Vader en zoon Schneider in NOS documentaire ‘De oorlog van Eric Schneider’
Geschreven door Pieter JongsmaActeur Eric Schneider (1934) was acht jaar oud toen de Japanners Nederlands-Indië letterlijk binnen fietsten. Hij werd met zijn moeder en broertjes in een Jappenkamp gevangen gezet. Drie jaar later was de oorlog afgelopen. Nu, na zeventig jaar, is Eric Schneider bereid om voor het eerst de ‘reis’ door het verleden aan te gaan.
In de documentaire ‘De oorlog van Eric Schneider’ gaan zijn zoons Beau, ook acteur en bekend van GTST, en Olivier naar Indonesië. Aan de hand van de beelden van die reis praten ze met hun vader over zijn herinneringen, in de hoop erachter te komen wat die periode voor hem heeft betekend.
Beau en Olivier willen aanvankelijk samen met hun vader teruggaan naar Indonesië, maar voor Eric is deze reis fysiek te zwaar en emotioneel te confronterend. Uiteindelijk besluit hij om niet mee te gaan. De reis van de broers begint daarom bij hun vader thuis in Scheveningen, waar ze samen foto’s bekijken uit de tijd dat hij in Indonesië woonde. Bewapend met de verhalen van hun vader en een groot aantal foto’s reizen de jongens in zijn voetsporen naar Indonesië om zich een beeld te vormen van Eric Schneiders jeugd.
Ze gaan onder meer terug naar het (vrouwen)kamp Tjihapit, waar hun vader als kleine jongen met meer dan 10.000 vrouwen opgesloten zat. Ze bezoeken ook het kerkje waar hun grootmoeder tijdens de oorlog optrad - samen met een vriendin vormde ze in Tjihapit het cabaret-duo ‘Tholen en Van Lier’. De broers horen er voor het eerst een zeldzame opname van hun oma. Ze zingt daar een oud kamplied. Met de filmopnames van hun bezoek aan Indonesië reizen de jongens vervolgens naar Frankrijk, waar Eric een deel van het jaar woont. Samen bekijken ze de beelden die voor de familie Schneider zo belangrijk zijn geweest.
Dit jaar herdachten we op 5 mei 70 jaar bevrijding van Nederland. Maar in voormalig Nederlands-Indië duurt de oorlog dan nog voort. Pas op 15 augustus komt er echt een einde aan de Tweede Wereldoorlog als Japan capituleert.
Eric Schneider tijdens het interview in Scheveningen:
“Een oorlog dat is zoiets ingrijpends, ook al ben je zes als hij uitbreekt of acht als hij uitbreekt het blijft je eigenlijk je hele leven bij. Toch. Niet iedere dag. Maar de oorlog zit in je.”
Beau Schneider tijdens het bezoek aan het voormalig kamp Adek in Jakarta:
“Wat hij niet wilde vertellen of niet kon vertellen heb ik hier kunnen zien en kunnen meemaken en dat vind ik wel, dat vind ik heel prettig. Als ik zo’n Emmahofje binnenloop, dan voel ik iets. Wat het is weet ik niet, maar ik voel een kippenvel, of iets zwaars, niet vervelend hoor, maar dan klikken er toch twee puzzelstukjes in elkaar en ik denk dat ik daarvoor gekomen ben, voor die herkenning.”
Olivier Schneider in het voormalig kamp Tjihapit in Bandung:
“Ik was ook wel een gevoelig kind, we lijken ook wel op elkaar, dat is ook precies wat Eric soms lastig vond aan mij, dat ik dan heel veel dingen eng vond of moeilijk, of dingen niet wilde en dan was Eric toch wel van, ‘je moet het gewoon doen’ want dat moest hij zelf ook.“
De documentaire wordt uitgezonden op zaterdag 15 augustus om 22.35 uur op NPO 2.