Een Jaar Van Nona’s Leven: Bondjes en bonje
Geschreven door Nona TololElke woensdag laat Nona haar licht schijnen op Een Jaar Van Je Leven.
Eerlijk gezegd werd ik er een beetje kniftig van; al die scheldpartijen en ruzies tussen de bewoners. En dat in de aanloop naar kerst en oud en nieuw. Niet dat ik veel met kerst en zo heb, maar je weet toch. Vrede op aarde, wees lief voor elkaar, bla bla.
Jeffrey en zijn fitties
Jeffrey lijkt bij veel ruzies het voortouw te nemen want hij maakt nou niet bepaald van zijn hart een moordkuil. Maar zijn gedragingen in de laatste weken sloegen werkelijk alles. Kim kreeg de volle laag, maar ook Babette en Leila. Ook zijn irritatie naar Imadiddin en Rupert maakte hij duidelijk zichtbaar. Als een ongeleid projectiel sloeg hij wild en ongefundeerd om zich heen.
Jeffrey zijn boosheid verloopt altijd volgens een patroon. Het begint met schelden en op de persoon gerichte opmerkingen. Vaak gevolgd door een opmerking over íemand zijn of haar IQ of de hoeveelheid aanwezige hersencellen. De ruzie vindt bijna nooit in één ruimte plaats maar verplaatst zich gaandeweg door de loods. Dus vaak in het bijzijn van overige bewoners op wier bijval Jeffrey hoopt.
Hij gaat daarna stoom afblazen bij bewoners die hem weinig weerwoord geven en die hij enigszins als 'gelijken' beschouwt (Isaac, Babette, Jasper). Ja, want de overige bewoners vindt hij beneden zijn niveau, delen gezamenlijk één hersencel en zijn volgens hem te dom om te poepen. Vervolgens roept ie nog iets over dat hij zichzelf niet herkent in het gedrag dat hij laat zien.
Misschien moet hij de loods wel verlaten, oppert hij dan twijfelend. Jeffrey wordt een beetje emotioneel maar weet zich te herpakken. Nee, hij besluit te blijven, zich indenkend dat hij iedereen daar een groot plezier mee doet. En alles begint weer van voren af aan.
GJ: meesterbrein of niet?
Irritaties en ruzies tussen de overige bewoners verlopen iets minder heftig dan bij Jeffrey maar lijken soms te worden uitgelokt. Waar Jeffrey dan nog openlijk verkondigt wat hij van iemand vindt, zijn andere bewoners juist heel sneaky en gluiperig bezig om bewoners tegen elkaar op te zetten. Een Leila heeft het dan wel grotendeels aan haar eigen gedrag te danken, maar zij vormt een makkelijk doelwit.
Voor sommige bewoners vormt dit de uitgelezen kans om zich te profileren door nadrukkelijker hun stempel te drukken op wie er genomineerd moet worden. Een goed voorbeeld hierbij is GertJan. Hij hield zich in beginsel nog in de luwte maar lijkt zich nu sterk genoeg te voelen daar hij mensen om zich heen weet te verzamelen die dezelfde voorkeur dan wel afkeur hebben jegens medebewoners.
Hij stookt het vuurtje hier en daar op, heeft het over code-taal/tekens ("Lllinks is Llleila, Rrrrechts is Rrrupert, driftig wijzend op respectievelijk zijn linker-en rechterarm) en smeedt bondjes bij de vleet. JanWillem en Erik doen maar al te graag mee en speculeren er heftig op los. De gelederen lijken zich te sluiten nu duidelijker is wie tot welke groep behoort. Gertjan beschouwt zichzelf als Het Brein en rekent zich al zowat rijk.
Aan de andere kant hebben vooral Isaac en zijn 'niffo's of bro's' (weet ik veel hoe ze elkaar tegenwoordig noemen), het idee dat zij de macht in handen hebben en alles denken te kunnen bepalen. Nu is het nog zaak, voor beide groepen, om de zogenaamde zwevende kiezers, aan hun kant te krijgen (onder andere Zoë, Bern, Sasha). GertJan laat zowat een slakkenspoor achter wanneer hij met Mirthe aanpapt. Meestal om haar fijntjes en nadrukkelijk te wijzen op het oh zo negatieve gedrag dat een Jeffrey of Leila laat zien.
Nominatiestress
Echter doet de druk van de aanstaande nominatie sommige bewoners bijna bezwijken. Kijk naar een Martin. Ooit zo zelfverzekerd en vol goede voornemens. En nu, zowat bedelend om goedkeuring van Marciano en Isaac. Bedelend bij Marciano om het alsjeblieft goed te maken met Mexx. Martin trekt zélfs nog een keer extra zijn shirt uit. Hij kan het zich niet permitteren om buiten de groep te vallen. Deze man wordt helemaal parra, om in zijn spreektaal te blijven. Je weet toch.
Hij heeft nu het idee dat het Erik is die aanstuurt op zijn vertrek. Hij ziet en hoort medebewoners fluisteren en denkt dat ze het over hèm hebben. Martin weet het zéker! Hij heeft dan ook al aangegeven bij Mexx dat zij zich minder als stelletje moeten gaan profileren. Want ja, dat maakt hem, uhm… hún, zwak. 'Behalve ‘s nachts dan', voegt hij eraan toe. Want in bed kunnen ze zich wél als stel profileren, grijnst hij er achteraan.
Erik het meesterbrein
En ook Marciano en Isaac bezien Erik plots met andere ogen. Van onopvallend grijze muis lijkt Erik zich te hebben ontpopt tot The Terminator!, aldus een bezorgde Marciano. 'Hij moet eruit', aldus een even bezorgde Isaac. Hij benoemt Erik zelfs als Masterbrein.
Ik kon nog net met moeite mijn lachen inhouden. Hebben ze het nou over Erik? Die Erik in zijn retro seventies pak met hoog opgetrokken broek? Die als een kruimeldief borden, kommen en aanverwante zaken loopt leeg te likken? Erik met zijn bamboe-onderbroeken en die voor het eerst deodorant heeft gebruikt tijdens zijn verblijf in de loods? Erik die doodsangst heeft voor tongen? Die Erik?? The Terminator, Het Brein?
Mwah..ik zie niet écht overeenkomst tussen hem en Jason Bourne of Macchiavelli. Maar wie weet, is Erik een undercover meesterbrein. Dat betekent dat we allemaal op het verkeerde been gezet worden en loopt hij na afloop lachend met 9 ton de loods uit. Of misschien wel Janet; zou zij het meesterbrein kunnen zijn?..haar strijderskapsel kan al een aanwijzing zijn. Of draaf ik nu door?
Niks missen en meepraten over Een Jaar Van Je Leven? Word lid van onze Facebook-groep!