BZV 2018: over paardenmeisjes en valsspelers
Geschreven door Yvette Neuschwanger Laatste update:[caption id="attachment_58189" align="alignleft" width="271"] Bron: beeldbank KRO
Fotograaf: Linelle Deunk[/caption]
Vanavond was het dan zover. Yvon Jaspers nam een aantal wijken over en deed op 10 boerderijen de postbezorging zelf. Altijd een spannend moment: welke boer(in) krijgt de meeste brieven en mag door naar de speeddates en welke boer(in) krijgt de luxe om in alle rust zijn of haar brieven door te nemen. En dus zonder een camera die meekijkt het avontuur van de liefde aan kan gaan.
De uitslag was zowel voorspelbaar als verrassend. En in één specifiek geval zelfs behoorlijk teleurstellend.
Vind ik dan.
Want om heel eerlijk te zijn had ik niet verwacht dat Jan "wat denk je ervan?", de strenge, duidelijke, maar ook zo breekbare en humorvolle weduwnaar slechts 33 brieven zou krijgen. Of eigenlijk had ik het vooral gehoopt, want volgens mij had hij de kijker heel veel momenten van zowel een lach als ook een traan kunnen bezorgen. En heel veel tegelspreuken, zo liet hij in het voorstelrondje al blijken.
Net als nu trouwens, op het moment dat hij Yvon begroet met schorre stem. Oorzaak? Drie dagen kermis. Want, aldus zijn begeleidende woorden: "leef nu, het is later dan je denkt'. Ik hou er van. Ik vond het mooi om te zien hoe blij hij was met zijn 33 brieven. Van slag zelfs. Ontroering en trots vochten om voorrang en gelukkig mocht hij van zijn kinderen even apart gaan zitten om op het gemakkie zijn brieven te lezen. Leuke kids ook, die oprecht blij waren voor hun vader. Ja, ik vind het jammer dat we Jan niet terug gaan zien. Tegelijkertijd denk ik, als ik zijn eerste reactie zo bekijk, dat het misschien ook maar goed is dat hij in alle rust kan gaan uitvogelen wat de toekomst voor hem in petto heeft. Ik hoop iets heel moois.
Afvallers
Ook Saskia, onze boerin uit het geitenparadijs, had onvoldoende brieven. Negen mannen hadden haar een brief geschreven. Variërend van Anne 'ik spoor van geen kanten', tot een voormalig geitenboer die een lekker stukje kaas had meegestuurd. Gevacumeerd gelukkig, anders werd het raclettepost. Opvallend trouwens dat Saskia, die geitensikjes gewend is, nu opeens moeilijk ging doen over snorremans. Ach, ze had het er heet van. Het was dan ook al 36 jaar geleden dat ze een date had gehad. Benieuwd of haar droomprins erbij zit.
Weten jullie Riks nog, uit BZV Internationaal? Die had als stopwoordje 'dus'. We hebben nu een Nederlandse equivalent gevonden in Wilfred, die elke zin eindigt met 'dusse'. Nu had hij het ook lastig vanavond. Niet alleen had hij slechts 6 brieven ontvangen (te weinig dus om door te gaan), Yvon had als verrassing ook nog eens twee vrouwen op zijn erf achtergelaten. Eén geparkeerd in de stal met een champagnekoeler en één gedrapeerd op een berg houtsnippers met een fles ouzo. Los van dat er wat koeien werden geaaid, was er verder nog geen 'ping'. Helaas voor Wilfred, had Yvon niet nog 4 vrouwen verstopt. Hij moet het laatste stukje toch echt zelf gaan doen.
Geschorst!
Onder het genot van een roze koek, las Rudie ('koekje erbij') zijn 9 brieven. Variërend van een vrijwillige houthakker tot een dame met een gebruiksaanwijzing. "Ach, als die er maar bij zit, dan is het prima toch?", relativeerde Rudie. Hij liet er geen gras over groeien en regelde direct een afspraakje voor het volgende weekend. Lekker doortastend!
En toen was daar nog Remco, ons feestbeestje. Hij kwam met 47 brieven slechts één brief tekort om mee te mogen doen met de speeddates. En omdat Yvon dat best sneu vond had ze voor hem een stuk verderop een tentfeestje geregeld met de dames die hadden geschreven. Maar beter ook, want Remco bleek geen lezer ("Jezus, wat een lap tekst!"), die kijkt liever alleen plaatjes. De muziek tijdens het tentfeest was volgens mij al de eerste test volgens mij. Maar daar ga ik nooit achterkomen, want juf Yvon heeft Remco de BZV-klas uitgestuurd. Hij heeft vals gespeeld en buiten schooltijd geflirt met een aantal dames. En dat mag niet, want iedereen verdient een eerlijke kans. Ben benieuwd of de KRO eigenhandig de tent heeft afgebroken of dat Remco toch nog even lekker door heeft mogen feesten.
Jullie zijn doorrrrrrrr........
De meeste boeren/boerinnen die door zijn, waren vooraf wel te voorspellen. Maar wie had verwacht dat de grote, lieve knuffelbeer Jaap door zou zijn naar de speeddates? Hijzelf in ieder geval niet en zijn zus ook niet. Die laatste was zelfs wat geëmotioneerd. Kan ook zijn omdat ze van Yvon moest wachten met de taart totdat de post was doorgenomen natuurlijk. "48 brieven", aldus Yvon. "48 vrouwen?", checkte zijn verbaasde vader nog even. Ja. 48 vrouwen die Jaap met alle liefde uit de kas willen halen. Jaap glunderde al bij het zien van 10 brieven en gaf bijna licht toen hij hoorde dat hij door was. Hij droomt al van mooi weer, een hapje en een glaasje buiten, mooie gesprekken bij de vuurkorf. Als ik hem dan zo hoor en zie vraag ik me oprecht af waarom hij 50 jaar alleen is geweest. Weet bijna zeker dat dat gaat veranderen, het is 'm gegund!
Ondanks de melding van Yvon dat Wim 'een klein dingetje' heeft, had de beste boer toch maar liefst 333 brieven ontvangen. Dat kleine dingetje, die hapering, was er nu ook af en toe en volgens mij is het meer een charmant pluspunt dan dat het tegen hem werkt. Wat een leuke gast. Dacht ik, totdat hij alle vrouwen boven de 35 als heel erg oud bestempelde. Excuse me, ik ben even mijn kist bestellen. Oh en hij staat neutraal tegenover paardenmeisjes. Geen idee wat je met deze info moet, maar dan weet je dat.
Ik heb enorm moeten lachen om de post die hij ontvingen. Van een fles vol confetti tot aan een Mr Potato. Toen ik hoorde dat iemand had geschreven 'ik hou ook van aardappelen', rolde ik wel even van de bank. Dat wordt mijn nieuwe openingszin, mocht ik 'm ooit nodig hebben. Wim was onder de indruk van de dames die een handgeschreven brief hadden verzonden ("dat is knap, als je dat kan!"), dus hij is al snel impressed. Goed om te weten. Ook goed om te weten dat alle 333 briefschrijfsters enthousiast waren. Je zal maar een passief-agressieve brief er tussen hebben zitten. Duh. Uiteindelijk heeft Wim samen met zijn zus, een vriend en een collega tien dames geselecteerd. Maar het wordt Paula, dat weten we nu al. Want zij heeft iets met aaltjes. Ik zeg verder even niets.
Met je champignon
Ook Michelle (duh!) kreeg behoorlijk wat brieven. 326 in totaal. Het was letterlijk lopende bandwerk. Het niveau was hier en daar wel vreselijk hoor mannen, dat kan een stuk beter. Ik bedoel, een leuk uitziende kaart die -als je hem opent- spontaan een nummer van Nick & Simon laat horen...doe es niet! Of een selfie maken terwijl je naar een Google zoekopdracht van champignons kijkt. Schiet mij maar lek. Maar ook al die knutselfrutsels.....argh... Misschien komt het ook wel doordat paddenstoelen zich makkelijk lenen voor het betere plak- en knipwerk, maar het leidt zo af. Net als al die woordspelingen (We are the champignons, misschien ben ik wel jouw champion.....really?) Maar goed, als ik voor mezelf spreek heb ik nog liever dat, dan hoogdravende brieven met zinnen als 'twee verbonden zielen met open harten'. Dan denk ik alleen maar, goed dat ze verbonden zijn, anders wordt het zo'n bloederig zootje. Maar goed, dat is misschien mijn gebrek aan romantiek en inlevingsvermogen. Binnenkort zien we welke knutselwerkjes en woordkunstenaars op speeddate mogen en een kans maken op het felbegeerde plekje op haar hoekbank.
En dan was er nog Steffi. Lieve, mooie, bescheiden Steffi, die maar niet kon geloven dat er 49 mannen voor haar hadden geschreven. Haar vriendin belt met de mededeling dat ze zich maar ziek moet melden, want 'dit gaat niet goedkomen'. Zonde om te zien wat een laag zelfbeeld ze heeft van zichzelf, ik hoop oprecht dat de mannen die ze uit heeft gezocht voor de speeddates hier hét verschil gaan maken. Want dat verdient ze. Mooi ook om te zien hoe ze wel steeds roder werd, maar zich groot hield...tot haar ouders kwamen. Toen brak er even wat. Ze kan zich niet voorstellen dat er 10 mannen voor haar gaan komen straks. Ik wel. Al brak mijn hart een beetje toen ik haar dat hoorde zeggen...hoop echt dat ze hier in ieder geval met veel meer vertrouwen uitkomt. Dat ze vooral eerst de liefde voor zichzelf vindt. De rest is meegenomen zullen we maar zeggen.
Wat ik overigens wel een grappig detail vond, was om te zien hoe sommige mannen zich hadden laten fotograferen met een roofvis of een roofvogel. Zo van 'hé...jij fokt dan misschien hengsten, maar ik ben ook een bad ass hoor'. Hilarisch.
Psychopaardje
Hilarisch vond en vind ik ook Marnix. Of, zoals hij op zijn t-shirt had staan Mar-Nix. Te leuke man, met een behoorlijke gebruiksaanwijzing, maar dat steekt hij niet onder stoelen of banken. En juist dat is zo leuk. In ruil voor zijn 75 brieven (Jezus, moet ik dat allemaal lezen??) mocht Yvon een stier buitenzetten. En toen bleek ze toch even wat minder avontuurlijk. Bij het lezen van de brieven kwam al snel naar voren dat Marnix niet zoveel op heeft met paardenmeisjes. Paarden zijn leuk, je kunt er veel emoties in kwijt en daarna moet je ze gewoon lekker opeten. Nee, dat is dan niet echt een inleiding voor een goed gesprek met een Penny. Te leuk dat, van de 10 vrouwen die hij uit heeft gekozen, er maar liefst 7 paardenmeisjes tussen zitten. "Tja, de rest wist mijn snaartje niet te raken", aldus Marnix. Wat maar wil zeggen dat hij op de juiste wijze heeft geselecteerd. Ben benieuwd.
Sowieso zit er één huskyfokster tussen en nu heb ik dus na 'ponyfokker' nog een nieuw, te leuk scheldwoord erbij. Nu al zin in het vervolg.
Dit blog verscheen eerder al op www.feetjeblogt.nl