Herman verlaat Expeditie Robinson: ‘Ik had het enorm naar mijn zin’

07-04-20, 20:00 Geschreven door John Holdorp Laatste update: 07-04-20, 20:17

De 48-jarige uroloog Herman met zijn kenmerkende brilletje was de oudste kandidaat van Expeditie Robinson NL vs BE. De altijd bezige Herman bouwde rattenvallen en was altijd op zoek naar eten. Dit heeft zoveel indruk gemaakt op zijn medekandidaten dat zowel Niels als Nelleke hem eerder in ons Vragenvuur betitelden als echte Robinson.

Herman genoot met volle teugen en deed gewoon zijn ding. Vanaf de eerste aflevering was Herman de favoriet van onze Robinson-columnist John. Herman was back to basics, het draaide echt om datgene waar het bij Robinson Crusoe in de boeken ook om draaide: overleven! Wij leggen Herman het vuur aan de schenen in Robinson Vragenvuur.

Hoe groot was de teleurstelling nadat je de Expeditie moest verlaten?

"De teleurstelling was enorm! Het is heel raar, maar na drie weken op die eilanden wordt dat echt je leven. Als dan besloten wordt dat jij de volgende bent die zal moeten vertrekken en je hebt het daar enorm naar de zin, dan voelt dat alsof iets van je afgepakt wordt. En geloof me, ik had het daar enorm naar mijn zin!"

Was jouw Expeditie anders gelopen als je die zwarte stem niet had gekregen?

"Daar dacht ik nog van wel, maar als ik nu de aflevering terugkijk denk ik dat ik mazzel heb gehad dat er niet veel eerder door ‘De Big 5’ eruit gestemd ben. Ze hebben mij een paar keer heel handig als beoogt target kunnen gebruiken om zo iemand anders (tactischer, sterker of vervelender dan ik) anders vrij gemakkelijk weg te stemmen."

Had je iets anders kunnen doen om langer in de Expeditie te kunnen blijven?

"Ik had met Nelleke al mijn stemmen op Elroy moeten zetten. Ik had dat het liefste op Jorik gedaan, maar die had net immuniteit en een gouden stem gewonnen. Elroy en Nelleke hadden dan allebei 10 stemmen gehad en dan was er of niemand uitgegaan of er had een duel tussen die twee gespeeld moeten worden. Ik had Elroy niet snel een duel zien winnen van Nelleke. Natuurlijk had ik dan geen stemmen meer gehad, maar ik had dan zeker niet minder lang in de Expeditie gezeten en misschien hadden we dan de bisonkit-bond tussen ‘De 5’ wat kunnen los wrikken. Koen lijkt het zonder stemmen ook nog prima te doen."

Wie vind je een echte Robinson? Wie is jouw favoriet en mag van jou winnen?

"Nelleke, Ruth en Dennis zijn voor mij echte Robinson-kandidaten: enorm veel energie, sterk, goede jager, verzamelaars en ze hebben niet alleen bewezen dat ze prima alleen op een eiland kunnen overleven, maar ik heb ook echt gezien en gemerkt dat ze van deze aspecten ook enorm konden genieten. Ik weet dat er sinds de deelname van Fatima Moreira de Melo heel openlijk tactisch gespeeld wordt en de grootste tacticus goede kans maakt om te winnen. Maar dit is echt niet mijn beeld van een Robinson. Met een groep afspreken op wie te stemmen om zoals groep overeind te blijven kan ook gewoon gespeeld worden op een camping in Lutjebroek. In een van de afleveringen is door de tactici onderling zelfs besloten om expres een proef te verliezen om zo de kans te krijgen om een eiland genoot naar huis te stemmen. Ik zou het super vinden als Ruth het voor elkaar krijgt om in de finale te komen. Als haar dat gegeven is heb ik medelijden met haar mede finalisten. Ik zou het ook bijzonder grappig vinden als Koen de finale haalt en dan vriend en vijand verbaast door deze per ongeluk te winnen."

Zowel Nelleke als Niels hebben in onze interview reeks Robinson Vragenvuur jouw naam genoemd als hun favoriete Robinson, hoe vind je dat?

"Natuurlijk vond dat heel leuk om te horen. Ik denk dat ze dan bedoelen dat ik het overleven en genieten daar wel onder de knie gekregen heb. Ik ben ook heel blij dat mijn vrienden, familie en collega’s allemaal hebben gezien dat ik het enorm naar mijn zin heb gehad daar, dat die indruk vooral is blijven hangen doet mij goed."

Met wie kon jij het beste vinden tijdens de Expeditie, en met wie het minst?

"Dat was Dennis. Wel grappig dat ik als oudste van de groep de beste klik had met Dennis, op Farah na de jongste van de groep. Hij was echt één brok bruisende energie, ook een echte rommelaar en verzamelaar. Ik had met hem heel graag nog langer op de rotsen naar eten gezocht of strategieën verzonnen om het nog beter voor elkaar te krijgen. Wij waren het ook die, met hulp van de stevige billen van Jorik het vuur hebben gemaakt op ons eerste eiland. Ik vond het heel erg jammer dat hij samen met Natassia moest verhuizen naar het Belgische kamp. Na de samensmelting heb ik Nelleke pas als eilandgenoot leren kennen. Haar expeditie was enorm zuur begonnen doordat zij met een naar verhouding veel langere rug veel dieper zat ingegraven met haar benen dan onze wat kortere en steviger eiland genoten. Ze moest worden uitgegraven door de productie, want ze kwam er gewoon echt niet uit en kreeg zoveel straftijd dat het voor haar onmogelijk was om Aisha nog in te halen. En anders had ze nu nog ingegraven gezeten. Na de samensmelting heb ik haar als maatje en echt als strijder leren kennen die heeft gevochten voor iedere kans om langer te mogen blijven. Minste klik had ik uiteindelijk met Jorik, al heel snel kreeg ik het gevoel dat hij mij liever zag vertrekken. Dat heeft ervoor gezorgd dat ik me niet echt thuis of op mijn gemak voelde in de groep war hij duidelijk onderdeel van was. Maakte wel dat ik besloot om zo min mogelijk energie aan tactiek en complotten te verspelen en zo maximaal mogelijk van mijn dagen op de eilanden heb proberen te genieten."

Wat was je mooiste en slechtste moment in de Expeditie?

"Het mooiste moment is lastig kiezen, ik heb zoveel momenten gehad waar ik enorm van genoten heb, maar als ik dan toch één moment moet kiezen, dan is dat het moment waarop Dennis en ik elkaar in de armen vliegen als we vuur hebben weten te maken. Het slechtste moment was de val van de kooi om mijn rechtervoet, die heeft me flink parten gespeeld. Ik heb heel waarschijnlijk een middenvoetsbeentje gebroken en de wond op de voet is flink gaan ontsteken. Hierdoor kon ik niet net als de rest veel het water in (ging eigenlijk alleen om oesters te plukken) en kon ik op blote voeten bijna niet lopen. Proeven op stevige schoenen gingen prima, op blote voeten waren proeven erg pijnlijk."

Hoe heb je jezelf voorbereid op de expeditie?

"Ik heb mij niet bijzonder voorbereid op de Expeditie. Ik was van plan extra zwemlessen te nemen, veel te sporten, mij voor te bereiden met filmpjes over survivaltechnieken enzovoort, maar daar is behalve op het inlezen en het kijken van YouTube-filmpjes helemaal niets van gekomen. Ik was veel te druk met zaken thuis regelen en op het werk."

Hebben we de echte Herman gezien in de uitzendingen?

"De echte Herman woont natuurlijk niet op een eiland met voor hem onbekende mensen, maar zoals ik mij thuis altijd enorm kan vermaken met een beetje rommelen en knutselen, zo ben ik ook duidelijk in beeld geweest tijdens de uitzendingen. Ik ben ook een heel gelukkig mens. Ik krijg ook van veel mensen terug dat ze juist dat in de afleveringen hebben teruggezien. Daarnaast ben ik stronteigenwijs en daarmee zeker ook soms heel irritant. Dat aspect is ook, zeker de laatste aflevering, aan bod gekomen. Zo snel als ik wist dat ik vertrekken moest heb ik met heel veel plezier mango’s gestolen en verstopt, de houtvoorraad wat verkleind met een nachtelijk kampvuur en rode vruchten meegenomen. Ik heb ook wat geprobeerd met het visnet (dat werd tot dat moment echt niet gebruikt en leek me een prachtig cadeau voor mijn jongste zoontje) en de pollepel (die dacht ik gevonden te hebben maar daarvoor heb ik Kevin echt mijn excuses moeten aanbieden). Ik heb me nog ingehouden door niet met de meel en de rijst te rotzooien. Maar ik had echt geen zin om als mak schaapje mij naar de slachtbank te laten geleiden."

Hoe heeft jouw omgeving gereageerd op de uitzendingen en jouw deelname?

"Ik heb echt alleen maar positieve reacties gekregen. Veel mensen waren verrast dat ik het er echt zo leuk heb gehad zoals ik eigenlijk van tevoren gehoopt en verwacht had. Collega’s vonden het ook knap van mijn eilandgenoten dat zij het maar liefst 23 dagen aaneen met mij uitgehouden hebben en iedereen wil weten of ik nog een pollepel over heb. Ik had er net voor de Eilandraad nog een stuk of wat uit een palmblad gehakt en gesneden."

Je bent actief op Twitter. Hoe vond je het om alle reacties te lezen?

"Op Twitter vond ik het erg gezellig, daar liggen anderen meer onder vuur dan ik. Ik ben daar al jaren actief. Het is misschien inmiddels een wat ouderwets medium, maar het is echt een plek waar je, als je dat wil, heel gemakkelijk in contact kunt komen met mensen die buiten je eigen bubbel leven. Op Instagram is duidelijk een wat gemêleerdere mening over mij terug te lezen, met veel meer mensen die mijn rooftocht aan het eind van mijn deelname maar belachelijk vonden. Als ik dan uitleg dat het in ieder geval een originele aftocht was die de achterblijvers de kans bood om nog meer van hun survivalkunsten te laten zien, hoor ik vaak niets meer terug."

Als je uitgenodigd zou worden om nog een keer mee te doen, zou je dat dan doen?

"Ik zou niet nog een keer mee willen doen. Ik heb het echt ervaren en daarmee is de zin om nog eens met onbekende mensen, tv-camera’s en een redactie die bepaalt wat uitgezonden wordt wel verdwenen. Ik deed niet mee om het spel te winnen, want dan zou ik wellicht nog een keer mee willen doen. Ik deed echt mee om te ervaren wat het is om geen agenda te hebben, geen verplichtingen behalve jezelf in leven te houden en proberen te genieten en te leven met het ritme van de natuur. Dat heb ik echt meer dan drie weken mogen beleven."

Hoe serieus zijn de plannen om de Expeditie nog eens over te doen met je gezin?

"Ik zou die ervaring wel graag een keer opnieuw beleven, maar dan met iemand of meerdere personen waar ik een goede band mee heb, zodat je deze ervaring ook echt en heel direct kunt delen. Ik merk dat ik het lastig vind om uit te leggen wat ik precies heb meegemaakt aan mijn vrouw, kinderen en vrienden. Terwijl ik, als ik praat met Dennis, aan een half woord genoeg heb om hem duidelijk te maken wat ik bedoel als het over de expeditie gaat. Als mijn kinderen wat ouder zijn en ik nog niet te oud, dan zou ik heel graag een keer met hen op een vlot of per kano een tocht over één van de grote rivieren in Suriname maken. Het idee om komende zomer terug te gaan naar de Filipijnen staat door het coronavirus op losse schroeven, maar als we weg kunnen dan gaan mijn kinderen en ik 7 dagen overleven op het strand voor een huisje op Palawan."

Hoe zou je jouw deelname en de hele ervaring beschrijven? Wat zal je altijd bijblijven?

"Onvergetelijk! Ik ben enorm dankbaar dat ik dit heb mee mogen maken. Ik wil de programmamakers bedanken. Ik heb wel 5 keer geprobeerd om mee te mogen doen aan dit programma. Als sinds de eerste afleveringen heb ik geroepen hier ooit aan mee te willen doen. Dat het er dan nu toch een keer van gekomen is vind ik nog steeds heel erg bijzonder. Maar het meest dankbaar ben ik mijn thuisfront. Mijn vrouw en kinderen hebben mij enorm geholpen met de voorbereiding, bij het maken van een selectiefilmpje, maar natuurlijk ook voor het reilen en zijlen rond ons huis tijdens mijn afwezigheid. Door de heerlijke thuissituatie heb ik mij op het eiland ook helemaal geen zorgen hoeven maken over of alles thuis wel goed zou zijn. Ik heb heel veel aan thuis gedacht, maar dat waren altijd hele gelukkig momenten, vaak op momenten dat je iets mee maakte waarvan je dacht ‘dat zou Roos, Okke, Mees of Lilian ook moeten kunnen zien’. Wat mij hopelijk altijd bij zal blijven is de wetenschap dat hoe fantastisch luxe en rijk wij leven in Nederland. Ik kan ook met heel weinig intens gelukkig zijn."

Expeditie Robinson NL vs BE is te zien op Videoland.