Ondergrondse post: briefje aan Art
Geschreven door Yvette Neuschwanger Laatste update:[caption id="attachment_40072" align="alignleft" width="271"] Fotocredits: Nico Kroon[/caption]
Ha die Art!
Normaal schrijf ik op zaterdagavond een briefje aan één van de kandidaten van Wie is de Mol? maar ik wijk even van die regel af. Want ik MOET even met je praten over de aflevering van vanavond. Want er kwamen toch wel een aantal dingen voorbij die eigenlijk niet kunnen hè Art, anno 2017.
En nee, dan heb ik het niet over dat rare blauwe jack dat je in het beginshot aan had (jij kan alles hebben), maar over andere dingen die mij onder ogen kwamen vanavond. Heus niet allemaal negatief, wees niet bang, ik zorg wel voor een goede balans (geleerd op de cursus feedback geven aan knappe presentatoren). Ik pak het netjes in voor je.
Laten we bij het begin beginnen....
Working girls hotel
Want HOE haal je het in je hoofd om de deelnemers te huisvesten in een voormalig bordeel? Ik bedoel, het klinkt leuk, zo'n wannebee studentenhuissetting....maar het doet wat met mensen Art. Hoe verklaar je het anders dat Sanne zich uit het niets ineens blootgaf en aanbod aan willekeurig welke heer die nog in het spel zit. "Mag ik jouw bijvrouw zijn?" "Ik kan de minnares zijn waar je vrouw niets over hoeft te weten". Dat kan niet Art, je moet de mensen een beetje tegen zichzelf in bescherming nemen. Dat is jouw verantwoordelijkheid. En doe je het niet voor Sanne, doe het dan voor ons als kijkers. Want echt....dat hele bondjesgebeuren...hoe zeg ik dat netjes? HET LEIDT EEN BEETJE AF.
Maar misschien vonden jullie dat bij het editen van de beelden wel nodig, omdat de mol zichzelf veel te veel prijs gaf. Dat kan ik me voorstellen, tenminste...als Jochem de mol is. Want mocht hij de mol zijn, dan doet hij niet echt heel erg zijn best om dat te verbergen hè? Dan was het prettig geweest als er vanuit de redactie iets meer sturing was geweest. Dat iemand 'm had ingefluisterd dat opvallend molgedrag en bijbehorende uitspraken niet echt bijdragen aan een undercoveractie. I quote "als je altijd de waarheid vertelt, hoef je niets te onthouden. Maar ik moet me daar toch veel onthouden" Heel subtiel. Not. Maar goed. Laten we er voor het gemak gewoon maar van uitgaan dat Thomas de mol is. Is voor mijn gemoedstoestand beter. En voor mijn stand in de poule.
The mole and the beautiful
Enfin. Het eerste spel was wel weer grandioos hoor. Zo'n ondergronds gangenstelsel vol met Madam Tussauds left overs. Doodeng, maar heel cool. Kan me van Sanne voorstellen dat ze hier en daar wat afgeleid was en ik snap van Thomas dat hij in zijn elementje was zo onder de grond. Ook erg moeten lachen om de verwarring tussen hen en de tweede ploeg die het in het donker én met echte mensen moeten doen. (als er nu mensen meelezen die niet gekeken hebben, dan klinkt dit heel fout. Sorry). Enfin, het leverde 8 enveloppes op, met uiteindelijk resultaat € 400,=. Vanwege het onderweg gepakte mingeld ging er € 200 naar working girl Brooke. Laat Ridge het maar niet horen. Lang verhaal kort: toplocatie, hilarisch spannend spel. Complimenten. En oh ja, wederom een dubbel aanwijzing (harten 2). We hebben 'm door Art, wat minder on the doubles please.
Ook de inleiding naar de volgende opdracht was veelbelovend. De Sound of music achtige beelden over glooiende velden met gele bloemen waren fantastisch. Ik do-re-mi-de alweer mee vanaf de bank. Totdat ik jou daar zag staan met je gereedschap. Weet niet waar ik meer van onder de indruk was, wat een machinepark daar in die schuur. Ik snap dat gekwispel van Jochem wel hoor. Als je al blij wordt van je eigen gazonnetje maaien, dan word je bijkans hysterisch als je hardcore het veld in mag om megaletters te maaien. Thomas maakte het niet uit, zolang hij de M maar mocht doen. Mmmmm. Enfin, het werd dus een soort van openluchtgalgje, met een ietwat dyslectische Diederik (kwestie van slecht onderwijs, zo begreep ik uit de krant van de week, kan hij ook niets aan doen) die twee bochtjes ziet en niet snapt dat dat een S moet zijn. Terwijl de mogelijkheden niet echt heel omvangrijk waren, zoals de rest al terecht opmerkten. Hoeveel letters passen er nu helemaal achter 'molboekje' ? Anyway...Sanne liet zich niet beïnvloeden en de 10 minuten grasmaaien leverde de groep € 2000 op. Dat is nog eens een fijn heitje voor een karweitje. Als Cliff, Paul en Randy wisten dat ze de rest van het veld zelf moesten doen, hadden ze vast minder betaald.
Push the button...eh, niet letterlijk natuurlijk
Maar toen Art. Toen sloegen jullie de plank een beetje mis hè. Want hé, we zijn in het wilde westen, dus we moeten naar de rodeo. Ik vond het vreselijke beelden. Van die slecht geklede mannen die wel even een wild paard of stier zouden berijden. Als een stier NEE zegt, dan bedoelt een stier ook NEE. En ik ken maar weinig beesten die zo duidelijk nee zeggen als deze stieren. Bovendien, als je dan al wordt misbruikt ter vermaak van anderen, moeten we het dan ook nog filmen? Nee Art. Bah. (moest wel even lachen om dat mietje dat zijn cowboyhoed had verruild voor een BMX helmpje. Je doet iets goed of je doet iets niet. In dit geval niet. Gewoon niet)
Tussen al dat dierenleed moest de groep op zoek naar buttons. Altijd fijn voor de mannen. Beetje onbeschaamd brommers kieken. Want ja, de meeste buttons zitten niet op je schouder zullen we maar zeggen. Er waren 8 personen met een button die allemaal geld waard waren, maar alleen de eerste vier bedragen die gemeld waren telden mee. Imanuelle is een echte vrouw, die laat nergens geld liggen. Ook niet als het maar € 10 of € 20 was. Dankzij haar en Thomas werd er uiteindelijk € 630 opgehaald voor de pot. Jochem wachtte totdat hij van de redactie het teken kreeg dat er al vier bedragen binnen waren, voordat hij zijn € 750 doorbelde. Helaas, te laat. Sanne had een tweedehandsje gevonden waar ze niets meer mee kon en Diederik...Tja, Diederik was aan het dromen over abseilen met ijsberen door brandende hoepels. Had hij liever gedaan, dan hoefde hij in ieder geval niet met mensen te praten. Dat is namelijk heel eng!
Fotobehang
Goed, op naar de volgende mooie beelden. Beelden van Bend. Tering Jantje wat mooi. Wat een landschap! En wat werd het weer prachtig in beeld gebracht, echt chapeau voor jouw team Art! Beetje jammer van die twee motorrijders die er doorheen reden, maar ik snap dat er af en toe een hint naar Thomas doorheen gegooid moet worden. Onderweg ook nog wat woeste waterpartijen om de verwarring compleet te maken (woest water = hint naar Sanne) en een tussenstop in een spookstadje waar ook de invalide cowboy terecht kon voor een kleine of grote boodschap. (Waarop ik me dan wel weer afvraag...hoe krijg je zo'n rolstoel op een paard? Maar laat maar...)
En toen de executie, die plaatsvond op een dusdanig prachtige plek dat ik eventjes dacht dat het gewoon een fotobehangetje was. Goed, terzake. Mijn laatste klacht Art. Want Imanuelle mocht -omdat ze het meest had verdiend met de laatste opdracht- naast haarzelf ook twee andere kandidaten die hun scherm niet hoefden te zien. Ze koos bondgenoot Jochem en haar mol Diederik. Door deze actie hoefden er maar twee schermen getoond (die van Thomas en Sanne) en beide schermen bleven groen. Leuk voor hen, op zich voor mijn plek in de poule ook prima, maar ik ben verdomme wel een beetje toe aan een ontknoping Art. En dan helpt het als er mensen afvallen. Zolang jij het maar niet bent. Of Thomas.
Enfin, nog even kort samengevat (neem het mee voor volgende week als je wilt):
-iets minder bondjes gekonkel
-geen onnodig dierenleed meer
-iets meer mooie beelden nog (krijg ik nooit genoeg van namelijk)
-twee knoopjes open (ah, toe?)
-en gewoon een afvaller, zoals het hoort.
Bedankt alvast Art, tot volgende week!
Groetjes,
Yvette