Ondergrondse post: briefje aan Stine

17-02-18, 22:47 Geschreven door Yvette Neuschwanger

[caption id="attachment_50476" align="alignleft" width="300"] Bron foto: Michel Schnater[/caption]

"Spreiden is in deze fase van het spel geen optie". Ik hoor het je zeggen Stine en ik ben het er zo mee eens. Althans, ik was het er mee eens. Dat was voordat jij een rood scherm kreeg en het spel vanavond moest verlaten. Waardoor ik (en met mij 80% van Nederland) nu dus al mijn punten heb verspeeld in de app.

En ja, natuurlijk baal ik daar van, maar ik ben ook blij dat het dit seizoen dus niet 'zo overduidelijk' was als dat ik dacht dat het was (vraag me wel af of je echt zo naïef bent of opzettelijk hebt lopen mollen, maar dat horen we later in de terugblikuitzending wel). En om heel eerlijk te zijn heb ik nu werkelijk geen idee wie het dan wel is.

Na de allereerste aflevering was ik ervan overtuigd dat óf Simone óf Olcay de mol zou zijn, vanwege hun beginlocatie (lees hier maar terug). Olcay heb ik al gauw als verdachte laten varen, maar Simone blijft de stille Willie op de achtergrond die je in de gaten moet blijven houden. Ook Ruben heeft heel veel schijn en talloze hints tegen en Jan, ja onze bloedfanatieke Jan, vertrouw ik eigenlijk HELEMAAL voor geen meter. Kortom, ik weet het even niet meer. En dat maakt dit seizoen (dat op het begin na toch vooral wat tegenvalt) toch net wat geslaagder dan ik wil toegeven. Als ik nu zou moeten gokken, dan zou ik voor Jan gaan, vooral na vanavond. Speaking of....zullen we samen even terugblikken op jouw laatste aflevering?

Out of control...

Art nam jullie voor de eerste opdracht ALWEER mee naar een oud sanatorium. Veelzeggend vond ik. In dit prachtige, oude en vervallen gebouw waren vijf opdrachten verstopt. Er was één 'control room' waar iedereen een persoonlijke klok had staan met 3 minuten op de teller. Een klok die je zelf steeds weer opnieuw (binnen de tijd dan) kon resetten. Kortom, je had in principe onbeperkt de tijd om opdrachten te vinden en uit te voeren, zolang je klok maar niet op nul kwam te staan. Onbeperkt stond in dit geval voor 21 minuten, want zolang kregen jullie als groep voor deze uitdaging. Onnodig om vooraf een strategie te bedenken vond jij zelf. Of, zoals je het prachtig verwoordde: "dit is meer building the plane while flying it". Met de groep werd één vaste waarde afgesproken: Olcay, onze controller, zou in de control room blijven om de klokken in de gaten te houden. Een duidelijke instructie, die iedereen begreep. Behalve Olcay zelf dan.

Want jullie hadden nog niet koud je kont gekeerd of ze vloog zelf ook de kamer uit, op zoek naar opdrachten. Waarna ze door de hele groep werd teruggefloten, wat ze -al mopperend- toch maar deed. Dit was niet haar idee van 'in control' zijn, zo liet ze duidelijk blijken. Toch was het een super goede move om één iemand op die cruciale plek te laten staan: een perfect staaltje timemanagement, zo bleek. De opdrachten waren ook niet al te moeilijk, tenminste....als je de envelop met uitleg vond. DIE BOVEN OP DE TON LAG STINE !! Ik denk dat een blindengeleidehond de envelop nog eerder had gevonden dan jij en Ruben, maar goed. Het doel bij jullie opdracht was geld tellen wat door buizen heen zichtbaar was. Appeltje, eitje, alleen Ruben vergat het mingeld er vanaf te trekken. Gelukkig begreep jij de opdracht beter, alleen ben jij dan weer niet zo goed in hoofdrekenen. Deze opdracht mislukte, evenals de opdracht waarbij Simone en Jan lampen moesten indraaien zodat er een bedrag zichtbaar was. Terwijl Simone de code op de lampen aan het ontcijferen was (zij ziet, net als ik overal hints in), begon Jan alvast met draaien. Na 45 lampjes kwamen ze er achter dat als de lampjes op de goede plek werden ingedraaid, ze gingen branden. Iets te laat deze ontdekking, ook deze opdracht lukte niet.

Wat wel lukte? In het grootste pasfotohokje ooit een groepsfoto maken. Iets wat dankzij jou wel twee keer over moest, maar hé, je bent de mol niet dus ik kan hier nu achteraf verder niet zoveel mee. Ook de opdracht met de lamp en de drie drukknoppen werd volbracht, evenals het onderdeel 'verlengsnoeren op maat'. Toch weer € 750 voor de pot verdiend, goed gedaan! Leuk voor jou nog even om te weten Stine, na afloop confronteerde Olcay Ruben met het feit dat zij denkt dat hij de mol is. Hij verblikte of verbloosde geen enkel moment, maar probeerde wel nog even Jan zwart te maken. Is bij mij goed gelukt overigens.

Verven & werven

Goed. Op naar één van de leukste opdrachten tot nu toe en die vond plaats in Koetaisi. Je weet wel, die Georgische plaats met die hysterische fonteinen (maar echt, wat was dat dan voor kitscherige verzameling miniatuur waterorgels?) In Nederland kennen we NL Doet, in Georgië beter bekend als verven&werven. Er moest namelijk een brug worden geverfd in maagdelijk wit en voor elke meter zouden jullie € 10 ontvangen. En oh ja, er moest wel doorgewerkt worden want om half 7 zou de burgemeester de brug officieel komen openen. Te leuk. Democratisch werd besloten dat Olcay en Jan vrijwilligers gingen werven, terwijl jullie alvast begonnen met verven. En met democratisch bedoel ik democratie á la Olcay hè. Je kunt wel je vinger opsteken maar zij beslist. Gelukkig kon je op de brug zelf ook nog genoeg mensen werven, daar waren eigenlijk niet eens drank en hapjes voor nodig. Toch gingen Jan en Olcay eerst voor de boodschappen om mensen te lijmen...het leverde leuke beelden op. Van Jan die zijn liefde verklaarde aan Maja, tot aan Olcay die een tikje op de bips kreeg van een oudere man. En oh ja, de saxofonist die spontaan 'on the bridge' ging spelen, terwijl jouw medekandidaten geen nummer maar echt een locatie daarmee bedoelden. Hilarisch.

Enfin, jullie kregen ongeveer heel Koetaisi aan het schilderen, waarbij er volgens mij ongeveer 2,37 liter verf in het water terecht is gekomen. Exacte metingen krijg ik nog door van Greenpeace. Maar ach het mocht de pret niet drukken. Rond half 7 kwam een trotse burgemeester de brug openen. En precies op het moment dat hij het lintje doorknipte, kreeg Ruben eindelijk zijn blik verf open. Oké, ik overdrijf misschien een beetje, maar heel veel tijd zat er niet tussen. Dat gezegd hebbende, viel me bij deze opdracht nog iets anders op, aan het begin. Toen jullie met elkaar aan het overleggen waren wie er zouden gaan verven en wie gaan (z)werven, dook er een hond op in het plaatje. En nu weet ik niet of het oud Georgisch gebruik is om honden -net als wij in Nederland met de koeien doen- te labelen, maar ik vond het een heel gek gezicht. Zo'n kwispelende viervoeter met zo'n stuk geel plastic in zijn oor. Net als dat ik later in het programma ergens een geit zag met een bel. Niet dat dat nou zo raar is, maar die hing aan één van zijn hoorns. Best vreemd toch? Zou het een hint kunnen zijn naar Jan misschien? Die presenteerde toch ooit de 'Verknipte Dieren Test'? Nou ja, maar niet te lang bij stilstaan....

[caption id="attachment_51877" align="aligncenter" width="300"] Kijk het vooral even terug, het is echt een raar gezicht...[/caption]

Schijn werpen

Veel tijd om hierover na te denken is er niet, want er is werk aan de winkel! Jullie moesten namelijk pakketjes gaan sorteren en bezorgen op de meest lelijke trein die ik ooit heb gezien. Zelfs Thomas ziet er betrouwbaarder uit, maar goed, wie ben ik? Het klonk simpel: de groene pakketjes moesten in de groene gemarkeerde wagon, de blauwe in de blauwe en de gele....juist. De rode pakketjes daarentegen, moesten bezorgd worden op de juiste stations. Ieder verkeerd bezorgd pakje kostte € 500 uit de pot. En mocht het jullie lukken de andere pakjes juist te sorteren, dan zou dat € 1500 opleveren. Ik heb vol bewondering gekeken hoe jullie individueel te werk gingen bij deze opdracht Stine. Jij en Ruben waren gebombardeerd tot 'doorgeefluikjes' tussen de wagons en de rest werd op één kleur gezet. En ja, Olcay roept dan misschien af en toe iets te hard dat ze een organisatietalentje is, maar haar wagon lag er wel spik en span bij in vergelijking met de rest. Simone deed nog een soort poging tot maar Jan....laat ik het zo zeggen, ik zou hem niet aannemen als ik PostNL was. Hij gooide werkelijk alle pakketjes die niet blauw waren (en dus niet in zijn wagon thuishoorden) richting de deur. Waardoor het leek alsof jij niet snel genoeg werkte, want de boel stapelde zich op.

WAARDOOR DUS NIEMAND MEER DE WAGON IN KON KIJKEN STINE!! Hoe slim is dat van Jan? Het was net alsof hij vol overgave met de opdracht bezig was, maar in werkelijkheid was het gewoon 'schijn werpen' wat hij deed (hé...was dat niet de titel van deze aflevering?) Die twee pakketjes, die nooit op een station zijn aangekomen? Ik denk zomaar dat Jan daar voor gezorgd heeft. Jij sprak dan misschien van een miraculeuze mollenstreek, maar ik denk dat hij gewoon de pakketjes (die aanzienlijk kleiner waren dan de rest) in andere dozen heeft gedaan. Waardoor niemand ze bij de tussentijdse controles heeft opgemerkt en jullie er dus van overtuigd waren dat alles netjes was bezorgd. Alleen Ruben was nog een soort van achterdochtig, want hij vond het wel een heel vreemd aantal....maar ja, achteraf is het makkelijk praten wellicht.

Ja die Jan, ik denk zomaar dat we die in de gaten moeten houden. Al heb ik na vanavond totaal geen recht van spreken meer nu jij er uit ligt. Het is jammer dat je gaat, maar nu ik weet dat je echt een kandidaat was en geen mol, is het eigenlijk nog een wonder dat je zover hebt weten te komen. Ga lekker thuis mediteren, terwijl wij de rest van het seizoen afkijken. Jij weet toch al wie de mol is, zo beweerde je op het einde.

Te laat alleen vrees ik.

Dag lieve Stine,

groet Yvette