BZV 2018: De speeddates

23-09-18, 22:00 Geschreven door Yvette Neuschwanger Laatste update: 21-10-18, 20:37

Vanavond was het zover: de vijf overgebleven boeren maakten zich klaar voor een speeddate met de tien door hen geselecteerde brievenschrijvers. Om ons bloggers een plezier te doen, had de KRO-NCRV dit keer als locatie gekozen voor een rangeerterrein vol treinen. Zodat woordspelingen als ‘uitgerangeerd’, ‘je liefdesleven weer op de rails krijgen’ of ‘de dates ontspoorden al snel’ voor het oprapen lagen. Thanks, but no thanks. De (vaak stralende!) boeren boden zoveel meer inspiratie en kijkplezier dan dat.

Grappig wel hoe de redactie ze alle vijf achter een grote locomotief had verstopt, waar ze één voor één vanachter tevoorschijn kwamen om zich aan ‘hun’ mannen en vrouwen te tonen. Blijft een hoogst ongemakkelijk momentje, waar Yvon Jaspers altijd enorm haar best doet om het nog nét even wat ongemakkelijker te maken. Maar goed, even doorbijten en toen mocht iedereen zijn of haar eigen coupé in om daar de speeddates te gaan voeren.

Steffi

Iedereen, behalve Steffi dan. Die is waarschijnlijk in een soort blinde paniek richting perron 9 3/4 gerend en kwam toen pardoes in het hoge gras terecht. Althans, dat vermoed ik. Want het kan toch niet zo zijn dat de programmamakers haar expres met een stapeltje kisten en 2 kussentjes als een soort van bermtoerist in het gras lieten kamperen? Niet alleen moesten haar boomlange mannen zich opvouwen om een beetje comfortabel te kunnen zitten, ze moesten ook eerst nog een hele hindernisbaan over voordat ze op deze rare plek terecht kwamen. Volgende keer gewoon wat extra budget voor een vijfde wagonnetje hoor!

Steffi, die volgens Yvon geen paardenmeisje is maar wel in de paarden zit (en daar heb ik dan weer beeld bij), vond het maar wat moeilijk. Om A. over zichzelf te praten, want ze begon steevast over hoe leuk ze de brief wel niet vond en hoe de schrijver in kwestie haar was opgevallen. En, B. om een keuze te maken. Want ze waren wel allemaal heel leuk. En ze hadden wonderbaarlijk genoeg voor haar geschreven en toen waren ze nu ook nog eens op komen dagen! Ach, lieve Steffi, waarschijnlijk omdat jij gewoon de moeite waard bent. Hopelijk ga je dat aan het eind van dit seizoen ook steeds meer doorkrijgen.

Goed, we zagen in een vogelvlucht Hans voorbij komen die allebei zijn ballen nog had. Stukje humor, zoals hij ze liefkozend noemde. En Peter die -oh toeval- een matching polo had aangetrokken in bijna dezelfde zalmtint als de trui van Steffi. Tevergeefs helaas, want uiteindelijk koos Steffi voor:

Paul, een koeienboer wiens brief ze elke dag nog steeds leest

Kevin, die veel te jong is maar als hij er geen probleem van maakt komt zij daar ook wel overheen

Roel, de man met de giga bovenarmen, die wel nog wat mager is maar hé…dat krijgt Steffi wel bijgevoerd (haar woorden)

Danny, wereldkampioen hoefijzervouwen, getuige het creatieve cadeautje dat hij mee had genomen

Harold, die ondanks een koude start al snel de vaart in het gesprek had en ervan houdt om met zijn traktor te spelen als het ‘het goeie weer is’

Wim

Speciaal voor de dames van Wim was er een extra moeilijkheid ingebouwd in de speeddate: een klemmende deur. Had je een beetje pech, was je zo 2 minuten van je date kwijt aan het demonteren van dat houten kreng. De dates gingen over het algemeen vrij soepel, al had Wim zich niet helemaal goed voorbereid. Leermomentje: als iemand Tjitske heet, kom ze niet automatisch uit Friesland. Ter plekke werd ook een nieuwe studierichting ontwikkeld, te weten post traumatische filosofie (niet te verwarren met postmoderne filosofie). Binnenkort op iedere universiteit te volgen. Eén van de dames, Marit, haalde het in haar hoofd om de eerste vraag te stellen en dat was voor Wim wel even slikken. Maar hij herstelde zich snel, want het aanbod om samen met haar in een Volkswagenbusje rond te gaan toeren klonk best goed. Sterker nog, zijn zwager had ergens nog wel zo’n busje staan….mmmm. Verder zagen we nog meer dames passeren, waarbij één zo eerlijk was om te bekennen dat ze alleen maar meedeed omdat de huizenprijzen tegenwoordig niet meer te betalen zijn. Ze zocht dus niet zozeer een boer, alswel iemand om de hypotheek mee te delen. Helaas voor haar is ze niet door. Wel door zijn:

Paula, de aaltjes expert, die eindelijk iemand heeft gevonden met wie ze het wel over haar werk kan hebben

Irena, sorry, niet goed opgelet hier vrees ik…ze had wel een hele mooie blauwe blouse aan…maar ja, wat heb je aan die info

Marit, de vrouw van het busje

Marlies, hoeft niet meer ingewerkt want haar ouders zitten ook in de akkerbouw

Janke Trientsje, moeilijke dubbele naam maar dame met heel mooie ogen

Michelle

Onze champignonkweekster had de meest aangeklede wagon van het stel. In haar nieuwe, groene jurk ontving ze een hele batterij aan leuke mannen van wie ze vooral wilde weten of ze van dieren hielden. De gesprekjes waren dusdanig snel en oppervlakkig in beeld gebracht dat ik er helemaal niets van kan maken hier. Hoeft ook niet, als zij maar de leukste heeft uitgekozen. Dat zijn in dit geval:

Zeno, die het heel veel gedoe vond. Hij woont nog bij zijn ouders, want alleen is het ook maar zo stil

Maarten, die alleen van stoere dieren houdt, maar voor het keffertje van Michelle wel een uitzondering wil maken

Ruud, die EINDELIJK voor de eerste keer een leuke treinreis meemaakte

Stefan, die dacht een origineel en spiritueel cadeautje mee te nemen, maar door Michelles ‘oh ja, dat ken ik’  daar nu toch wel aan twijfelt

Sietze, gewoon een leuke, blonde bink

Jaap

Oh Jaap. Lieve, nerveuze maar dappere Jaap. Had speciaal voor de speeddates een aantal dingen ingestudeerd, die in het begin niet zo lekker liepen. You can never have a second opinion for a first impression…..ach, bij de laatste 8 dates had hij het wel goed. Hij stelde ook alle dames op het gemak met zijn gelegenheidszinnetje ‘ik ben 10x zenuwachtiger’. Ergens vond ik dat moeilijk te geloven. Ik bedoel, ik geloof wel dat hij inderdaad verlegen en zenuwachtig is/was, maar ik geloof ook dat hij genoot van al die gesprekken die als vanzelf leken te gaan. Man, hij straalde! Los van het feit dat hij zo attent was om Tineke nog even te feliciteren met haar verjaardag van die woensdag ervoor. Wat een lieverd. Leuk ook om te zien dat al zijn vrouwen zo ontzettend verschillend waren. Van Corrie, met haar bouvardiagebakjes, tot aan Tineke, die Pinkpop op haar bucketlist heeft staan. Het was genieten! Jaap had na de 10 gesprekjes 2 duidelijke NEE’s, maar wie dat waren….geen idee. Hij koos uiteindelijk voor:

Gaby, een kleurrijke vrouw die maar beter even weg kan blijven van de sociale media, want bah, wat zijn er veel lelijke mensen in dit land

Marilyn, aan wie Jaap opbiechtte dat hij zo graag wat minder stress wil ervaren (kan zij hem daarbij helpen?)

Marjan en Marian dus dat kan nog leuk worden qua verwarring

Petra, die in Jaap een grote knuffelbeer ziet, al was het maar omdat ze zelf zo graag knuffelt

Marnix

En tja, dan was er nog Marnix. Voor wie het speeddaten nog erger was dan doodgaan (zijn woorden). Man oh man, wat heb ik een lol om hem en die (gespeelde?) houding van hem. Hij zegt niet attent te zijn maar voorlopig kreeg iedere boer van hem een hoefijzer voor geluk en kregen alle tien de vrouwen een bos bloemen mee. Natuurlijk wel met de woorden ‘dit is de eerste en de laatste keer dat ik je bloemen geef, want zo ben ik niet’, maar hé…ieder bossie is meegenomen toch? (I know, ik heb zo’n man…). Hij maakte het de vrouwen niet makkelijk, want hij vroeg lekker door (wat vind jij nou het lekkerste van de koe?) en als er stiltes vielen liet hij het gewoon gebeuren. Hier en daar werd zijn snaartje wel geraakt, maar kwam er nog geen muziek uit (wederom, zijn woorden, dit soort vunzige tekst zul je van mij nooit lezen hier). Volgens mij genoot hij nog het meeste van de vrouwen die terplekke probeerden om hem van repliek te dienen, al groef Maaike met haar ‘ik heb ook een mening’ wel direct haar eigen graf. Zij mag niet mee naar volgende week. Wie wel mee mogen:

Sylvia, sorry, maar hier heb ik echt niets van meegekregen. Lijkt me een leuke, spontane vrouw.

Joany, die zo slim was om een worstenpakket mee te nemen waar Marnix direct zijn tanden inzette.

Janneke, die moest bewijzen dat ze inderdaad écht koude voeten had. Nog voordat er beleefdheden werden uitgewisseld vloog haar schoen en sok al uit….veelbelovende start

Willemijn, die, toen Marnix aangaf dat hij altijd het laatste woord wilde hebben, bijvoorbeeld als het ging om ‘wat eten we vandaag’, heel adrem aangaf dat dat geen probleem was. Maar dat dat betekende dat hij dus ook moest koken. Touché!

Bertine, die met de woorden ‘hoe harder je schreeuwt dat je zo bent, hoe minder ik je geloof’ volgens mij een stukje pantser afbrak bij hem.

Hoe het ook verder gaat, ik weet nu al dat ik aan Marnix en zijn dames heel veel plezier ga beleven. Bloggen word sowieso pas leuk op het moment dat je wat meer betrokken bent bij wat er allemaal gebeurt qua interactie. In plaats van die paar splinterfragmentjes die je nu van de dates kreeg te zien. Sommige mannen/vrouwen zijn amper in beeld geweest. Zit je dan 3,5 uur voor in de auto/trein/bus.

Enfin, volgende week gaan we kijken hoe het verder gaat. Ga ik me verheugen op Marnix en meegenieten met Jaap en Steffi. Echt mijn drie favorieten van dit seizoen tot nu toe. Ben benieuwd!

Dit blog verscheen eerder al op www.feetjeblogt.nl

Foto: KRO-NCRV / Linelle Deunk