Ruth verlaat Expeditie Robinson: ‘Cruciaal foutje achtervolgt mij nog steeds’

13-04-20, 19:00 Geschreven door John Holdorp

De 33-jarige Ruth is onderofficier in het leger, heeft 12 jaar lang op hoog niveau aan Thaiboksen gedaan en doet aan paaldansen. Haar fanatisme kwam tijdens de Expeditie goed van pas. Ze won proeven en zat lange tijd op winnaarseiland. Terug in de groep zouden de meeste andere deelnemers haar wel weg willen stemmen, tenzij het originele Belgische pact (om alle Nederlanders weg te stemmen) weer in leven werd geblazen.

Ruth verloor een proef op winnaarseiland van de zeer sterke Thomas en werd bij de eerstvolgende Eilandraad door de groep naar huis gestuurd. Als Thomas niet op winnaarseiland terecht was gekomen, had Ruth dan nog in de Expeditie gezeten? Met het vertrek van Ruth heeft in ieder geval de sterkste vrouw van Expeditie Robinson NL vs BE het Robinson-eiland verlaten. Wij leggen Ruth het vuur aan de schenen in Robinson Vragenvuur.

Hoe groot was de teleurstelling nadat je de Expeditie moest verlaten?

"Mijn teleurstelling was enorm groot. Dit is onbeschrijfelijk hoe teleurgesteld ik was dat ik de expeditie moest verlaten. Ik sta heel nuchter in het leven en ik kan normaal heel snel de dingen over mij heenzetten. Als ik een tegenslag heb, verwerkt ik die doorgaans heel snel. Maar ik had één doel en dat was winnen. Ik was mentaal en fysiek nog volledig klaar om de ‘strijd’ aan te gaan. Toen ik in het hotel aankwam en nog aan het bekomen was van mijn exit, heb ik meteen Niels geskyped en urenlang aan de telefoon gehangen met Natassia. Zij heeft mij er doorheen gepraat en doen inzien dat ik gewoon trots mag zijn op wat ik wel bereikt heb en niet wat ik niet bereikt heb."

Voel je je verraden door je Belgische medekandidaten Kevin en Thomas?

"In het spel voel ik mij zeker verraden door hun. Je maakt een afspraak en je houdt je eraan, zo dacht ik althans. In dit spel is dat natuurlijk anders dan in het echte leven. Ik ga voor mijn vrienden door het vuur, maar iedereen speelt zijn spel hier op zijn eigen manier en iedereen wil natuurlijk zo ver mogelijk komen. Als dat dan zo moet, ja dan kan ik hun dat niet kwalijk nemen. Buiten het spel komen we allemaal supergoed overeen, maar daar voel je je natuurlijk verraden."

Wat dacht je toen Koen je steeds (te) laat iets belangrijks vertelde (De zwarte stem, de gouden munt, dat hij geen stemmen meer had)?

"Ook door hem voelde ik mij in de kou gezet, maar ook hij wil zo ver mogelijk komen. Ik had dus echt niemand meer die ik kon vertrouwen. Koen heeft altijd aangegeven om als collega’s elkaar nooit in de zak te zetten. Ik zou dit dan ook nooit gedaan hebben. Beloofd is beloofd bij mij. Maar ook hij vertrouwde het zaakje niet helemaal en zweeg dus in alle talen. Hij wist ook dat ik het hem niet lang kon kwalijk nemen, omdat ik er toch zou uitgaan. Dat hij mij niets vertelde van die gouden munt vond ik heel jammer."

Tijdens het gesprek met Elroy, waarin je hem over probeerde te halen het pact van vijf te verlaten, sprak je over het ‘Robinson gevoel’, wat is voor jou dat Robinson gevoel?

"Je mag weten dat voor mij dit gesprek niet hoefde plaats te vinden. Ik had de hoop al opgegeven. Iedereen wilde mij eruit stemmen en waren hier ook heel eerlijk over geweest dat ze me er uit gingen stemmen. 'Robinson-waardig' is voor mij iemand die nog kan functioneren met minder eten en weinig middelen. Iemand die proeven wint en mentaal nog helemaal tiptop is. Iemand die zijn plan weet te trekken met de middelen die er zijn en positief is ingesteld."

Had je iets anders kunnen doen om langer in de Expeditie te kunnen blijven?

"Het enige wat ik had kunnen doen was die laatste proef winnen. Door een onnozel klein foutje won ik nét niet die proef. Ik wilde te snel zijn en legde een plusteken en minteken op de verkeerde plaats zonder na te kijken of deze goed lag. Na afloop zag ik maar al te goed dat ik mij vergist had. En dat moment achtervolgt mij nog steeds. Eén minuscuul foutje leverde mij deze exit op. Daar heb ik echt dagen van wakker gelegen."

Hoe heb je je voorbereid op de expeditie?

"Door mijn werk en interesses in het dagelijkse leven was ik goed voorbereid. Fysiek was ik volledig op peil en ik heb het vuur maken en knopen leggen nog herhaald voor mijn vertrek. Ook mentaal was ik er volledig klaar voor. Ik had geen zorgen ik wist dat het thuis allemaal goed was."

Wat was je mooiste en slechtste moment in de Expeditie?

"Het mooiste moment was dat wij die brief kregen om naar de samensmelting te gaan. Dit is zo een mijlpaal die je zeker wil bereiken. Dan staat die plots voor je neus en we hadden er allemaal veel zin in."

Wie vind je een echte Robinson? Wie is jouw favoriet en mag van jou winnen?

"Mijn favoriet was Niels. Deze man verdiende het echt om te blijven. Ik vind het echt jammer voor hem. Hij heeft zich niet kunnen bewijzen en ik ben er zeker van dat hij nog had kunnen ‘shinen’. Zijn persoonlijkheid is ook gewoon heel erg mooi. Altijd opgewekt en blij. Het blijft jammer dat Robinson ook betekend dat je eender wie, ook iemand die supergoed presteert eruit kan gestemd worden. Dit is naar mijn gevoel echt jammer."

Wie zou het volgens jou verdienen om de finale te halen?

"Ik had altijd voor ogen dat Niels, Tomas en ik het zover gingen schoppen op basis van de proeven. Helaas werkt het spel zo niet."

Met wie kon jij het beste vinden tijdens de expeditie en met wie het minste?

"Ik had een goeie band met Thomas à tot hij is overgelopen. Ik kon het ook supergoed vinden met Koen en Niels. Met Nelleke en Farah had ik de minste klik. Om dan nog maar te zwijgen aan al diegene die ik niet eens heb leren kennen. 25 dagen expeditie: Anouk en Elroy ken ik niet eens en Jorik ook maar één dag."

Als je uitgenodigd zou worden om nog een keer mee te doen, zou je dat dan doen?

"Ja! 100 procent dat ik terug zou meedoen. Ik zou het niet eens anders aanpakken. Ik was gewoon de enige in de overtuiging die gewoon met de ‘sterkste’ door wilde. Als ik een finale had gespeeld had ik dit graag tegen de ‘sterke’ gespeeld. Liever waardig winnen en waardig verliezen!"

Hoe zou je jouw deelname en de hele ervaring beschrijven? Wat zal je altijd bijblijven?

"Jammer genoeg zal de teleurstelling altijd wel een beetje blijven hangen. Maar ik heb met als doel meegedaan om te laten zien dat vrouwen bij defensie ook iets in hun mars hebben en omdat ik heel graag van fysieke uitdagingen hou, daarom was dit op mijn lijf geschreven. Ik heb met volle teugen genoten en ben heel erg dankbaar dat ik deze kans heb gekregen."