Special Forces VIPS: Pijnlijke missies en tranen
Geschreven door Laatste update:Mooiboy Dave schiet bij het horen van de missie totaal in de stress.Hij begint te blaten “No fucking…nee, nee, nee. O houd op met me alsjeblieft! O wat erg, wat een kutdag! Ik krijg een optater in m’n lijer. Ik schijt zo in m’n broek.” Kortom paniek bij Dave. Het scheelt niet veel maar de kijker ziet zowat de bruine smurrie uit zijn broekspijpen lopen. Operator Erik is er wel een beetje klaar mee en snauwt Dave toe “of je doet het gewoon, of je houdt lekker je muil dicht.”
In een grot springen van zo’n 40 meter diep, slechts gezekerd aan een touw. Je moet het maar durven. Alle deelnemers hebben de sprong, letterlijk, gewaagd. Vermoedelijk zal Alkan aflevering 3 met gemengde gevoelens terug kijken. Tijdens de sprong maakte hij een fout waardoor zijn rug hard achterover klapte. Het was al enorm pijnlijk om te zien, laat staan om het zelf te voelen. Bij deze een ‘shout out’ naar Alkan om hem van harte beterschap te wensen met zijn rug. Hopelijk heeft hij een goede zorgverzekering. De fysiotherapeut van Alkan heeft in ieder geval komende tijd voldoende werk.
De knie van Tim
O voor ik het vergeet. In de ochtend was er nog een leuk gesprekje tussen Tim en Bas. Tim had au. Of eigenlijk toch weer niet. Hier volgt het uitermate boeiende gesprek tussen onze Newkids Tim en Special Forces operator Bas.
Tim: “Mijn linkerknie is prima, maar er zit iets. Ik weet niet wat het is. Als ik opwarm zal het wel weggaan. Ik maak me er geen zorgen over maar ik moet het wel even melden dacht ik. Gewoon een beetje preventief.”
Operator Bas: “Je wil graag dat wij weten dat je misschien ergens last van hebt?” - Bas fronst wenkbrauwen en kijkt bedenkelijk -
Tim: “Nee nee, ja…omdat ik zelf… Nou ja het is preventief, maar ik ga er gewoon doorheen.
Dat maakt me geen zak uit. Maar ik denk omdat iedereen dingen gaat verklikken enzo.”
Operator Bas: “Dan moet jij het ook doen?”
Tim: “Ik vind van wel ja, dat ik het gewoon moet aangeven. Maar ik heb er geen last van.”
Operator Bas: “Wat wil je nu precies zeggen?”
Tim: “Dan kunnen we misschien dit gesprek beschouwen als nooit gevoerd.”
Operator Bas: “Laten we dat maar doen.”
Tim druipt af met zijn staart tussen zijn benen. Tja wat valt er als columnist verder nog over dit gesprek te schrijven? Ik laat het hierbij, want het is te makkelijk om Tim na dit gesprek nog een trap na te geven. Hij heeft tenslotte al au aan zijn knietje en een fikse deuk in zijn ego opgelopen.
Vaarwel Gaby
Terug naar de orde van de dag. Na het grot spring avontuur is het tijd voor het evaluatie overleg. De operators zijn het er unaniem over eens dat Gaby geen bijdrage levert aan de groep. Zowel fysiek als mentaal niet. Er wordt besloten om Gaby apart te roepen voor een gesprekje met operators Erik en Bas.
Er worden heel directe vragen gesteld door de operators, maar je merkt wel dat ze de juiste intentie hebben. De moeilijke vragen leiden ertoe dat Gaby zelf ook inziet dat ze niet op haar plek is in de Special Forces groep. Haar onzekerheid en faalangst, waar ze ook in het ‘normale’ dagelijks leven last van heeft, beginnen zijn tol te eisen. Ze geeft huilend toe mentaal niet stabiel te zijn en besluit op te geven. Een moedige beslissing waarvoor de nodige zelfkennis nodig is. Gaby kan met opgeheven hoofd de Special Forces training verlaten.
Potje knokken
Tijd om te treuren over het vertrek van Gaby is er niet. De BN-ers moeten het tegen alweer opnemen in een potje boksen. Er wordt van de deelnemers verwacht dat ze voluit gaan. Dave kiest Roy als tegenstander, maar wordt gecorrigeerd door de operator die hem opdraagt tegen Nouchka te boksen. Dat vindt Dave erg moeilijk omdat hij geen vrouw wil slaan. Hij wordt flink in elkaar gerost door bokskampioene Nouchka. Na het boksen is Dave begint te huilen. Het zit hem erg dwars dat hij tegen een vrouw heeft gevochten. Of is het omdat hij heeft verloren van een meisje?
Emoties
Zonder gekheid, de emotie van Dave is oprecht. Hij heeft een enorme afkeer voor geweld tegen vrouwen en dat is zeker niks om je voor te schamen. Later in de slaapzaal spreekt Roy zijn respect uit voor Dave. Roy vertelt dat hij zelf uit een situatie komt waarin hij geweld dagelijks meemaakte. Ook Jamie geeft aan het moeilijk te hebben gehad tijdens het boksen. Hij kan niet tegen geweld en hij was bang. De boks missie heeft duidelijk veel losgemaakt bij Dave, Roy en Jamie. Heel even lijken de camera’s in de slaapzaal niet te bestaan en zien we een heel kwetsbare kant van de mannen. Heel puur en mooi om te zien.
Gauw moeten de emoties weer opgeborgen worden. De operators hebben alweer een nieuw plannetje voor onze deelnemers. Een wedstrijdje rennen waarbij de verliezer het kamp voorgoed moet verlaten. Met deze schokkende mededeling laten de makers van Special Forces VIPS ons achter. We zullen moeten wachten tot volgende week om te zien wie de pineut is.