BZV 2018 : Serious Shit

04-11-18, 22:39 Geschreven door Yvette Neuschwanger

[caption id="attachment_59297" align="alignleft" width="300"] Bron foto: beeldbank KRO - NCRV
Fotograaf: Linelle Deunk[/caption]

"Wat een reet!" , aldus de heerlijk eerlijke uitroep van één van de vrienden die Marnix had uitgenodigd om zijn dames te komen bewonderen. Zijn koeien dan hè, want de leden van de dikbilclub zijn vooral geïnteresseerd in gevlekte koeienkonten. Ieder zijn hobby.

Marnix had de afleiding ook wel even nodig, want de logeerweek begint zich nu in de fase 'serious shit', zoals hij het zelf treffend benoemde. Het grijpt het toch meer naar de keel dan hij tot nu toe laat blijken. Tijdens een 1 : 1 momentje met één van zijn maten leek hij zelfs even te breken. Hij worstelt tussen gevoel en verstand, zo vertrouwt hij zijn vriend toe. Met zijn hoofd is hij er eigenlijk wel uit, maar dat gevoel hè...dat blijft maar zo ontzettend in het midden hangen.

Zijn vriend knikt begripvol. Hij weet er alles van. Daar hangt het gevoel namelijk bij de meeste mannen.

In dat kleine, intieme moment verschijnen er op een goed moment zelfs tranen in de ogen van Marnix. Is de liefde zo aangrijpend en verwarrend? Welnee, zijn pilsje is gewoon op. Ik snap dat wel.

Niet alleen Marnix heeft het zwaar, ook Bertine worstelt met de situatie. Ze voelt dat Marnix niet lekker in zijn vel zit, wat overslaat op haar. Daarnaast mist ze een stukje eigen ruimte, wil zich graag even terugtrekken. Tijdens het schapendrijven voelt Marnix haar hierover aan de tand. Want....als Bertine niet zichzelf kan zijn, ziet hij ook niet wie ze is. Waarheid als een dikbil. En dus krijgt ze een dikke knuffel en trekt ze zich met toestemming eventjes terug op haar slaapkamer. Die trouwens aan de buitenkant geen klink heeft, een preventieve veiligheidsmaatregel?? Slaapwandelt Marnix?? Het blijft vooralsnog een mysterie.

Omdat Marnix de slaapkamer dus van buitenaf niet kan betreden, besluit hij maar om met Janneke de schapen te gaan scheren. Althans...zij vangt, hij scheert. Janneke voelt wel wat voor Marnix, maar het gaat allemaal wat moeizaam. En ze wil heus nog wel wat tijd investeren, maar ze wil er niet een heel project van maken. Dus. Op de man af vraagt ze hem wat hij een vrouw te bieden heeft. Zijn antwoord: "een warme en geborgen plek" en dat blijkt het goede antwoord. Ze blijft nog even. Gelukkig maar, want Marnix heeft de camera inmiddels toevertrouwd dat Janneke van 'gewoon' inmiddels is geëvolueerd naar 'niet meer zo gewoon'.  Nu alleen nog even uitvogelen wat hij wil....een frivole meid of een gevoelsmens?

Tour du retour

Bij Wim op het erf is Paula ook al een hele tijd aan het nadenken wat ze wil. Het blijft maar bij kabbelen en kabbelen en nergens doet Wim nét dat stapje extra. De opmerking dat zijn vrienden beide dames hele goede kandidaten vinden is volgens mij de druppel die haar emmertje doet overlopen. HET IS GEEN KWIS WIM!! HET ZIJN GEEN KANDIDATEN, MAAR VROUWEN DIE AANDACHT WILLEN. Ineens ziet ze Wim zoals hij eigenlijk is: een hork met een hark. Ze neemt haar besluit, pakt haar racefiets en gaat er als een haas vandoor om nooit meer terug te keren. Totdat ze doorheeft dat haar spullen nog op de boerderij staan. Ze komt nog één keer terug, vertelt Wim nog even dat dit 'm helaas niet gaat worden en vertrekt. You go girl! Of, zoals Wim het samenvatte: Getsie!

Gelukkig is de goede vrouw overgebleven, aldus Wim. Ja, dat had ik ook gezegd. Ik hoop voor Marit dat het per ongeluk expres ook zo is. En dat hij nu wel durft te flirten nu er nog maar één dame over is. Tegelijkertijd vind ik dat je ook niet moet zeuren over het feit dat 'je nergens dichter bij elkaar komt' als je met je luie reet in de tuinstoel blijft zitten als hij zijn tractor aan het wassen is. Ik had mijn kans (en de tuinslang) gepakt! Maar goed, laten we hopen dat het allemaal goed komt daar op het erf. Veel heeft Marit niet nodig, zo bekent ze met tranen in haar ogen. Het gaat juist om de kleine dingetjes. Vanaf volgende week gaat daar dus het vergrootglas op, dan speelt deze kandidate namelijk de finale. Met als hoofdprijs: een stedentrip!

One happy family

Ook bij Steffi is het allemaal akelig serieus aan het worden. Ze heeft het zwaar met haar twee mannen en de naderende keuze. Gelukkig staat er een gezamenlijke activiteit op het programma, ze gaan een hek in de verf zetten. Roel en Harrold worden goed in de gaten gehouden, Steffi blijkt zelfs ogen in haar rug te hebben (die zonnebril hing daar niet voor niets toch?). Ze toetst nog even hoe de heren het vinden dat ze geen geboren huisvrouw is. Harrold komt direct met een aantrekkelijk aanbod: mocht het wat worden tussen hen, dan smeert Steffi 's ochtends de boterhammen en zorgt hij voor het avondeten. Of deze deal ook tot uitvoering gaat komen?

Het is allemaal maar maf, zo met zijn drieën, aldus Steffi. En ook al zitten ze nu al een poosje op elkaars lip, ze irriteert zich eigenlijk nog nergens aan. Behalve dan misschien dat de hond Barry, die eigenlijk niet van mannen houdt, zich behoorlijk onderdanig en vol overgave overgeeft aan Harrold. Dat is best bizar. Als het aan Roel ligt, wordt er trouwens niet gekozen, maar beginnen ze gewoon een soort community. Er is zo'n goede match tussen hen alle drie, waarom zou je dat opgeven? Diezelfde Roel blijkt trouwens een echte toetjesman, want ook dit keer presenteert hij bij het haardvuur één van zijn culinaire hoogtepuntjes: zelfgemaakte tiramisu. Na één hap was Steffi eruit, ze heeft de knoop definitief doorgehakt. Dus....of die tiramisu was niet te vreten en Roel wordt van het erf geschopt, of de liefde van de vrouw gaat ook door de maag. In dat laatste geval vrees ik voor Harrold.

Keigoede healing

Bij Michelle is het ook hoog tijd voor actie. Dat vindt ze zelf ook en daarom heeft ze lekker goed in het zicht een rode BH opgehangen. En wat een rode lap doet voor een stier, deed dit ballennetje dat voor Maarten want hij stoof direct op de badkamer af. Zogenaamd om zijn tanden te poetsen. Michelle zelf is nog één brok vertwijfeling. Wie moet ze kiezen? "Allebei hebben ze dingen die goed zouden passen". Ja, Michelle, dat heet anatomie. Maar daar gaat het nu niet om. Het gaat erom bij wie je je prettig en veilig genoeg voelt om je hart weer open te stellen. Want ik weet niet wie jou zo'n pijn heeft gedaan in het verleden, maar ik hoop dat hij kijkt en ziet wat hij heeft aangericht. Een gebroken vrouw die eigenlijk niet zo goed meer durft. En dat zou zo zonde zijn, want de liefde kan zo mooi zijn.

Wordt het Ruud? Die een gebruiksaanwijzing nodig heeft om een zwembad op te blazen? Hij is in ieder geval net zo lekker eigenwijs als Michelle en ze hebben allebei dezelfde ondernemersmentaliteit. Maar ja, ze zoekt niet iemand om mee te werken. (Zegt ze nu, nadat ze eerst al het achterstallig schoonmaakonderhoud door de heren heeft laten uitvoeren...) Maar genoeg geleuter, tijd om het energetische lichaam weer even op orde te brengen. Ik dacht eerst dat er een enorme wespenplaag in de tuin was neergestreken, maar naar later bleek was Michelle zichzelf even handmatig aan het opladen. Daarna was het tijd voor de heren. Of ze zich maar even als wilden vleien op een matje gevuld met koperdraad en kristallen (soort van spijkerbed, maar dan voor een fakir met metaalallergie). Dan zou Michelle hen wel even een steenhealing geven. Lig je dan, met allerlei mozaïekoverschot op je lijf, handen en voorhoofd. En of je even je benen wil spreiden voor nog een handje grind. U leest het al...ik ben hier te nuchter voor, maar ieder zijn hobby. Maarten informeerde nog even of hij het goed deed. Ja hoor, je hebt niet gesnurkt of gelachen, dus geslaagd! Als beloning mochten beide heren een duik in het zwembad nemen. Volgende week zien we waar de voorkeur ligt voor Michelle: gaat ze voor de man die zich gedwee door haar laat afdrogen of voor de man die gaat voor fysiek contact en haar voluit vloert in het zwembad? Ik zou het wel weten....

Om en om

Wie het ook nog altijd niet weet is onze bloemenman Jaap. Die worstelt met lekkages en personeelstekorten en ondertussen ook nog het animatieteam moet spelen voor zijn twee logeetjes. Al begrijpen die ook wel dat de storing in het drainagesysteem even voorgaat met de enorme droogte deze zomer. Jaap voerde wat handgrepen uit en gaf de jonge plantjes met de hand water. De dames mochten de slang geleiden, hadden ze ook even wat te doen. Het personeelstekort werd ook vakkundig opgelost door Petra en Marian nog maar wat meer aan het werk te zetten. Twee vliegen, één klap. Al had Petra liever eerst even een indringend functioneringsgesprek gevoerd.

Na deze week weten we in ieder geval:

• dat Marian nooit naakt door haar eigen huis loopt. Iets waar zowel Jaap als Petra geen moeite mee hebben.
• Jaap een schuifdeur altijd sluit in combinatie met een pirouette
• Petra voorstelt om anders in ploegendiensten te gaan werken als Jaap écht geen keuze kan maken (de even weken doet zij, de oneven weken zijn voor Marian)
• Jaap zich lichamelijk aangetrokken voelt tot Petra

Maar dat laatste zegt dus helemaal niks, want dat is ook niet alles. Aldus Jaap. Die het steeds moeilijker krijgt. Want vloog er eerst maar één vlindertje voor één vrouw, nu vliegen er twee vlinders voor twee vrouwen. En er vliegt daar al zoveel boven die kassen.

Wat een ellende.