Ondergrondse post: briefje aan Jamie
Geschreven door Yvette Neuschwanger[caption id="attachment_61471" align="alignleft" width="300"] Bron Foto: beeldbank AVRO Tros[/caption]
Het enige goede nieuws is dat jij er nog in zit na vanavond Jammie Jamie. Ja, sorry, ik schrijf je naam steeds per ongeluk verkeerd. Kan ik niet zoveel aan doen, geef ik de cameravoering en de manier waarop jij de camera pakt maar even de schuld van. Wel zo makkelijk.
Maar goed, om op dat goede nieuws terug te komen...voor de rest was het een meer dan zuur einde toch? Niet alleen ging één van mijn beoogde mollen eruit, jullie verloren ook de smaakmaker van de groep. De gezellige Brabantse beer, de moedige meesterbakker, de robuuste Robèrt. Zo'n man die in zijn eentje zo een hele reeks Suske&Wiske's van titel kan voorzien dus. Het was sowieso de avond van de alliteraties, want Rik schudde ze ook uit zijn mouw waar je bij zat.
Maar goed, daar gaan we het verder niet over hebben. We gaan het hebben over Wie is de Mol? en -in the slipstream daarvan- over het spelletje 'Wat doet Sinan?'. Alhoewel het antwoord op die laatste vraag vrijwel zeker altijd 'niets' is, zoals vanavond ook weer bleek. Enfin, laten we nog even de aflevering doornemen samen....toch nog een soort van date ;-)
We begonnen in Barichara. Een pittoreske parel (aldus allitererende Rik) die je qua uitzicht best als een serieuze concurrent mag zien Jammie Jamie. Zelfs het kerkhof was sprookjesachtig mooi. Maar ja, laat dat maar aan de crew van dit programma over, die zijn gespecialiseerd in mooie plekjes en plaatjes. Ook nu weer. Big time. Maar ja, waarom zou je live van zo'n prachtig uitzicht genieten als je het ook vanaf een foto kunt aanschouwen? En dus mochten jullie op zoek naar een foto in 9 delen.
Polaroid puzzelen
Aan de hand van foto's van locaties waar de puzzelstukken zich bevonden moesten jullie op zoek (ik denk, doe gelijk de goede foto's in die enveloppe. Scheelt weer een end lopen). Jullie kregen ieder een eigen wijk en gingen in drie groepen de omgekeerde versie van thuisbezorgd.nl naspelen. Merel en Robèrt gingen vliegend van start en hadden binnen no time alle drie hun puzzelstukken bij elkaar. (Waarbij ik eigenlijk heel graag een Baywatch muziekje onder de beelden van een rennende Robèrt had gezien. Onbetaalbaar, ik hou van die man!) Overigens alweer kudo's voor de redactie, want de puzzelstukken waren allemaal op de meest mooie, haast geheime patio's verstopt. Love it!
Goed, de andere teams. Rick Paul en Sarah waren vooral grondig aan de slag gegaan, in de vorm van een heus buurtonderzoek. Geen Colombiaan kwam voorbij zonder dat hij/zij werd aangesproken door hen. Een vertragingstactiek of gewoon twee onzekere personen die constant naar bevestiging zochten? Ik weet het niet. Wat ik wel weet is dat Sinan, Niels en jij op jullie elfendertigst door de straatjes sjokten want 'rennen kon altijd nog'. Vertrouwende je teveel op jouw Spaanse tongval Jammie Jamie? In ieder geval niet genoeg, want voor de zekerheid besloten jullie halverwege om toch maar even een vrouw te ontvoeren. Grappig om te zien hoe jullie jezelf op de borst klopten na het vinden van een puzzelstuk. Ondertussen de hulp van de andere 2 teams (die allang klaar waren) weigerend. Maar goed, het kwam allemaal uiteindelijk goed.
Wat mij opviel tijdens dit potje patio puzzelen? (can't help it....ik allitereer me de moeder vandaag). Eigenlijk niet zo heel veel en tegelijkertijd alles. Ik zag een poedel met bandana en een hond over een hekje hangen waarop 10-86 stond. (geboortejaar Sarah?). Geen idee of dat geplaceerde figuranten waren maar ik zie overal een hint in. Net als in de opgebroken straat vol 'molshopen' waar een aantal van jullie langsliep. Iets teveel om het echt aan iemand te kunnen linken, maar toch. Straat 5-20. Geen idee of ik daar nog iets mee kan. Waar jij misschien wel wat mee kan, is inside information. WANT: er wordt gewerkt aan het opbreken van jou en Merel als heilige twee-eenheid! Dit door het samenstellen van een triplebondje in de vorm van Rick Paul, Niels en Sarah. Waarbij Sarah weer iedereen besodemietert omdat ze alleen maar informatie wil ophalen. Volg je het nog? Ik ben al afgehaakt.
"Wat gaat Sinan doen?"
Op naar de volgende opdracht, gewoon weer in San Gil. Bij de lokale taxistandplaats mogen jullie gaan spelen met gele autootjes. En ik zeg verder niks voor, maar ik ken een programma waarin een onderdeel 'het taxispel' is en één van jouw medekandidaten speelt daarin mee. Maar niet tegen Rick Paul zeggen dat ik 'm nu verraad hoor. Het spel was even simpel als saai voor jullie als team. Met de auto's moesten letters gevormd worden en jullie mochten zelf klinkers toevoegen en inrijden. De twee dames stonden nog voor jullie het doorhadden op de steiger, klaar om ook eens vanaf die positie lekker ordinair dingen tegen mannen te mogen roepen. Nee gekheid, Merel had als ex-kampioen Lingo natuurlijk gewoon recht van spreken om daar te staan. Sarah daarentegen is dyslectisch en daarmee een prima portohulpje blijkbaar? Niemand die haar ook tegenhield....mmmm. Waarschijnlijk hadden jullie bedacht dat het niet heel handig was om twee vrouwen in te laten parkeren, begrijp ik ergens ook wel.
De overgebleven mannen kropen of achter het stuur, bedienden de porto, deelden de klinkers uit of deden niks (good job Sinan, again!). Maar het tempo was zo traag dat Robèrt het nietsdoen snel zat werd en ook de steiger in klom. Heerlijke beelden, alweer! Niels had als communicator de etherdiscipline er goed in zitten, Ellie zou trots op hem zijn! Jij werd een beetje recalcitrant omdat er op een goed moment alleen maar vijfletterwoorden werden gemaakt, maar verder ging het eigenlijk best lekker. Oké, op de geldla van Robèrt na dan. Maar toch, €1350 in de pocket! Was een vruchtbaar dagje! Oh enne...zeg maar tegen Rick Paul dat hij niet de enige is die een bak Ben & Jerry's leegvreet met de gordijnen dicht hoor. Of foundation gebruikt als hij zich onzeker voelt. Wat dat betreft had het mijn zus kunnen zijn ;-) Op wie zijn kamer zaten jullie eigenlijk? Vraag ik vooral vanwege die mand aan de kapstok, wie is daar doorheen gevallen? Want dat is waarschijnlijk dan de mol!
Stokpopjes voelen
Net op het moment dat ik een klacht in wilde gaan dienen bij de redactie vanwege al die watervallen in beeld (publieke omroep kent geen commercials hè....en ik moet hier dus van plassen) bleek het een inleiding te zijn voor jullie volgende opdracht: abseilen vanaf diezelfde waterval, vanaf zo'n slordige 80 meter. En voor ik verder tik maak ik nu alvast mijn excuses voor de relatief platte tekst die nu volgt. Blame it on the redactie, ik doe echt mijn best. Maar...vooraf moesten jullie ieder je eigen stok in de hand houden en onthouden hoe die aanvoelde. Om daarna tijdens het abseilen in een koker te voelen of je je eigen stok herkende. Zo ja, dan was het nummer van die koker één van de nummers van de combinatie waarmee je een kluis kon openen.
Er was een mannenteam en een vrouwenteam. En er was Sinan. Waarvan het leek dat hij zich bij het vrouwenteam had gevoegd, maar dit waarschijnlijk alleen maar had gedaan omdat vrouwen wellicht nog wel meegaan met zo'n lulverhaal over gewicht, tuigje en benauwd op de borst. Dat heet gewoon angst. Heb ik ook. Niets om je voor te schamen verder, behalve als je er zo'n toneelstuk van maakt. Enfin, geen punt, Sarah ging gewoon voor twee naar beneden en zou ook aan Sinans stok voelen (ik had al mijn excuses aangeboden hè!). Er was een richelmoment, er was water en er was die ene oneliner die sinds het begin van Wie is de mol vanaf de bank ook regelmatig richting de beeldbuis wordt uitgesproken.
"Jamie, ik glij naar jou", hoorde we Sarah roepen. Gelukkig had ze snel haar koppie er weer bij en kwam ze met twee goede getallen beneden aan. Jij deed hetzelfde en ook jij had aan twee kokers gevoeld, wat je uiteindelijk best verdacht maakte (alweer) omdat de koker van Niels niet klopte. Maar goed, had je het niet gedaan dan was het ook niet gelukt, want Niels sloeg alle kokers over en Rick Paul de eerste. En dat was Niels koker. Enfin, dank aan de redactie dat we nog even een stilstaand shot van jou kregen te zien, euforisch achteroverhangend in de waterval nadat je beneden was aangekomen. Het netvlies werd verwend. Oh, dé oneliner van deze opdracht kwam uiteraard van onze meesterbakker, die in een eenregelige analyse zijn ervaring met het abseilen samenvatte: "dit is geen natuurlijke houding, zo boven zo'n ravijn". De arme man werd als slagroom geslagen tegen de rotsen, het was pijnlijk om te zien. Een grote dramatische scène mét regenboog. Maar wat een held. Wat een heerlijke held (Jee...weer een Suske&Wiske titel!).
Olijke observaties
Helaas was hij ook degene die, gehavend en wel, het strijdtoneel moest verlaten. Zo jammer. Zo ontzettend jammer. Maar goed. Jij zit er nog in. Da's ook wat waard.
Laat ik afsluiten met wat 'algemene beschouwingen', misschien heb jij er ook nog iets aan. Ik zag het sterrentasje/sterrenkussen van Sarah in beeld toen jullie aan tafel zaten. Betekent misschien niets, maar ik zag ook dat ze voor het eten haar ringen had afgedaan. Misschien omdat ze te 'verblindend' waren? Of slaat die titel gewoon op jou? Oh en even over die ontboezeming van jou met de test dat je de laatste tijd veel op vrouwen hebt gezeten? Misschien zelf ook even een test laten doen? (sorry, geintje...kon het niet laten). Overigens, doordat ik overal een hint in zie let ik echt overal op en krijg ik zelfs de meest nutteloze informatie mee. Laat ik die ook gewoon delen, misschien wel leuk als afsluiter: Rick Paul heeft twee putjes en een rimpeltje in zijn voorhoofd waardoor het net lijkt of er een smiley zit. Té leuk!
Tot zover, ik kan niet wachten tot volgende week. Maar eerst....één minuut stilte voor onze stoere slagroomsoes, kanjerkandidaat en abseil attractie. Ik hoop dat ze een Suske&Wiske naar hem vernoemen.
Tot volgende week, waarbij ik vooral benieuwd ben naar wat Sinan gaat doen,
groetjes, Yvette