Ondergrondse post: briefje aan Ruben

Ondergrondse post: briefje aan Ruben

Geschreven door Yvette Neuschwanger

[caption id="attachment_51377" align="alignleft" width="300"] Fotocredits: Michel Schnater[/caption]

Hé die Ruben,

Mijn één-na-laatste briefje MOEST natuurlijk wel naar jou gaan hè....want alles lijkt nu om jou te draaien. Of jij bent inderdaad de mol dit seizoen, of je bent de grote winnaar. Ik gok zelf op het laatste, maar daar kom ik straks nog wel op terug. Eerst nog even genieten van het feit dat er nu heel veel mensen zich nét zo voelen als dat ik vorige week deed. Want naast Stine, was ook Simone een grote verdachte....er staan heel veel mensen in heel veel poules op nul puntjes. En dat doet me deugd. Niet dat ik zo gemeen ben ingesteld hoor, maar dan zat ik er in ieder geval niet in mijn eentje zo ontzettend naast.

Na het vertrek van Stine vorige week heb ik mijn pijlen vooral op Jan gezet en dus hield ik hem deze week nog eens extra in de gaten. Net als jij, begrijp ik nu. Zullen we samen nog even terugblikken op de aflevering van deze week?

Muzikale mix & match

We begonnen in het stadje Borjomi, dat bekend stond om zijn heilzame mineraalwater. Van die info waarvan ik nu nog niet weet wat ik er mee moet, maar dit terzijde. Vooral omdat jullie direct werden doorgeleid naar een andere locatie, Vardzia. Voor de één een grottenstad van lang geleden die de bevolking moest beschermen tegen de Mongolen, voor mij eigenlijk niets meer dan een poreus rotswandje. Maar dan wel op een bloedmooie locatie. Helaas voor jullie waren hier tegelijkertijd twee Oadbussen met koren gearriveerd voor de opnames van Korenslag. Art sprak over een polyfonisch zangoptreden, wat eigenlijk gewoon een heel moeilijk woord is voor georganiseerd door elkaar heen zingen. Enfin, lang verhaal kort, jullie moesten een soort memorie gaan spelen met liedjes.

Olcay viel direct al in katzwijm voor het eerste koor dat jullie tegenkwamen. Mannen in zwarte uniformen, compleet met dolk en kogeldecoratie, die optimaal gebruik maakten van de akoestiek. Jan trok haar mee naar koor nummer twee, dat tot haar grote teleurstelling toch vooral uit kinderen bestond. En ja, die zingen inderdaad iets minder mooi (dat zei ze echt heel netjes). Moet voor jou als zanger trouwens wel een unieke ervaring zijn geweest, deze opdracht. In een dusdanig indrukwekkend decor dit soort imposante liederen te mogen horen. Al waren het natuurlijk niet echt meezingers. Maar goed, jullie wisten de verschillende melodieën goed te matchen en verdienden daarmee € 750 voor de pot. Chapeau!

Ik wil verder niet teveel ingaan op jouw onderonsje met Simone (heb je haar op dat moment een oor aangenaaid of was je echt hulpvaardig?) al viel het me op dat je heel raar met je vuist op de onderkant van je elleboog aan het beuken was. Zenuwen? Of een hint om aan te geven dat je het toch stiekem achter de ellebogen hebt? Ik weet het allemaal niet meer.

Car-aoke

Op naar de volgende opdracht en ook dat was weer een kolfje naar jouw hand. Toch? Wederom een muzikale uitdaging! Jullie zaten in vier afzonderlijke auto's en moesten elke tien liedjes uitbeelden die door de anderen geraden moesten worden. Plus nog een bonusnummer. Dat klonk eenvoudig, maar dat was voordat de brandweermannen hun slang uitrolden en begonnen met hozen. Toen werd het plots meer een gevalletje mimen in de wasstraat. Waar sommigen (lees: Jan en Olcay) heel goed in waren en anderen (ik noem geen namen) echt geen kaas van hadden gegeten. Al moet ik zeggen dat ik jouw versie van 'No woman, no cry' perfect vond uitgevoerd. Nu stond er op jouw playlist nog het Wilhelmus en verder alleen maar kutmuziek en tja, dat laat zich niet uitbeelden. Al leek het erop dat Olcay dat wel aan het doen was, zo vaak greep ze naar haar kruis in een poging Michael Jackson te mimen. Had ze nu maar meteen haar vingerpoppetje laten moonwalken, had een hoop tijd gescheeld.

Ik vond het een hilarische opdracht om naar te kijken moet ik zeggen. Van het 'I ripped your picture' tot aan de pose van Simone bij de Beastie Boys. Deed me enorm aan die ene scène van jouw naamgenoot bij de Lama's denken. (kijk het maar terug, dan begrijp je misschien wat ik bedoel). Was het trouwens toeval dat één van de bonusnummers 'the Pianoman' was? Of was het een hint naar jou? Ben je dan toch de mol? Hoe dan ook, je bracht weinig tot geen geld in het laatje bij deze opdracht, alle eer was voor Jan en Olcay die naast enorm veel lol ook enorm veel liedjes hadden geraden. Hoppekee...€ 700 in de pot.

Over behaarde satéprikkers en ingebouwde verrekijkers

Jan en Olcay hadden ook nog even een onderonsje, die wilden namelijk heel graag samen naar de finale en daarom bespraken ze heel kort hun tactiek. Olcay dacht hierbij nog aan het uitwisselen van informatie, maar Jan leek het een beter idee als Olcay bij de volgende opdracht een beetje zou gaan mollen. Mocht Jan de mol zijn, dan vind ik dit een even brutaal als briljant verzoek. Lekker iemand anders het werk laten doen, slim!

Voor die volgende opdracht mochten jullie eindelijk het water op. Olcay kon niet wachten! Jullie gingen met zijn viertjes het EK raften nog eens dunnetjes overdoen. Hetzelfde parcours, alleen met dan nog wat opdrachten tussendoor. Best een heftige opdracht, maar daarom kregen jullie ook een coach mee aan boord: David. Jij maakte je nogal zorgen over jouw verschijning in een wetsuit versus het lijf van Jan in zo'n zelfde pak. Ik kan je geruststellen Ruben. NIEMAND ziet er goed uit in nauwsluitend neopreen. Oké Olcay dan, maar die is zelfs prachtig in een KOMO-zak volgens mij. Naast een wetsuit kregen jullie ook allemaal een helm met jullie naam erop. Dat is makkelijker bij eventuele identificatie, mocht het misgaan moet de redactie gedacht hebben.

In het eerste gedeelte van het parcours kregen jullie te lezen dat er kokers met geld verzameld moesten worden, maar dat er ook kokers met mingeld tussen zouden hangen. Jan kon de borden met info vanaf 10 kilometer afstand al lezen, dat kwam volgens Simone omdat hij een ingebouwde verrekijker had. Tja, dat zie je natuurlijk goed door zo'n wetsuit heen. Kan die jongen ook niks aan doen. Goed. In het tweede gedeelte werd duidelijk waar de geldkokers zich bevonden. Er werd telkens één van jullie namen gecombineerd met een vlag en een kleur. In het derde gedeelte hingen dezelfde vlaggen en was het dus zaak dat de juiste persoon de juiste kleur koker zou pakken.

Simone pakte haar koker, maar Jan kwam een paar centimeter te kort voor die van hem. En dus nam hij een snoekduik in het water. De één noemt dat een actie van een fanatieke kandidaat, ik vond het zelf een doordachte tijdrekken-en-verwarring-zaaiende actie van een mol. Enfin, het feit dat het jou niet lukte om überhaupt een koker te pakken helpt dan ook niet echt mee om jou van het verdachtenlijstje te strepen. Evenals Olcay die gewoon lekker twee kokers tegelijk greep. Dankzij David-mij-maak-je-niet-gekman werd Jan met speels gemak weer binnenboord gesleept. Je zou bijna denken dat ze dit eerder al geoefend hadden. Oh trouwens, terwijl jullie aan het kloten waren met de peddels, de kokers, de vlaggen en de kleuren, heb ik vooral intens meegeleefd met de cameraman die ook mee aan boord was en op zijn rug in de 'voorplecht' van de boot lag. Die man moet echt doodangsten hebben uitgestaan. Ik zeg: een extra gratificatie voor deze held.

En een kleine gratificatie voor jullie, want er was naast drie kokers aan mingeld (hoe dan??) ook geld gepakt tijdens deze opdracht. Want er waren toch ook twee kokers goed gepakt en dat leverde toch een extraatje op. Al met al werd er € 850 verdiend voor de pot.

En toen was daar aan het eind van deze (eindelijk weer eens een leuke!) aflevering weer die vermaledijde test en executie. Drie man sterk zit vol op jou Ruben. En jij zit op Jan. Het feit dat Simone er nu uit is kan dus twee dingen betekenen: zij heeft van de drie kandidaten die jou verdenken de minste vragen goed beantwoord óf jij zit op het goede spoor en Olcay heeft gewoon mazzel dat ze er nog in zit. En natuurlijk is er nog een derde scenario, waar ik niet eens aan wil denken. Want stel je toch eens voor dat Olcay de mol is? Ik denk dat ik dan echt niet meer bijkom volgende week. We gaan het zien. Succes met de laatste loodjes in ieder geval!

groet Yvette

PS: zou je misschien aan Art willen doorgeven dat Georgië echt by far één van de mooiste locaties tot nu toe is, maar dat hij maar beter niet meer kan gaan shoppen hier? Want dat donkergroene blouseje met die rare knoopjessluiting bij de kraag...ik word er niet wild van. Ach, misschien maar beter ook.