Ondergrondse post: briefje aan Thomas

18-02-17, 22:37 Geschreven door Yvette Neuschwanger Laatste update: 11-03-17, 22:39

[caption id="attachment_40313" align="alignleft" width="200"] Fotocredits: Michel Schlater[/caption]

Hy-dee-how Thomas!

Wat hoor ik nou? Is deze stoere cowboy stiekem gewoon een softie? Word jij emotioneel van klassieke muziek? Dat had ik niet achter je gezocht als ik heel eerlijk ben. Dacht eigenlijk dat de mol (want dat ben jij toch? Toch?) een keiharde bikkel was, gewetenloos en voorzien van een pokerface. Leuk om een inkijkje achter het masker te krijgen vanavond.

Het was trouwens niet echt jouw aflevering hè? Er werd belachelijk veel geld voor de pot verdiend, je had nergens echt de ruimte om te mollen. Maar, aan de andere kant, je bent wel gebombardeerd tot nieuwe penningmeester. Wat een toppositie is voor de mol natuurlijk. "I was born ready", hoorde ik je zeggen. Dat geloof ik graag.

Zullen we even nabeschouwen, molletje van me?

 

Barbecuevalley

Ik heb het al eerder gezegd, maar de omgeving is ook dit jaar weer adembenemend. Wat een prachtlocaties. Zo ook het eerste spel, dat zich afspeelde op de lavavelden van de McKenzie Pass. In de directe omgeving ook wel bekend als "die plek waar je je barbecuekooltjes ongezien kunt dumpen". Overal waar je keek zag je zwart lavagesteente. Met hier en daar een vogelhuisje. Veel surrealistischer had Dàli het niet kunnen schilderen. In die vogelhuisjes hingen porto's. Eén om mee te luisteren en één om in te praten. Ze hingen zo'n 3,5 meter uit elkaar waardoor ieder gesprek iets weg had van een Coopertest. De grap was dat jullie niet elkaar konden horen, maar dat het één op één verbindingen waren. En jullie dus de vragen en antwoorden die gezocht werden in een keten aan elkaar moesten doorgeven. (hé keten...speelde jij niet ook in HEMA-de musical? Is toch een winkelketen?)

Het werd, zoals verwacht, één groot drama. Een vicieuze cirkel zullen we maar zeggen. Diederik die dacht wel even de regie te nemen en de lijn bezet te houden om iedereen tot structuur te dwingen. Maar het enige dat hij afdwong was een bloedend trommelvlies bij Sanne. Telkens als zij haar best deed om een goed antwoord door te zetten naar Jochem, ging hij er weer doorheen tetteren. Frustrerend. Sowieso het hele spelletje iedereen riep maar wat en dankzij jou moet Jochem nu leren leven met de roddel dat hij een pitabroodje met shoarmavlees en knoflook onder zijn bed bewaart. Naast de spare-ribs van Gaya. Ik wil het allemaal niet weten.

Tussen de eerste liefde van Diederik (hallo Femke, dit waren jouw 5 minutes of fame) en de biecht van Sanne (die NU het geld alsnog overmaakt aan boekhandel Haasbeek in Alphen aan de Rijn) hoorde ik Jochem trouwens wel nog liegen dat Imanuelle Sanne als mol had ingevuld. Vond ik opvallend. Hij zou een goede reservemol zijn volgens mij. Alhoewel...hij zou wel wat beter op zijn spullen moeten letten, want die joker had je wel heel makkelijk gejat van hem hè? You sneaky bastard!

On the road again...

Goed, even een rustmomentje bij een gesprongen waterleiding (althans, mag toch hopen dat dat geen fontein moest voorstellen waar jullie voor zaten?). Sanne zat er zelfs zo relaxt bij dat ze haar schoenen had thuisgelaten. Wilde zeker even lekker 'aarden'.... Art kwam en informeerde wie er zin had in een roadtrip met een cabrio. Sanne en Jochem huilden dat zijn nog nooit iets leuks hadden gedaan, dus zij mochten mee. En jij drong je op als passagier, waarschijnlijk omdat je wist dat de andere twee de lucht in zouden gaan. En hé...mollen blijven nu eenmaal liever op de grond toch?

Sanne-Bridget Jones- Wallis de Vries, nam geheel in stijl met sjaaltje en zonnebril, plaats achter het stuur. Jochem ernaast en jij moest je ergens op de achterbank vouwen. Jullie missie...de twee luchtballonnen spotten waar Imanuelle en Diederik in zaten, de telefoonnummers noteren onder op het mandje en een code doorbellen. Uiteindelijk zou dat dan moeten leiden tot een aanwijzing naar de locatie waar Art zich bevond en waar jullie je voor 20.00 uur moesten melden. Ik vond het wat omslachtig. Ik bedoel, laat mij één keer ruiken aan een oude sok en binnen het half uur vind ik Art voor jullie. Noem het the Axe-effect.

Vraagje. Waarom had Jochem een grote mensen verrekijker en moest jij het met zo'n belachelijke uitschuiftelescoop doen? Je leek wel een piraat zonder boot. Sowieso waren er meer dingen vreemd bij deze opdracht...Diederik die meer van het uitzicht genoot dan dat hij met het spel bezig was, Imanuelle die een complete wandelroute in haar mandje er op nahield en Sanne die Amerikaanse schoolbussen blijkbaar heel romantisch vindt. Oké.... Jij deed nog een paar pogingen om de locatie niet goed door te geven, had het zelfs even over Teven & Tango (?), maar de opdracht was te makkelijk om niet te voltooien en dus werd Art op tijd gevonden. Het eindsprintje waar Jochem het over had (en dat meer weghad van drie slenterende mensen in het park) was niet eens nodig. Clowntje Art deed nog een poging tot humor en Sanne trapte er bijna in, maar jullie waren écht echt op tijd. Chapeau. Dat moet gevierd! En dat deden jullie bij Pete's Pannecooksaloon. Waar Jochem direct weer de sfeer bedierf door over de vermiste joker te beginnen. Partypooper.

Clint Eastwoord meets Anky van Grunsven

Onder het genot van een fantastische versie van Painted Black zagen we hoe jullie je de volgende dag melden bij het plaatselijke concours hippique. Ponypark Slagharen eat your heart uit. Jullie gingen paardrijden! Eerst moest er één voor één te paard een tijd neergezet worden en Sanne, het ik-ben-zo-bang-voor-paarden-meisje, ging als eerste. Op haar dooie gemak. Bleek een hele goede zet uiteindelijk. Jij was de snelste, maar jij had waarschijnlijk in de voorbereidingen al flink geoefend. En je wist dan ook dat een snelle tijd heel onvoordelig zou zijn. Want wat bleek...jullie gingen een poging doen tot Cowboy Mountain Shooting. Wat duur Engels is voor ballonnetjes schieten te paard. En dat moest binnen de tijd die je zelf had neergezet. En tja...in 32 seconden speel je maar weinig klaar. Slim Thomas, heel slim.

Ik ga niets zeggen over de fantastisch goede spaghettiwesternbroeken (oeh goed scrabblewoord) die jullie aanhadden. Ook de lachbui die ik had toen Diederik op Jolly Jumper voorbij kwam sloffen houd ik voor mezelf. Uiteindelijk was het vooral aan de dames te danken dat er € 1100 verdiend werd bij deze opdracht. Een mooi resultaat.

Fijn dat je de joker terug hebt gegeven aan Jochem. Jij had 'm toch niet nodig. Net zomin als dat het nodig was om in Jochem zijn molboekje te kijken. Allemaal show. Ik merk wel dat de aanwijzingen zo aan het einde steeds minder worden, al zijn ze er nog wel. Zo vind ik het niet geheel toevallig dat Painted Black werd gedraaid, de titelsong van Tour of Duty. Verwijzing naar soldaten? Als in Soldaat van Oranje? En was jij niet ook diegene die verblind werd door de zon, zoals in de titel van deze aflevering aangegeven?

De ontknoping nadert, ik kan niet wachten tot volgende week. Al vind ik het jammer dat cowgirl Imanuelle daar niet meer bij zal zijn. Onzettend balen dat ze uit het spel is.  "Ik heb van je genoten", waren de laatste woorden van Art. Ik ga even terugspoelen en dit terugluisteren met mijn ogen dicht. Is het net of hij het een beetje tegen mij heeft. Hé, als jij mag sjoemelen, mag ik het ook!

Tot volgende week lief molletje!

groet Yvette

Bekijk Wie is de Mol op TVblik.nl/wie-is-de-mol