Het Perfecte Plaatje: Halve finale bezorgt slapeloze nachten

07-12-23, 22:52 Geschreven door Sandra Groenescheij Laatste update: 08-12-23, 09:59

Fotograaf Sandra van Focus-Fotografie bekijkt Het Perfecte Plaatje door háár lens.

Het is zover. De laatste drie overgebleven fotografen zijn aangekomen in het schitterende, maar wel ontzettend natte Ierland, voor de halve finale. Het is koud en guur, maar dat mag de pret niet drukken en de fotografen hebben er zoals vanouds weer zin in. Tijl staat zijn mannetje in de stromende regen, terwijl de fotografen zich verschuilen onder hun kletsnatte paraplu. Op de achtergrond een magische kasteel van Cork, waar de fotografen voor hun opdracht helaas weinig van gaan meekrijgen. De eerste shoot speelt zich namelijk af in het donker, waar ze het plaatselijke Halloween feest op de foto gaan zetten. Een schitterende parade met griezelige deelnemers en onvriendelijke toeschouwers. Leuk!

Fotograferen in het donker is geen makkelijke opgave, zeker niet wanneer je bewegend beeld moet vastleggen. De slechte lichtomstandigheden zorgen al snel voor veel ruis in de foto, wat je niet altijd in de nabewerking kunt redden. Het is de kunst om de juiste balans te vinden, waarbij de donkere delen licht genoeg zijn en de lichte delen niet overbelicht. Maar daar lijken de fotografen uiteindelijk wel mee om te kunnen gaan. Ondanks het slechte weer wordt de parade ontzettend goed bezocht en zijn er veel mensen om te kijken en de boel te beveiligen. Dit maakt het voor de fotografen een extra uitdaging, vooral wanneer 1 beveiliger constant pontificaal in beeld blijkt te staan, of wanneer je zelf met je rugzak vol spullen, steeds tegen danseressen van de parade aan botst. En dan vraag je je af, waarom ze je niet zo aardig vinden? Ik heb een vermoeden.

Sterke beelden

Loes heeft het plan opgevat om de situatie vanaf boven te fotograferen en vraagt doodleuk of ze even bij iemand binnen mag komen. Het gaat niet helemaal vanzelf, maar het lukt haar, alhoewel het uiteindelijk niet de beelden oplevert die ze had gehoopt. Ze begeeft zich weer tussen de mensen en besluit om op 1 van de telefoonhokjes te klimmen en zo toch een ander perspectief te kunnen kiezen. Niek heeft vanaf het eerste moment een idee in zijn hoofd en gaat dat uitvoeren. Goed zo Niek, zo kennen we je weer! Die tactiek heeft tot nu toe prima gewerkt, dus zeker niet loslaten.

Hij wil de parade met de weerspiegeling in een plas water fotograferen en vind de perfecte plas, met een beetje hulp van onze enige, echte, eigen Tijl. Dat men niet voor hem aan de kant wil als de draak voorbij komt, omdat men al uren staat te wachten, tja, risico van het vak. Gelukkig zijn de skeletten wel ontzettend goed gelukt. Quinty kiest er voor om echt vlak voor de dansers te gaan staan en ze recht in hun gezicht te fotograferen. Zij zitten zo in hun rol, dat ze die ook voor de camera moeiteloos laten zien en dit levert een ontzettend mooie plaat op. 

Wanneer het jury oordeel daar is, blijken alle drie de kandidaten last te hebben gehad van flinke keuze stress voor de juiste foto, gevolgd door slapeloosheid en midden in de nacht wakker worden omdat je meent de verkeerde foto te hebben gekozen. Het doet wat met je, die spanning. Niek krijgt een hele mooie 8, Loes zit daar maar net onder en deze keer is het Quinty die door Tijl in het ooitje wordt genomen. Terwijl ze bang is een heel slecht cijfer te ontvangen, blijkt ze de shootwinnar te zijn met een dikke 9. Opgelucht kan ze beginnen aan de volgende shoot. 

Geloof, Hoop en Liefde

Hiervoor zijn ze in de havenstad Cobh, waar ze de voor Ierland belangrijke Geloof, Hoop en Liefde gaan vastleggen. Quinty kiest liefde, Niek gaat voor hoop en Loes blijft achter met geloof, waar ze juist enorm blij mee is. Ze bezoekt de kathedraal waar ze al die tijd al tegenaan zat te kijken, in de hoop daar de liefde voor het geloof te vinden. En dat vind ze. Een vader met zijn zoontje is daar aan het bidden voor hun familieleden, dat ze veilig zijn en blijven. Hoe jong ook, het jongetje straalt echt de zorg uit, die hij heeft om zijn familieleden en hoewel hij een klein beetje wordt geregiseerd door Loes, spreken zijn ogen boekdelen. Mooi. Quinty zoekt de verbintenis, de liefde die familie heeft voor elkaar, maar heeft hierbij veel moeite om dat te vinden. Ze denkt hierbij terug aan haar eigen familie en de liefde die zij delen, maar vind dit moois niet zo maar op iedere hoek van de straat. Wanneer ze een vader in een snoepwinkel ziet, met zijn kleine meid, weet ze een heel mooi moment te vangen, waar de liefde tussen die twee vanaf spat.

Niek heeft intussen de hoop juist een beetje opgegeven. Hij verteld wat hij er voor gevoel bij heeft, hoe hij hoopte dat zijn vader beter werd, maar wat niet gebeurde en dit verhaal lijkt hem deze keer wat te blokkeren. Hij schiet wat foto's, maar geen daarvan zijn voor hem het plaatje wat hij zocht. Van de drie lijkt deze me ook het lastigst uit te voeren. Hij zoekt hulp, door rond te vragen naar bijzondere figuren en krijgt een tip binnen over een man, die elke dag op hetzelfde tijdstip op dezelfde plek zit en gaat er heen. Het blijkt een oude grijsaard te zijn, ik kreeg meteen het gevoel van een echte schipper. Kapitein Iglo in eigen persoon. Vriendelijk staat hij hem te woord en samen praten ze wat, waarbij de man op gegeven moment juist die gevraagde hoop in zijn ogen weerspiegelt. Toch tevreden keert ook Niek terug, om de uiteindelijke foto uit te zoeken. Tijdens de nabewerking zie je de oprechte interesse in elkaar, de concurrentie strijd lijkt te zijn verdwenen. Al willen ze natuurlijk allemaal winnen.

Het symbool van hoop: het anker

Waar Niek normaal een plan bedenkt en zich daar aan houdt, was hij deze keer teveel in zijn eigen gedachten terug naar vroeger, wat maakte dat er toch een soort blokkade ontstond. 1 detail red hem van de ondergang. Een detail wat hij anders zeker zou hebben gezien, maar wat hem nu gewoon echt was ontgaan. Het anker op de pet van zijn kapitein, het symbool voor hoop. Hoe mooi en hoe toevallig is dat! Alledrie hebben ze het moment weten te pakken en hun opdracht goed tot uiting gebracht. Maar helaas gaat er ook deze aflevering iemand naar huis. Loes hoort als eerste dat zij door is, dat haar twee foto's tijdens deze reis, voldoende zijn geweest om door te stromen naar de finale.

Quinty en Niek staan vol spanning te wachten, tot ook zij uit hun lijden worden verlost. Waar Quinty de vorige shoot heeft gewonnen, blijkt Niek de winnaar te zijn geworden van de tweede shoot, wat het alleen nog maar spannender maakt. Het ene detail heeft hem gered. Dat het anker het symbool is voor hoop, dat wist hij natuurlijk....niet! Maar het zorgt er wel voor, dat hij de begeerde plek in de finale weet te behalen. Quinty moet naar huis. Alhoewel... Ze blijkt nog wel even te blijven en volgens mij, zij niet alleen. 

Volgende week alweer de laatste aflevering, de finale van het Perfecte Plaatje 2023. Ik moet wel zeggen, dat ik hoop dat ze de echte Ierse schoonheid vast gaan leggen. Want van de omgeving en het landschap, hebben we nog maar weinig te zien. Ik ben benieuwd. Kijk je weer mee?

Meepraten en je eigen perfecte plaatjes delen? Word lid van onze Facebook-groep!