch reageerden op het moment dat snuitje een sanitaire stop maakte in het water. In tegendeel tot Wim -het stinkt echt naar kak!-. Ja, wat had je dan gedacht Wim ? Naar vissticks? Janke Trienske vond het allemaal maar een onnatuurlijke situatie, vijf vrouwen die om één man heen dartelen. Weet je wat onnatuurlijk is Janke Trienske? Met zes man sterk een zeeleeuw bepotelen! Nou ja, vijf dan want Marlies heeft snuitje amper aangeraakt. Ze houdt namelijk helemaal niet van dieren. Daarom heeft ze ook heel gericht op een akkerbouwer geschreven. En ja, Wim heeft nog wel een kat, maar daar komen ze samen wel uit denkt ze (de taxidermist is al besteld).

Onder het genot van kaasstengels en aardbeien ging het zestal nog even met de Christaan B. langs de Deltawerken varen. Vond het een beetje apart, zo’n schip met een naam als had het een strafblad. Maar goed. Al romantisch varend langs de windmolens hield Wim audiënties op het achterplecht. Even de vrouwen los van elkaar leren kennen, heel goed. Zo kwam hij er bijvoorbeeld achter dat Paula eigenlijk ook een haantje is. Al noemt ze het zelf liever een opperkip.  Wim schrok er niet van terug, want Paula mag komen logeren. Net als Marit en Marlies trouwens. Als ik de kat van Wim was, zou ik me maar even koest houden.

Poep op je hoofd

Marnix en zijn dames gingen kennismaken met roofvogels. Uilen die over een weer vlogen, af en toe parkeerden op een willekeurig hoofd, het was allemaal heel gezellig. Joany was er zelfs op gekleed met haar vogeljurk. Voorkennis? De uil in kwestie werd vooral aangemoedigd om zijn darmen te legen, want poep op je hoofd brengt geluk. Ah, oké. Doe mij maar gewoon een hoefijzer dan. De valkenier benadrukte dat bij roofvogels de vrouwtjes 1/3 sterker en groter zijn, maar Marnix was niet onder de indruk. Die stond er met zijn handen in zijn zakken bij te luisteren en te observeren. Op zich wel een goede tactiek, want als je je handen vrij had was de kans groot dat er een enorme oehoe op zou landen. Dus ik begrijp hem wel. Zoals ik ook Willemijn wel begrijp, die pas later aansloot toen de vogels allemaal weer naar hun nest waren en de drank tevoorschijn werd gehaald. Een bierproeverij waar ze middenin viel en waar het best even ongemakkelijk was. Maar ze sloeg zich er dapper doorheen en liet zich nergens door weerhouden.

Tot slot volgende nog een barbecue, die nou niet echt op arbo hoogte stond. Dat was niet alleen de reden dat Marnix het maar niets vond. Barbecueën bestaat toch voor het grootste gedeelte uit wachten en daar houdt hij niet van. Hij is een praktische eter. Potje, magnetron, ping, klaar. En dan in één keer naar binnen schrokken, want lang tafelen is zonde van de tijd. Je kunt namelijk in vijf minuten net zoveel genieten als in een kwartier. Tweede keer dat hij een dergelijke waarschuwing afgeeft hè dames, ik zeg het maar even. Goed, Marnix vond het allemaal tof en gezellig, alsof hij met zijn kameraden op stap was. Lees: hij toonde weinig persoonlijke interesse in de dames maar had vooral plezier in het moment. Stelde niet iedereen op prijs. Die twee betreffende, kritische dames mogen dan ook niet komen logeren. Bertine, Willemijn en Janneke wel.

Kom uit die keuken!

Jaap, die in het begin heel verlegen, bedeesd en bescheiden overkwam, nam tijdens deze date daadkrachtig de touwtjes in handen. Op het moment dat zijn dames in de keuken allemaal een persoonlijk gerecht voor hem gingen klaarmaken, trok hij Marjan resoluut achter het fornuis vandaan. Vreesde hij  voor haar kookkunsten of was ze iets aan het maken dat de boer niet kent (want dat eet ie dan ook niet volgens het spreekwoord) ? Nee, dat was het niet. Hij was na een ochtendje wijnbladeren plukken en limoncello maken al he-le-maal klaar met de directheid van Marjan. Korte weergave: “ROOK JE? WANT IK HEET DAN WEL TABAK VANACHTER, MAAR ALS JE TABAK WIL MOET DE TABAK HET HUIS UIT”  en toen hij op de vraag waarom hij voor haar brief had gekozen niet het juiste antwoord kon geven: “MAAR OMSCHRIJF NOU GEWOON DAT GEVOEL EENS? KIES ANDERS GEWOON ÉÉN VAN DE BASISEMOTIES?” Nee, zij past duidelijk niet bij intro-opwegnaarextra-verte Jaap. Gelukkig kan ze zelf goed een taal vinden voor haar emotie, dus de welgemeende ‘sterkte’ van Jaap had ze verder niet nodig.

Ik vond het wel een momentje hoor. Hij had ook gewoon kunnen wachten tot het keuzemoment, maar dat deed hij niet. Moedig wel. Uiteindelijk koos hij voor Marian (die met die lekkere varkenshaas), Marilyn (geen keukenprinses, maar ze doet haar best) en Petra (van wie hij graag een knuffel wil krijgen straks. Gaby moest helaas naar huis, waarschijnlijk nadat ze had opgebiecht dat ze niet van erwtensoep houdt. Ik snap dat wel hoor, ik had hetzelfde toen ik hoorde hoe Jaap zijn erwtensoep klaarmaakt. Eigenlijk gewoon een pakje, maar dan doet hij er nog allemaal dingen van zichzelf in. Doe mij maar alleen roggebrood dan.

Lekker spiegelen

Michelle ging tot slot met haar mannen op de spirituele toer. Te beginnen met een picknick, waar ze alle heren op een cadeautje trakteerde. Iedereen kreeg een mooie, grote kristal. Maarten zag dat even niet aankomen (gelukkig later wel, want zo’n steen kan best hard aankomen), Ruud was er te nuchter voor en Zeno had geen woorden. Sowieso niet zoveel (in beeld dan), behalve dan dat Michelle van die mooie lange haren heeft. Ach, altijd nog beter dan opbiechten dat je theepotten spaart. Ik noem verder geen namen. Maar goed Michelle is dus van de kristallen, mariabeelden en spirituele zelfontdekcursussen waarin ze beter leert voelen. Het volgende onderdeel was dan ook speciaal voor haar, want na de picknick moesten zij en haar mannen zich gaan spiegelen aan paarden. Dat klinkt net zo vaag als dat het klinkt, maar ik ben er dan ook -zoals Ruud zou zeggen-  te nuchter voor. Ik had ook gewoon een hap hooi meegesmokkeld zoals Ruud om dat kreng in beweging te krijgen.

Na al dat softe gedoe kwamen de mannen in opstand en besloot de redactie om er toch ook nog wat stoers in te gooien. Er mocht geracet worden met heuse quads. Michelle bracht het geleerde ‘voelen’ in de praktijk door even bij iedereen achterop te kruipen. Zeno, Ruud en Maarten voelden het beste aan en mogen komen logeren tussen de kristallen, champignons en Mariabeelden. Dat belooft wat!

Volgende week starten dus de uitzendingen van de logeerweek en ik ben heel benieuwd. Helaas moet ik door omstandigheden volgende week via Uitzending gemist kijken, dus ook mijn blogje verschijnt een dag later dan normaal. Maar kijken zal ik! Al is het maar omdat ik wil zien of de kat van Wim het overleeft….

Foto: KRO-NCRV, bewerking door Showbizznetwork